Είναι ένδειξη δειλίας - εμπάθειας και απόδειξη έλλειψης λεβεντιάς ακόμη και τώρα 100 και πλέον χρόνια μετά την βάρβαρη γενοκτονία. Η Τουρκία ακόμη και τώρα δυστυχώς αποδεικνύει πως δεν άλλαξε η συμπεριφορά της, επαναλαμβάνοντας τη νοοτροπία του 19ου αιώνα. Σήμερα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να απειλεί, εκβιάζει, τρομοκρατεί, προβαίνει σε πράξεις βίας, επιτίθεται στους γείτονές της στον Καύκασο, στη Μέση Ανατολή, στην Ανατ. Λεκάνη της Μεσογείου, στη Βαλκανική Χερσόνησο, απειλώντας ακόμη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό στα εδάφη της Συρίας που στοχευμένα και πάλι κατέλαβε κρατώντας τάχα κλάδο ελαίας, γενοκτονεί καθημερινά τους κούρδους που πολεμούν για την ελευθερία τους από τον δυνάστη.
Πως αντιμετωπίζει όμως σήμερα η πολιτισμένη ανθρωπότητα το επικίνδυνο παραλήρημα του τούρκου Προέδρου και της Τουρκίας; Παρακολουθεί με απάθεια αρκούμενη σε καταγγελία των γεγονότων. Μας θυμίζει τις προ της ενάρξεως του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου πρακτικές τόσο της Γερμανίας, όσο και της Κοινωνίας των Εθνών.
Για να αποφύγουμε έναν 3ο μεγάλο πόλεμο ας κάνει επιτέλους ο ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας κάτι πολύ απλό που δεν απαιτεί χρήση όπλων άρα και θυσίες σε αίμα, να κατηγορήσει και παραπέμψει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο τον πρόεδρο Ερντογάν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Το Ανώτατο Πολιτικό Συμβούλιο