του Γεώργιου Δουδούμη, Οικονομολόγου
Όταν την άνοιξη του 2011 η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είχε καταφέρει να θεωρείται η πιο αποτυχημένη μεταπολεμική ελληνική κυβέρνηση, δεν ήταν καθόλου εύκολο να φανταστεί κάποιος ότι θα μπορούσε άλλη κυβέρνηση να την ξεπεράσει σε αθλιότητα, τουλάχιστον τόσο σύντομα. Και όμως, το ζούμε σήμερα.
Δεν θα αναφερθούμε εκτενώς στη συλλογική αντιαισθητική παρουσία μελών της κυβέρνησης κατά την (μη) ορκωμοσία της, στο Κοινοβούλιο και σε διάφορες επίσημες εκδηλώσεις, όπου οι μπακαλοειδείς εμφανίσεις ξεπερνούν κάθε προηγούμενο ρεκόρ κοινωνικής ξεφτίλας, και με πολιτικό λόγο εφάμιλλο της εμφάνισής τους. Ούτε χρειάζεται να μείνει κάποιος στις θλιβερές εικόνες του πρωθυπουργού μας, ο οποίος χωρίς γραβάτα στην άκρη της φωτογραφίας με τους ομολόγους του της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνει να έχει εξελιχθεί στο ψευτοπαλικαράκι της παρέας, που απειλεί τον κάθε ενοχλητικό συνομιλητή, και όταν τα βρίσκει σκούρα κάνει στροφή 180 μοιρών και υπερθεματίζει για το αντίθετο από αυτό που υποστήριζε προηγουμένως. Πώς να ξεχάσουμε ότι θα έσκιζε τα μνημόνια, ότι θα πρωτοτυπούσε ως Έλληνας πρωθυπουργός κάνοντας αυτά που υποσχόταν προεκλογικά και άλλες συναφείς κορώνες; Πώς να ξεχάσουμε το ρηχό μειδίαμά του όταν μιλούσε για απάνεμα λιμάνια στη Μόσχα;
Μπορεί σήμερα ο πρωθυπουργός να κοιτάξει στα μάτια τον άνεργο, τον συνταξιούχο, τον βιοτέχνη, τον ασθενή, τον Έλληνα νέο μετανάστη και να μην αισθανθεί ένοχα; Δεν ντρέπεται η κυβέρνηση να ανακοινώνει μείωση της ανεργίας, αφού δεν δημιουργούνται καθόλου νέες θέσεις εργασίας αλλά, τουναντίον, συνεχίζουν να κλείνουν επιχειρήσεις;
Το πώς το «όχι» του δημοψηφίσματος μετατράπηκε σε μεγαλοπρεπές «ναι» δεν το κατάλαβαν ούτε οι επί χρόνια συνοδοιπόροι του διαρκώς χαμογελαστού (γιατί άραγε;) πρωθυπουργού, οι οποίοι βρίσκονται τώρα εκτός κυβερνητικού σκάφους – συμπεριλαμβανομένης της δικηγόρου του, δική του επιλογή και για τη θέση της Προέδρου της Βουλής.
Αυτό που επίσης δεν καταλαβαίνει ο κόσμος είναι η άλλη του επιλογή, να χρίσει υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κάποιον που δεν διακρίνεται ούτε για την πνευματική του καλλιέργεια, ούτε για τον πλούτο των γνώσεών του, ούτε για την άκρα αγάπη του για τα εθνικά και τα θεία.
Ο κόσμος απορεί, γιατί μέλος της ελληνικής κυβέρνησης σπεύδει προκλητικά να δηλώσει με σαφήνεια υποστηρικτής τουρκικών θέσεων προσβάλλοντας τους νεκρούς και τους λοιπούς δεινοπαθήσαντες του Ποντιακού Ελληνισμού;
Ο κόσμος απορεί, γιατί επιλέχθηκαν για την Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής δύο μουσουλμάνοι βουλευτές που δηλώνουν ότι αισθάνονται Τούρκοι;
Ο κόσμος απορεί, γιατί κάποια «ξεχασμένα» αδήλωτα εκατομμύρια δεν έχουν καμία συνέπεια για κάποιους;
Ο κόσμος απορεί, γιατί κάποιος εργολάβος συνεχίζει να δρα ως εργολάβος και ως μέλος της κυβέρνησης χωρίς καμία συνέπεια και χωρίς να εκπέμπει έστω κάποιο δείγμα ντροπής; Με τι προσόντα τοποθετήθηκε ο κ. Φλαμπουράρης αρμόδιος υπουργός «για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου»;
Ο κόσμος αναρωτιέται, γιατί κάποια κυρία πήρε εν μέσω καθεστώτος ελέγχου κεφαλαίων ολόκληρο το όχι αμελητέο εφάπαξ της και επιβραβεύθηκε στη συνέχεια με κυβερνητική θέση χωρίς να είναι και το πρώτο μυαλό στη χώρα;
Ο κόσμος απορεί, γιατί ο πρώην υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων που ξεσήκωσε το πανελλήνιο με τις «πρωτοτυπίες» του έπρεπε να γίνει και υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού; Ένας «μπαλτάς» σε υπουργείο Πολιτισμού δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Ο κόσμος απορεί, γιατί ο υπουργός άμυνας που διαφημίζει εθνικοφροσύνη ανέχεται να συνυπάρχει με αντεθνικώς δρώντες στην κυβέρνηση; Μήπως γλυκάθηκε στην καρέκλα; Εξουσία για την εξουσία δεν του πρέπει. Αν δεν διαφωνήσει τώρα που αλλοιώνεται μεθοδευμένα και εκβιαστικά από τους «εταίρους μας» (μεταξύ άλλων) η σύνθεση του ελληνικού πληθυσμού, πότε σκέπτεται να διαφοροποιηθεί;
Ο αρχικά λαλίστατος κ. Μουζάλας, αρμόδιος για θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής, γιατί δεν ενημερώνει τον ελληνικό λαό για τα σχέδια της κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει την κρίση λόγω της συνεχούς μαζικής εισβολής μουσουλμάνων στην Ελλάδα, μετά τα συρματοπλέγματα που στήνουν οι μέχρι πρόσφατα χώρες διέλευσης και προορισμού προσφύγων και μεταναστών και μετά το συντονισμένο πολλαπλό έγκλημα στο Παρίσι; Μήπως κάποιοι μεθοδεύουν δημιουργία ισχυρής πολυεθνικής μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα;
Η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να φύγει το ταχύτερο δυνατόν διότι εκτός από παντελώς άθλια είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο: http://www.pontos-news.gr/
Όταν την άνοιξη του 2011 η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είχε καταφέρει να θεωρείται η πιο αποτυχημένη μεταπολεμική ελληνική κυβέρνηση, δεν ήταν καθόλου εύκολο να φανταστεί κάποιος ότι θα μπορούσε άλλη κυβέρνηση να την ξεπεράσει σε αθλιότητα, τουλάχιστον τόσο σύντομα. Και όμως, το ζούμε σήμερα.
Δεν θα αναφερθούμε εκτενώς στη συλλογική αντιαισθητική παρουσία μελών της κυβέρνησης κατά την (μη) ορκωμοσία της, στο Κοινοβούλιο και σε διάφορες επίσημες εκδηλώσεις, όπου οι μπακαλοειδείς εμφανίσεις ξεπερνούν κάθε προηγούμενο ρεκόρ κοινωνικής ξεφτίλας, και με πολιτικό λόγο εφάμιλλο της εμφάνισής τους. Ούτε χρειάζεται να μείνει κάποιος στις θλιβερές εικόνες του πρωθυπουργού μας, ο οποίος χωρίς γραβάτα στην άκρη της φωτογραφίας με τους ομολόγους του της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνει να έχει εξελιχθεί στο ψευτοπαλικαράκι της παρέας, που απειλεί τον κάθε ενοχλητικό συνομιλητή, και όταν τα βρίσκει σκούρα κάνει στροφή 180 μοιρών και υπερθεματίζει για το αντίθετο από αυτό που υποστήριζε προηγουμένως. Πώς να ξεχάσουμε ότι θα έσκιζε τα μνημόνια, ότι θα πρωτοτυπούσε ως Έλληνας πρωθυπουργός κάνοντας αυτά που υποσχόταν προεκλογικά και άλλες συναφείς κορώνες; Πώς να ξεχάσουμε το ρηχό μειδίαμά του όταν μιλούσε για απάνεμα λιμάνια στη Μόσχα;
Μπορεί σήμερα ο πρωθυπουργός να κοιτάξει στα μάτια τον άνεργο, τον συνταξιούχο, τον βιοτέχνη, τον ασθενή, τον Έλληνα νέο μετανάστη και να μην αισθανθεί ένοχα; Δεν ντρέπεται η κυβέρνηση να ανακοινώνει μείωση της ανεργίας, αφού δεν δημιουργούνται καθόλου νέες θέσεις εργασίας αλλά, τουναντίον, συνεχίζουν να κλείνουν επιχειρήσεις;
Το πώς το «όχι» του δημοψηφίσματος μετατράπηκε σε μεγαλοπρεπές «ναι» δεν το κατάλαβαν ούτε οι επί χρόνια συνοδοιπόροι του διαρκώς χαμογελαστού (γιατί άραγε;) πρωθυπουργού, οι οποίοι βρίσκονται τώρα εκτός κυβερνητικού σκάφους – συμπεριλαμβανομένης της δικηγόρου του, δική του επιλογή και για τη θέση της Προέδρου της Βουλής.
Αυτό που επίσης δεν καταλαβαίνει ο κόσμος είναι η άλλη του επιλογή, να χρίσει υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κάποιον που δεν διακρίνεται ούτε για την πνευματική του καλλιέργεια, ούτε για τον πλούτο των γνώσεών του, ούτε για την άκρα αγάπη του για τα εθνικά και τα θεία.
Ο κόσμος απορεί, γιατί μέλος της ελληνικής κυβέρνησης σπεύδει προκλητικά να δηλώσει με σαφήνεια υποστηρικτής τουρκικών θέσεων προσβάλλοντας τους νεκρούς και τους λοιπούς δεινοπαθήσαντες του Ποντιακού Ελληνισμού;
Ο κόσμος απορεί, γιατί επιλέχθηκαν για την Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής δύο μουσουλμάνοι βουλευτές που δηλώνουν ότι αισθάνονται Τούρκοι;
Ο κόσμος απορεί, γιατί κάποια «ξεχασμένα» αδήλωτα εκατομμύρια δεν έχουν καμία συνέπεια για κάποιους;
Ο κόσμος απορεί, γιατί κάποιος εργολάβος συνεχίζει να δρα ως εργολάβος και ως μέλος της κυβέρνησης χωρίς καμία συνέπεια και χωρίς να εκπέμπει έστω κάποιο δείγμα ντροπής; Με τι προσόντα τοποθετήθηκε ο κ. Φλαμπουράρης αρμόδιος υπουργός «για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου»;
Ο κόσμος αναρωτιέται, γιατί κάποια κυρία πήρε εν μέσω καθεστώτος ελέγχου κεφαλαίων ολόκληρο το όχι αμελητέο εφάπαξ της και επιβραβεύθηκε στη συνέχεια με κυβερνητική θέση χωρίς να είναι και το πρώτο μυαλό στη χώρα;
Ο κόσμος απορεί, γιατί ο πρώην υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων που ξεσήκωσε το πανελλήνιο με τις «πρωτοτυπίες» του έπρεπε να γίνει και υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού; Ένας «μπαλτάς» σε υπουργείο Πολιτισμού δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Ο κόσμος απορεί, γιατί ο υπουργός άμυνας που διαφημίζει εθνικοφροσύνη ανέχεται να συνυπάρχει με αντεθνικώς δρώντες στην κυβέρνηση; Μήπως γλυκάθηκε στην καρέκλα; Εξουσία για την εξουσία δεν του πρέπει. Αν δεν διαφωνήσει τώρα που αλλοιώνεται μεθοδευμένα και εκβιαστικά από τους «εταίρους μας» (μεταξύ άλλων) η σύνθεση του ελληνικού πληθυσμού, πότε σκέπτεται να διαφοροποιηθεί;
Ο αρχικά λαλίστατος κ. Μουζάλας, αρμόδιος για θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής, γιατί δεν ενημερώνει τον ελληνικό λαό για τα σχέδια της κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει την κρίση λόγω της συνεχούς μαζικής εισβολής μουσουλμάνων στην Ελλάδα, μετά τα συρματοπλέγματα που στήνουν οι μέχρι πρόσφατα χώρες διέλευσης και προορισμού προσφύγων και μεταναστών και μετά το συντονισμένο πολλαπλό έγκλημα στο Παρίσι; Μήπως κάποιοι μεθοδεύουν δημιουργία ισχυρής πολυεθνικής μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα;
Η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να φύγει το ταχύτερο δυνατόν διότι εκτός από παντελώς άθλια είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο: http://www.pontos-news.gr/
RSS Feed
