(ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ )

     Στην Εφημερίδα « Καθημερινή της Κυριακής» οι αναγνώστες θα έχουν αντιληφθεί ότι, τις τελευταίες Κυριακές, μαζί με το φύλλο συμπεριλαμβάνεται και ένα βιβλίο με τίτλο « Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ». Είναι μια προσέγγιση του θεσμού και των προσώπων με την ευκαιρία συμπληρώσεως 50 ετών από την επίλυση του Πολιτειακού. Σε κάθε Κυριακάτικο φύλλο το βιβλίο αφορά και έναν εκ των Βασιλέων, αρχής γενομένης από του ΄Οθωνος. Στο τελευταίο  φύλλο της 13ης  Οκτωβρίου 2024 το βιβλίο αφορά στον 4ο κατά σειρά Βασιλέα των Ελλήνων, Αλέξανδρο Α΄. Περιλαμβάνονται 6 άρθρα μεταξύ των οποίων και « Οι εκλογές του 1920», με συντάκτη τον Δημήτρη Μαλέση, Καθηγητή Ιστορίας στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.
        Το συγκεκριμένο άρθρο, κατά κύριο λόγο, δεν αναφέρεται στις εκλογές αλλά στην προσπάθεια να εξηγήσει ή μάλλον να δικαιολογήσει την εσπευσμένη αναχώρηση του Ελευθερίου Βενιζέλου μετά τις εκλογές. Ο συντάκτης είναι σαφώς βενιζελικών αντιλήψεων αλλά αυτό δεν προξενεί εντύπωση καθώς είμεθα συνηθισμένοι στις μονομερείς και λατρευτικές  ιστορικές προσεγγίσεις από τον χώρο αυτό,  οι οποίες δεν στερούνται ενίοτε και ιδιοτέλειας. Ιδιαιτέρα εντύπωση όμως προκαλεί το κατωτέρω απόσπασμα:
    « Πολλά έχουν ειπωθεί σχετικά με το συγκεκριμένο αποτέλεσμα , μερικές μάλιστα υποθέσεις φθάνουν στα όρια της φαιδρής συνωμοσιολογίας. Όπως για παράδειγμα, ότι ο Βενιζέλος προκήρυξε εκλογές για να ηττηθεί και να απεμπλακεί από την μικρασιατική περιπέτεια. Η υπόθεση αυτή αγνοεί , όμως, ότι η θητεία της Βουλής είχε λήξει προ πολλού, αλλά και δεν υπήρχε πιο ευνοϊκή   συγκυρία μετά το επίτευγμα των Σεβρών».
      Ο  συντάκτης χαρακτηρίζει «φαιδρά συνωμοσιολογία» την υπόθεση αυτή ενώ από την εποχή εκείνη είναι διαδεδομένη σε ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης αλλά και σε ιστορικούς συγγραφείς. Φαιδροί  ισχυρισμοί στην Ιστορία ασφαλώς υπάρχουν.
     Για παράδειγμα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σλαυόφωνος ή Σλαύος. Ότι η Θεά Αθηνά ήταν μαύρη ή ότι στην Μικρά Ασία κατοικούσαν αρχαίοι Τούρκοι. Όχι όμως η συγκεκριμένη υπόθεση. Διότι ομιλούμε περί των πραγματικών προθέσεων και της διανοίας ενός ανθρώπου, ανεξερεύνητης  εκ φύσεως  και όχι περί συμβάντων αντικειμενικώς αποδεδειγμένων. Όσο ευσταθεί η μία άποψη άλλο τόσο και η άλλη. Εάν ο Βενιζέλος ήθελε να απεμπλακεί από το μικρασιατικό δράμα δια των εκλογών ή πράγματι επλανήθη από τις διαθέσεις του Ελληνικού Λαού και ηττήθηκε προς έκπληξίν του, αυτό δεν αποδεικνύεται από τα διαθέσιμα στοιχεία ούτε πρόκειται ποτέ να αποδειχθεί.
     Ακόμη και εάν κάποιος ιστοριοδίφης έφερνε στην επιφάνεια ένα ντοκουμέντο , για παράδειγμα, ένα ιδιόχειρο έγγραφο του Βενιζέλου με την υπογραφή του το οποίο έλεγε πως αυτός προκήρυξε  τις εκλογές για να γλυτώσει από την επερχόμενη καταστροφή, και πάλι θα ευρίσκοντο μυριάδες οι οποίοι θα αμφισβητούσαν την γνησιότητα , ότι είναι χαλκευμένο κλπ. Επομένως το ζήτημα αυτό έχει σημασία για τους μελετητές ή τους ερευνητές της Ιστορίας και μπορεί να καταλήγει κανείς σε προσωπικά συμπεράσματα, ασφαλώς μαχητά σε κάθε περίπτωση. Ωστόσο όταν ένας επαγγελματίας ιστορικός και μάλιστα διδάσκων στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων - που θα έπρεπε να διακρίνεται για την προσεκτική αντικειμενικότητά του - χαρακτηρίζει την αντίθετη προς αυτόν άποψη «φαιδρά συνωμοσιολογία»,  τότε ο ίδιος μάλλον στερείται του επιστημονικού κύρους και της αναγνωρισμένης αξιοπιστίας , στην καλύτερη των περιπτώσεων. Στην πιο απλή και ευδιάκριτη είναι ένας βενιζελολάτρης χωρίς πλέον σοβαρότητα, όσες γνώσεις και τίτλους και αν διαθέτει.
     Αλλά έχει ακόμη αξία να γυρίσουμε 104 χρόνια πίσω και να φωτίσουμε όσο είναι δυνατόν τις πτυχές του ζητήματος αυτού. Διότι η κατανόηση της ιστορίας και των συχνά αντιτιθεμένων απόψεων συμβάλλει στην άμβλυνση των δογματισμών , των φανατισμών και των  προσωπολατρειών που, ως φαίνεται, ατυχώς καλά κρατούν.
     Δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούμε σε γνωστά ιστορικά γεγονότα τα οποία ευκόλως μπορούν να αναζητηθούν αλλά σε κρίσιμα σημεία τα οποία μπορούν να διαμορφώσουν άποψη πάνω στο θέμα.
    Η προεκλογική περίοδος
    Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, Ο Ελ. Βενιζέλος στις ομιλίες του αναφέρεται σαφέστατα πως σε περίπτωση εκλογικής του ήττας,  ο Στρατός στην Μικρά Ασία θα καταστραφεί και ότι η Ελλάς θα απωλέσει την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως είναι δυνατόν να προεξοφλεί τέτοια εξέλιξη. Που βασίζεται και καταδικάζει τόσο ωμά τον μαχόμενο, εκείνες τις  στιγμές, Ελληνικό Στρατό; Αλλά με τον τρόπο αυτό μεταφέρει κάθε ευθύνη στους διαδόχους του, απαλλάσσεται ο ίδιος ενώ εμφανίζεται και ως ένας οξυδερκής προφήτης. Δήλωνε επίσης πως σε περίπτωση ήττας του θα έφευγε και θα απεσύρετο της πολιτικής.   
     Η κύρωση της Συνθήκης των Σεβρών.
   Στις 25 Αυγούστου 1920 ο Βενιζέλος σε κλίμα γενικευμένου ενθουσιασμού φέρει στην  Ολομέλεια της Βουλής  τα 4 σχέδια νόμου για την κύρωσή τους. Πρόσθεσε όμως  πως δεν επείγει η ψήφισή τους και άφησε το ζήτημα – και αυτό- για μετά τις εκλογές. Σε τι εμποδίζετο εκείνη την ώρα να εισηγηθεί στην Βουλή την κύρωση της Συνθήκης; Διότι πολύ απλά γνωρίζει πως η Συνθήκη αυτή δεν έχει πλέον καμία αξία και η οποία ουδέποτε κυρώθηκε από το Ελληνικό Κράτος.
     Το Δυναστικό Ζήτημα μετά τον θάνατο του Βασιλέως Αλεξάνδρου Α΄.
      Όλοι οι συνεργάτες του Βενιζέλου εισηγούνται να προτείνει τον Θρόνο στον νόμιμο μέχρι εκείνη την ώρα Διάδοχο Πρίγκηπα Γεώργιο Β’, πρόταση την οποία η βασιλική πλευρά ήταν πρόθυμη να δεχθεί. Αντ’ αυτού προτείνεται ο Θρόνος στον τριτότοκο υιό του Κωνσταντίνου Α’,  Πρίγκηπα Παύλο  Α’. Πρόταση η οποία ήταν γνωστό ότι δεν επρόκειτο να γίνει δεκτή. Αμέσως μετά διορίζει Αντιβασιλέα τον Παύλο Κουντουριώτη και αφήνει το ζήτημα να επιλυθεί- και αυτό- μετά τις εκλογές. Έτσι όμως στην ουσία ο Ελληνικός Θρόνος χηρεύει με αυτονόητο κρίσιμο ζήτημα την επιστροφή του Κωνσταντίνου Α’ ως Βασιλέως. Άλλωστε ήδη καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο ο εκλογικός χαρακτήρας έχει πάρει την μορφή δημοψηφίσματος, για μια ακόμη και τελευταία φορά, μεταξύ Βενιζέλου και Κωνσταντίνου. Κατά συνέπεια η εικασία είναι , όπως είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, ότι ο δρόμος για τον Θρόνο ήταν ανοικτός για τον Κωνσταντίνο και η εξουσία για το Λαϊκό Κόμμα, μαζί όμως και το καυτό κάρβουνο της Μικρασίας.   
     Οι αντιρρήσεις των συνεργατών του Βενιζέλου για την διεξαγωγή των εκλογών .
     Οι επιφανέστεροι βενιζελικοί και συνεργάτες του είχαν διατυπώσει ξεκάθαρες αντιρρήσεις για τις εκλογές.
    Ο Αρχηγός τότε του Ελληνικού Στρατού (μετέπειτα Στρατιάς Μικράς Ασίας) Αντιστράτηγος Λεωνίδας Παρασκευόπουλος είχε εξορκίσει τον Βενιζέλο να μην προχωρήσει. Έστειλε επιστολή ενώ ήταν διατεθειμένος να ταξιδέψει από την Σμύρνη στην Αθήνα για να τον μεταπείσει. Και δεν ήταν ο οποιοσδήποτε.
    Ο Κωνσταντίνος Ζαβιτζιάνος στενότατος συνεργάτης του, (Πρόεδρος της Βουλής κλπ) αργότερα, θα γράψει: « Την ευθύνην δια την ενέργειαν των εκλογών του 1920 φέρει ολόκληρον ο Βενιζέλος. Η ενέργεια των εκλογών ουδαμόθεν εδικαιολογείτο. Μεγαλύτερον πολιτικόν σφάλμα ήτο αδύνατον να διαπραχθεί.» Ώστε επρόκειτο περί μεγίστου σφάλματος; Ο Μέγας πολιτικός της νεωτέρας Ελλάδος ηπατήθη;
    Ο Γεώργιος Κονδύλης από τους πλέον ακραιφνείς βενιζελικούς αξιωματικούς έγραψε το 1925 το βιβλίο του « Ο δρόμος προς την καταστροφή». Στο σχετικό κεφάλαιο των εκλογών με τίτλο « Η ολεθρία έμπνευσις» αφού εξηγεί ως καταπέλτης με σκληρά λόγια πόσον
εσφαλμένη ήταν η απόφασις αυτή του Βενιζέλου, ενώ δεν υπήρχε λόγος, καταλήγει: « Αλλά Κύριος οίδε ποιος δαίμων είχεν εισέλθει εις την διάνοιαν του Βενιζέλου!». Ώστε δεν επρόκειτο περί ψυχράς λογικής και σταθμίσεως όλων των παραγόντων αλλά περί ενός « δαίμονος»  που είχεν εισέλθει εις την διάνοιαν του Βενιζέλου!! Και καταλήγει εις την εκδοχήν του δαίμονος γιατί δεν θέλει ωμά να γράψει αυτό που γνωρίζει ή συμπεραίνει και είναι ολοφάνερο.
      Υπάρχουν και άλλοι συγγραφείς που ακολουθούν την ίδια προσέγγιση . Ενώ σκιαγραφούν με τα μελανώτερα  χρώματα την απόφαση των εκλογών και είναι σαφέστατοι οι υπαινιγμοί καταλήγουν όμως σε αοριστίες. Γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τους βενιζελικούς ψηφοφόρους τουλάχιστον των παλαιοτέρων εποχών. Παράδειγμα ο Σπ. Μαρκεζίνης.       
     Τέλος ας θυμηθούμε τον  Άγιο Χρυσόστομος Σμύρνης. Εις την επιστολή του στις 25 Αυγούστου 1922, ολίγα 24ωρα προ του μαρτυρικού του θανάτου, προς τον Ελ. Βενιζέλο με την οποία τον εκλιπαρεί να παρέμβει και να σώσει την Ιωνία γράφει: Ότι φέρει μέγιστον της ευθύνης βάρος για 2 πράξεις του . Πρώτον διότι έφερε τον παράφρονα και εγωιστήν Αρ. Στεργιάδην και δεύτερον « … διότι είχατε την ατυχή και ένοχον  έμπνευσιν να διατάξητε εκλογάς…» . Ο  Άγιος Μάρτυρας δεν χρησιμοποιεί κάποιαν άλλην λέξιν αλλά « ένοχον»!
         Δεν είναι λοιπόν ότι δεν εγνώριζαν τι συμβαίνει!   
          Το αποτέλεσμα των Εκλογών της 1ης Νοεμβρίου 1920 .
    Το αποτέλεσμα των εκλογών, σε ότι αφορά τις  ψήφους στην επικράτεια δεν υπάρχει πουθενά καταγεγραμμένο σε πηγές της εποχής. Γιατί ακριβώς ήταν πολύ δύσκολο να καταγραφεί δεδομένων των μέσων της εποχής. Η μόνη αναφορά στο αποτέλεσμα των εκλογών περιλαμβάνεται στην σχετική ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων. Το αποτέλεσμα αποτελεί, όχι αναμφισβήτητο στοιχείο, αλλά εκτίμηση του Αλεξάνδρου Παπαναστασίου η οποία έγινε αρκετούς μήνες μετά. Οι αριθμοί ασφαλώς εκπλήσσουν και προκαλούν σειρά σκέψεων.

• Σύνολο ψηφισάντων:         746.949
• Εκλογικές Περιφέρειες : 40. Έδρες 369
• Ελαβαν : Ηνωμ. Αντιπολίτευση:     368.678 . Έδρες 248
•                  Φιλελεύθεροι:                  375.803.  Έδρες 118.
•                  Λοιποί:                                2.405 .  Έδρες     3
• Διαφορά των 2 κομμάτων :       7.125 υπέρ των Φιλελευθέρων.

     Ώστε η « εκλογική συντριβή»  των Φιλελεύθερων δεν είναι και τόσο συντριβή μια και έλαβαν αθροιστικά σε ψήφους περισσότερες από την Ηνωμένη Αντιπολίτευση (ΗΑ).
     Ενώ θα πρέπει να συνεκτιμηθεί ότι στις εκλογικές περιφέρειες της Ανατολικής Θράκης, Ραιδεστού και Αδριανουπόλεως, οι Φιλελεύθεροι έλαβαν και τις 52 έδρες καθώς δεν υπήρξαν εκεί ούτε ένας υποψήφιος από την ΗΑ. Η διαφορά στην κατάληψη των εδρών οφείλεται στον εκλογικό νόμο με βάση το πλειοψηφικό. Αλλά όπως παρατηρείται από τους εκλογολόγους ερευνητές μέχρι τότε, η Κυβέρνηση η οποία διεξήγαγε τις εκλογές, δεν έχανε ποτέ διότι είχε  τη δυνατότητα να διαμορφώνει τον εκλογικό νόμο σύμφωνα με τα αναμενόμενα για αυτήν αποτελέσματα.
 
     Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων 
       Ο τρόπος ψηφοφορίας εγένετο με τη χρήση σφαιριδίων. Σε κάθε εκλογικό τμήμα και για κάθε εκλογικό υποψήφιο αντιστοιχούσε μια κάλπη. Ο εκλογέας ελάμβανε ένα σφαιρίδιο το οποίο έριχνε σε ένα κουτί που είχε δύο θέσεις . Μια λευκή όπου αντιστοιχούσε στο ΝΑΙ και μια μαύρη όπου αντιστοιχούσε στο ΟΧΙ. (Από την οποία κάλπη προέρχεται και η εκλογική φρασεολογία «τον μαύρισαν» κλπ). Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο δύσκολο ήταν να γίνει η καταμέτρηση σε τόσο μεγάλο αριθμό καλπών (π.χ στην Αττική ο αριθμός των καλπών σε κάθε εκλογικό τμήμα ήταν πάνω από 40). Αλλά και πόσο δύσκολο ήταν να γίνει η άμεση μετάδοση των αποτελεσμάτων με τα μέσα του 1920. Για τους λόγους αυτούς η επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων
έγινε στις 18 Δεκεμβρίου 1920. Δηλαδή σχεδόν 50 ημέρες μετά την διεξαγωγή των εκλογών. 
 
  Οι ραγδαίες εξελίξεις από την επομένη ημέρα.
 
  Δευτέρα 2 Νοεμβρίου, Απόγευμα  
     «Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση επλανήθη εις τας προβλέψεις της, μολονότι δεν εγνώσθησαν όλα τα οριστικά αποτελέσματα. Αναμένει ήδη την συγκέντρωσιν τούτων , όπως πιστή εις τας συνταγματικάς  αρχάς της, καταλίπει την αρχήν εις τους υποδεικνυομένους υπό της λαϊκής θελήσεως , χωρίς να αναμείνει την έναρξιν της Βουλής ».
      Αυτή είναι η πρώτη ανακοίνωση της Κυβερνήσεως. Γεμάτη από αλλοπρόσαλλα μηνύματα όπως μπορεί να αντιληφθεί κάθε ψύχραιμος και αντικειμενικός μελετητής που μπορεί να διαβάζει πίσω από τις γραμμές. 1/ Η Κυβέρνηση επλανήθη εις τας προβλέψεις της χωρίς όμως να υπάρχουν ακριβή και οριστικά αποτελέσματα. 2/ Αναμένει την συγκέντρωση τούτων. 3/ Η Κυβέρνηση είναι πιστή εις τα συνταγματικάς αρχάς και καταλίπει την αρχήν εις τους υποδεικνυόμενους υπό της λαϊκής θελήσεως . Ποίοι ακριβώς είναι οι υποδεικνυόμενοι; Δεν το γνωρίζει ακόμα αλλά δεν θα αναμένει την έναρξιν της Βουλής.  Και ποιες ακριβώς είναι οι συνταγματικές αρχές όταν παραμερίζεται η Βουλή;
        Η ανακοίνωση αυτή είναι μνημείο υποκρισίας και λαϊκισμού και δεν υποκρύπτει  αλλά είναι ολοφάνερη η πρόθεσή της  να εγκαταλείψει την εξουσίαν.

   Δευτέρα 2 Νοεμβρίου, Απόγευμα.
    Λίγα λεπτά αργότερα η ο Βενιζέλος  υποβάλει την παραίτηση της Κυβερνήσεώς του  .
   Δευτέρα 2 Νοεμβρίου, Απόγευμα.
     Την ίδια ημέρα ο Αντιβασιλεύς Παύλος Κουντουριώτης καλεί τον Δημήτριο Ράλλη (καθ’ υπόδειξιν του Βενιζέλου) βουλευτή Αττικής, μετριοπαθή και φίλο του Βενιζέλου.
     Μέσα σε ένα απόγευμα πριν συμπληρωθεί 24ωρο, από το κλείσιμο της κάλπης, όλα έχουν τελειώσει.
   Τετάρτη 4 Νοεμβρίου, Πρωί.
     Ο Δημήτριος Ράλλης ορκίζεται Πρωθυπουργός.
   Τετάρτη 4 Νοεμβρίου , Απόγευμα
    Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποχωρεί από την Ελλάδα με το ιδιωτικό γιωτ « Νάρκισσος» του Εμπειρίκου που είχε ναυλώσει η Έλενα Σκυλίτση  για την Νίκαια της Γαλλίας, συνοδευόμενος από το βρετανικό πολεμικό σκάφος   « Κένταυρος».
    Έτσι, λογικά μπορούμε να φαντασθούμε , ελεύθερος και ανακουφισμένος με την ασφάλεια της περιουσίας της συζύγου του, φεύγει για την παραθεριστική και κοσμοπολίτικη Νίκαια.
   Μπορεί όμως να φαντασθεί κανείς λογικά ότι ένα τέτοιο ταξίδι και μια τέτοια απόφαση, εκείνη την εποχή, ελήφθησαν, σχεδιάσθηκαν και εκτελέσθηκαν μέσα σε 2 ημέρες; Ή μήπως όλα ήταν προσχεδιασμένα ;
   Εν τέλει έφυγε από την Πατρίδα του και την άφησε στους μετανοεμβριανούς κυβερνήτες οι οποίοι κινήθηκαν ως εν υπνοβασία, σε ένα θολό διεθνές τοπίο με ελάχιστη γνώση και υπό την καταθλιπτική « σκιά της δύσεως» .Συνεπής με τις προεκλογικές του ομιλίες. Αυτή είναι η μία εκδοχή. Η άλλη είναι ότι είχε προετοιμάσει καταλλήλως και το Λαό , τους συνεργάτες του και το περιβάλλον του για την εξέλιξη αυτή.

    Τετάρτη 4 Νοεμβρίου, πρωί. Η σκηνή στο σπίτι του Βενιζέλου όπως τη μεταφέρει η Πηνελόπη Δέλτα.
     Γίνεται μνεία της σκηνής αυτής καθώς περιλαμβάνεται από τον κ. Δημήτρη Μαλέση στο βιβλίο της Καθημερινής και αναφέρεται στην μαρτυρία της Πηνελόπης Δέλτα, εσφαλμένα όμως όπως αναφέρει, στο σπίτι των Μπενάκηδων. Όπως προκύπτει σαφώς από το ημερολόγιο της η σκηνή διαδραματίζεται στο σπίτι του Βενιζέλου στην Αθήνα και είναι αρκούντως αποκαλυπτική. Ο κος Μαλέσης όμως δεν μεταφέρει από την σκηνή αυτή τα ουσιώδη διαμειφθέντα αλλά τα επουσιώδη.  ( Η κατοικία του Ελ. Βενιζέλου στην Αθήνα ήταν στην οδό Βας. Σοφίας και Λουκιανού 2 . Το κτίριο υπάρχει σήμερα και είναι η κατοικία του βρετανού πρέσβεως στην Αθήνα)-
     Η Πηνελόπη Δέλτα με τον σύζυγό της επισκέπτονται τον Βενιζέλο στο σπίτι του την Τετάρτη το πρωί διότι από την προηγουμένη το απόγευμα είχαν πληροφορηθεί εμπιστευτικώς ότι θα έφευγε από τη Ελλάδα. Εκεί παρόντων και άλλων επιφανών στελεχών των Φιλελευθέρων ο Βενιζέλος θα εξηγήσει γιατί «επλανήθη» εις τας εκτιμήσεις του, ότι ο Λαός κουράσθηκε κλπ. 
     Ώσπου ο σύζυγος της Δέλτα θα ερωτήσει θλιμμένα τον Βενιζέλο: « Μας εγκαταλείπετε αλήθεια κ. Πρόεδρε; Φεύγετε…». Ωσάν να έμπηξε αιχμηρό στιλέτο στην ένοχη καρδιά του. Ο μέχρι εκείνη την ώρα ψύχραιμος και χαμογελαστός Βενιζέλος   τον διακόπτει με οργή.    « Δεν εγκαταλείπεται τίποτα. Μην το λέτε. Είμαι πολεμιστής  και ας μην είμαι βουλευτής. Μα έλαβα τούτο». Και βγάζει από την τσέπη του ένα γράμμα το οποίο του είχε στείλει ο Δημήτριος Ράλλης . Τον παρακαλούσε να φύγει από την Ελλάδα για να τηρηθεί η ασφάλεια και η τάξη στην Χώρα κλπ. Και συνεχίζει ο Ελευθέριος Βενιζέλος : « Ύστερα από αυτό το γράμμα δεν μου μένει παρά να φύγω. Είναι σαν διαταγή να απομακρυνθώ. Δεν θέλω να φέρω δυσκολίες στη νέα κυβέρνηση».
          Αυτός ο εκ φύσεως επαναστάτης, αυτός ο οποίος δεν εδίστασε να διχάσει την Ελλάδα, αυτός ο οποίος δημιούργησε νέο κράτος  το 1916, αυτός ο οποίος εκυβέρνησε δικτατορικά την περίοδο 1917-1920, αυτός ο οποίος εξώθησε τις βενιζελικές δυνάμεις σε κινήματα το 1933 και το 1935 , σχεδόν ολίγον προ του θανάτου του, αυτός ο ίδιος εκείνη την ώρα υπάκουσε στην «διαταγή» του πολιτικού του αντιπάλου δια να μη φέρει δυσκολίες. Ο κάθε αναγνώστης ας προσθέσει όσα θαυμαστικά επιθυμεί. Και συνεχίζει την ημερολογιακή της καταγραφή η Δέλτα « Δεν θα περάσουν 6 μήνες κύριε Πρόεδρε και θα σας ξαναφέρουν», του λέει η ίδια. Της απαντά με θλίψη και αργοπροφέροντας: « Σε 6 μήνες κυρία μου θα έχουν συντελεσθεί τέτοιες καταστροφές που καμία ανθρώπινη δύναμη δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει». Και παρακάτω προσθέτει: « Θα φέρουν πίσω τον Κωνσταντίνο και  η Συνθήκη των Σεβρών δεν θα μας σώσει….». Με αυτά τα αποκαλυπτικά λόγια δεν συμπεραίνει κανείς ότι εγνώριζε που οδεύει  η Χώρα και ποια τα μελλούμενα; Θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Γούναρη για να οδηγηθεί ο ίδιος στο Γουδί;-
   Το απόρρητο τηλεγράφημα του Ελ. Βενιζέλου προς τον Πρωθυπουργό της Αγγλίας Λόυδ  Τζώρτζ – 22 Σεπτεμβρίου 1920.
    Το έφερε στη δημοσιότητα ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης το 1962.
    Με αυτό ο Βενιζέλος δηλώνει πως η μόνη λύση είναι η συνέχιση του πολέμου και η καταστροφή των κεμαλικών δυνάμεων. Η σημερινή Ελλάς είναι απολύτως αδύνατον να φέρει σε πέρας αυτό το έργο χωρίς την στρατιωτική και οικονομική βοήθεια της Αγγλίας.
     Από όλο το ύφος του τηλεγραφήματος αναδεικνύεται ένα μήνυμα: Αν δεν βοηθήσετε  τότε από πλευράς μου …τέλος.
   Ο οικονομικός στραγγαλισμός της Ελλάδος
    Κατά  τη διάρκεια του Α΄ΠΠ οι Σύμμαχοι είχαν υποσχεθεί οικονομική βοήθεια προς την μαχόμενη Ελλάδα την οποία όμως μετά τον πόλεμο δυσανασχετούσαν να εκπληρώσουν. Συγκροτούσαν την μια μετά την άλλη επιτροπές για να εγγυηθούν την σωστή διανομή της βοήθειας μα η βοήθεια ποτέ δεν έφθανε.. Τελικώς εκταμιεύθηκαν 239 εκατομ. φράγκα έναντι τουλάχιστον 10πλασίου υπεσχημένου ποσού.
       Το 1919 οι Αμερικανοί, Άγγλοι και Γάλλοι χορήγησαν στην Ελλάδα λογιστική πίστωση 100 εκατομ. φράγκων την οποία όμως ανάγκαζαν την Ελλάδα με γραπτή συμφωνία να μη την χρησιμοποιεί  για τα έξοδα του εκστρατευτικού σώματος που είχε αποβιβαστεί στη Σμύρνη (15 Μαΐου 1919), αλλά για τη χρηματοδότηση της εκστρατείας της Ουκρανίας, ή για αγορά εγκαταλελειμμένου στρατιωτικού και  σιδηροδρομικού υλικού από τις αποθήκες των Συμμάχων στη Μακεδονία που τους ήταν πλέον άχρηστο.
      Είναι χαρακτηριστικό πως οι Γάλλοι μέχρι το τέλος της Μικρασιατικής εκστρατείας δεν πλήρωσαν ούτε ένα φράγκο από το δάνειο που είχαν λάβει από την Ελλάδα για τα έξοδα του εκστρατευτικού τους Σώματος στην Θεσσαλονίκη.. 
     Η έλλειψη συνεπούς χρηματοδότησης εκ μέρους των Συμμάχων μετά το 1919 είχε ως συνέπεια τη μείωση των Ελληνικών αποθεμάτων σε συνάλλαγμα, και τη μείωση της τιμής της δραχμής έναντι του χρυσού.
     Οι Ελληνικές Αρχές και προσωπικά ο Ελευθέριος Βενιζέλος προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες, προσωρινά, τυπώνοντας πληθωριστικό χαρτονόμισμα στηριζόμενο στις συμμαχικές (ονομαστικές) πιστώσεις , έχοντας την ελπίδα ότι τελικώς οι Σύμμαχοι δεν θα εγκατέλειπαν τους Έλληνες που άλλωστε βρίσκονταν στην Μικρά Ασία ως εντολοδόχοι τους.
  
     Αυτή ήταν η οικονομική κατάσταση της Ελλάδος το 1920 με μια εκστρατεία σε εξέλιξη με τεράστιες οικονομικές απαιτήσεις. Ο Βενιζέλος όταν  πήγε στη Μ. Ασία βασίστηκε στις υπεσχημένες και αναμενόμενες οικονομικές συμμαχικές υποχρεώσεις. Όταν καταβάλλοντας προσπάθειες να προκαλέσει τους συμμάχους στην εκπλήρωση αυτών των υποχρεώσεων συνειδητοποίησε πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση ευνοϊκής προοπτικής, τι του απέμενε ως λύση;  
 
     Οι φοβερές διακοινώσεις των Συμμάχων (Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας)
     1η  Διακοίνωσις . 18  Νοεμβρίου 1920.
    Προειδοποιούν σε περίπτωση επιστροφής του Κωνσταντίνου μετά το δημοψήφισμα (22 Νοε 1920) για τις δυσμενείς συνέπειες στις σχέσεις τους με την Ελλάδα.
     2α  Διακοίνωσις . 8 Δεκεμβρίου 1920.
       (Μετά την άφιξη του Κωνσταντίνου στις 5 Δεκεμβρίου)
« ……….ότι εις περίπτωσιν καθ’ ην ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ανήρχετο πάλιν εις τον θρόνον της Ελλάδος, η Ελλάς δεν θα λάβει ουδεμίαν οικονομική ενίσχυσιν…….» .
      Ώστε λοιπόν αυτό ήταν! Έψαχναν να βρούν την αφορμή να απεμπλακούν οριστικά από τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς την Ελλάδα. Διότι οι διακρατικές συναλλαγές μεταξύ των χωρών δεν αφορούν στα πρόσωπα. Έτσι με τις προκηρυχθείσες και διεξαχθείσες εκλογές του 1920 όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Ο Βενιζέλος γλύτωνε από την ολέθρια συνέχεια, ο Κωνσταντίνος ανυποψίαστος έπαιρνε τον Θρόνο του και αφελώς επίστευε ότι θα μεταστρέψει τους Συμμάχους υπέρ του, το Λαϊκό Κόμμα επέστρεφε στην εξουσία  και οι Σύμμαχοι απηλλάσσοντο δια παντός από τις οικονομικές τους υποχρεώσεις.
      Ποια ήταν τα αναρίθμητα θύματα και ποιοι επλήρωσαν για όλα αυτά δεν χρειάζεται  να υπομνησθεί.

        Συμπέρασμα
    Το αν ο Βενιζέλος  επέλεξε τον Νοέμβριο του 1920 τον δρόμο του        «στρίβειν δια των εκλογών» και εγλύτωσε από τα επακολουθήσαντα δραματικά δεινά ( η περίπτωση  αυτή πιθανώς να μην είναι  η μοναδική στα ελληνικά πολιτικά χρονικά) ή αν επλανήθη και προκήρυξεν εκλογές, λόγω της δημοκρατικής του ευαισθησίας, εν μέσω της μεγαλυτέρας πολεμικής περιπετείας στην οποία ευρίσκετο η Ελλάς, ούτε μέχρι τώρα είναι δυνατόν να διαπιστωθεί ούτε πρόκειται εις το μέλλον.
    Από τα  ανωτέρω εκτεθέντα όμως σε κάθε μελετητή γεννάται η υποψία - η οποία δεν αποτελεί φαιδρότητα ως ο κος Μαλέσης υποστηρίζει - ότι οι Εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920 ήταν μια σχεδιασμένη λύση απεμπλοκής του Βενιζέλου από τον  Γόρδιο Δεσμό της Ελάσσονος Ασίας εις τον οποίο ο ίδιος είχε δεθεί. Και όταν οι Γόρδιοι Δεσμοί ούτε λύονται, ούτε κόβονται τότε εγκαταλείπονται .
 
       Νίκος Αλικάκος

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• Βασιλείου Νικόλαος, Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι Εκλογές του 1920, Εκδόσεις Πελασγός, 2016.
• Δέλτα Πηνελόπη, Αρχείο Π.Σ ΔΕΛΤΑ, Ελευθέριος Βενιζέλος, Εκδόσεις Ερμής, 1983
• Ζαβιτζιάνος  Κωνσταντίνος, Αι Αναμνήσεις του εκ της Ιστορικής Διαφωνίας Βασιλέως Κωνσταντίνου και Ελευθερίου Βενιζέλου Όπως την Έζησε (1914-1922),  Αθήναι , 1947.
• Κονδύλης Γεώργιος , Ο Δρόμος προς την Καταστροφήν, Εκδόσεις Λαβύρινθος, 2021 (ανατύπωση).
• Λεονταρίτης Γιώργος, Η Ελλάδα στον Α’ ΠΠ 1917-1918, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 2005.
• Μαρκεζίνης Σπυρίδων, Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος, Εκδόσεις Πάπυρος, 1966.
• Παρασκευόπουλος Λεωνίδας, Αναμνήσεις 1896-1920, Λαβύρινθος, 2020 (ανατύπωση).
• www.hellenicparliament.gr Ιστότοπος της Βουλής των Ελλήνων.

     Παρακάτω μερικές διαπιστώσεις για την πλειονότητα των Ελλήνων που διερωτώνται προβληματισμένοι για το ποιόν της χώρας μας 
    Σταδιακά αλλά σταθερά όλοι μας δεξιοί και κεντρώοι αριστεροποιηθήκαμε, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Το φαινόμενο συνεχίζεται και θα συνεχίσει να υφίσταται και στο μέλλον καθότι αρκετοί δάσκαλοι διαπνεόμενοι από “δημοκρατικές ευαισθησίες” κατηχούν ανάλογα τα παιδιά μας  και παρακινούν, ακόμη και παιδιά των τελευταίων τάξεων του δημοτικού, να συμμετέχουν σε διαδηλώσεις που αρκετές φορές καταλήγουν σε απώλεια περιουσιών και  τραυματισμούς. Έχουμε συνηθίσει δυστυχώς τέτοιες συχνές καταστάσεις.
      Δεν είναι μόνο αυτό όμως,  Στη Χώρα κυριαρχεί το έγκλημα κάθε μορφής. Τα μαγαζιά πληρώνουν προστασία, αν αρνηθούν τότε φωτιά και σε ακραίες περιπτώσεις φόνος. Γεμίσαμε από μαφιόζους κακοποιούς, ανθρώπους του οργανωμένου εγκλήματος που αλληλοσκοτώνονται γιατί προφανώς το περιβάλλον ευνοεί ή καλύπτει την παράνομη δράση τους.  Φεύγεις από το σπίτι σου και σκέφτεσαι θα το βρω όπως το άφησα; Αλλά και όταν είσαι μέσα ή κοιμάσαι το βράδυ κλειδαμπαρώνεσαι. Θέλεις να κατεβάσεις τα σκουπίδια το βράδυ και σκέφτεσαι  λες να δεχθώ επίθεση  και δεν το τολμάς. Τα ναρκωτικά κυριαρχούν παντού, ακόμη και σε παιδιά σχολικής ηλικίας. Αφαίρεση χρημάτων από τους τραπεζικούς και οικογενειακούς λογαριασμούς με διάφορες μεθοδεύσεις από ντόπιους και ξένους εγκληματίες.
Τα παιδιά μας ή τα εγγόνια μας αλληλοτραυματίζονται ή σκοτώνονται στους δρόμους και στα σχολεία για ασήμαντη αφορμή.  Σταματήσαμε να πηγαίνουμε στο γήπεδο γιατί κινδυνεύει η σωματική μας ακεραιότητα. Τρένα που κινούνται αντίθετα στην ίδια γραμμή μετά το οδυνηρό ατύχημα στα Τέμπη. “Πλιάτσικο” στις γραμμές των τρένων που συνεχίζεται.
 Αδέσποτες σφαίρες καταλήγουν σε σχολεία και σε κάποιες περιπτώσεις σκοτώνουν ή τραυματίζουν ανύποπτους μικρούς μαθητές.  Θέλεις να καταγγείλεις τον γείτονα  επιχειρηματία που συστηματικά δεν κόβει αποδείξεις και φοβάσαι μη σε “καρφώσει”  ο αρμόδιος που του έδωσες την πληροφορία και κινδυνεύσει η σωματική σου ακεραιότητα. 
        Έχουμε όμως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!!! 
      Έχουμε και την ακρίβεια, στα Σούπερ Μάρκετ οι τιμές στα περισσότερα αγαθά διπλασιάστηκαν. Το ίδιο συμβαίνει και με τα φάρμακα με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η κατάσταση των οικονομικά ευαίσθητων και κυρίως των συνταξιούχων. Πήραμε όμως αυξήσεις των 10€ το μήνα εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, διακηρύσσουν οι  κυβερνώντες χωρίς ντροπή.  Όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να τιθασεύσει τον πληθωρισμό αύξησε τα επιτόκια, εμείς επιτρέψαμε στις τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκια δανεισμού (κερδοσκοπία) αλλά ΌΧΙ τα επιτόκια καταθέσεων, με συνέπεια τις μεγάλες αυξήσεις των τιμών των αγαθών. Κατά τα άλλα έχουμε πληθωρισμό 3%.  Η ανάπτυξη στο 2,5% σε μια χώρα που θα έπρεπε να έχει ανάπτυξη πάνω από 4 με 5% γιατί καλά - καλά δεν βγήκε ακόμη από τα μνημόνια. Ας θυμηθούμε την Κίνα πριν κάποια χρόνια με ρυθμούς  ανάπτυξης 8 – 9%. Δηλώσαμε πως θα φέρουμε επενδύσεις από το εξωτερικό. Αναφέραμε μερικές στη Β. Ελλάδα πριν 4 χρόνια, μετά τις ξεχάσαμε.  Επιχειρήσεις φεύγουν στο εξωτερικό γιατί δεν έχουν κίνητρα να παραμείνουν και κάποιες, άκουσον άκουσον, από αυτές εγκαθίστανται ή δημιουργούν νέα επιχείρηση στις ΗΠΑ όπου οι ευκαιρίες είναι δελεαστικές. Επιχειρήσεις δεν έρχονται από το εξωτερικό γιατί δεν δίνουμε την βαρύτητα που αρμόζει και φυσικά ΔΕΝ δημιουργήσαμε τα απαιτούμενα κίνητρα για να το κάνουν. Αποτέλεσμα χαμηλή παραγωγικότητα, υψηλή ανεργία κ.α.
     Δώσαμε βαρύτητα στον τουρισμό, δηλαδή στην εύκολη λύση, όπως κάνουν υποανάπτυκτες χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, της Καραϊβικής και άλλες. Όμως αν για κάποιους λόγους βουλιάξει ο τουρισμός, τότε μας περιμένουν δυσάρεστες οικονομικές καταστάσεις, για να μη πω καταστροφή.
      Δυστυχώς δεν παράγουμε όσα μπορούμε ή παράγουμε προϊόντα που δεν αντέχουν στον ανταγωνισμό, με αποτέλεσμα  να μεγαλώνει το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και να φεύγουν χρήματα στο εξωτερικό με συνέπεια να μειώνεται η δυνατότητα της χώρας για επενδύσεις και να μειώνονται τα συναλλαγματικά διαθέσιμα.
      Τα ενοίκια στα ύψη, αν δεν έχεις δικό σου σπίτι είναι αδύνατο να ζήσεις αξιοπρεπώς.  Πολλοί γονείς διερωτώνται μήπως θα είναι οικονομικότερο να σπουδάσει το παιδί μου στο εξωτερικό;
      Γεμίσαμε από παράνομους μετανάστες, όμως δηλώνουμε πως ελέγχουμε την κατάσταση και όμως  διαπιστώσαμε πως η δομή μεταναστών σε κάποιο νησί του ανατολικού Αιγαίου είναι υπερπλήρης κατά 120%.  Πας βόλτα στην Ομόνοια και στις γύρω γειτονιές, οι περισσότεροι που κυκλοφορούν είναι “έγχρωμοι”. Φυσικά δεν τολμάς να κυκλοφορήσεις νύχτα σε αυτές τις περιοχές. Διερωτήθηκε κανείς μας  ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσης των ελλήνων κατοίκων αυτών των περιοχών;  Κανένας έλεγχος στα  ΜΜΜ, το 30% και πάνω δεν κόβει εισιτήριο, όμως υπάρχουν ελεγκτές που πληρώνονται γι’ αυτό το σκοπό. Αν τολμήσουν όμως να κάνουν έλεγχο το πιθανότερο είναι να ακολουθήσει συμπλοκή.
      Συνεχώς μας προλαβαίνουν τα γεγονότα, αδυνατούμε μόνιμα να τα προλάβουμε.
   Όλα αυτά γίνονται “viral” καθημερινά από ορισμένους δημοσιογράφους.  H  περιγραφή με  λεπτομέρειες, η διαρκής επανάληψη  και η διόγκωση των γεγονότων στα ΜΜΕ "πάει   σύννεφο". Δυσκολεύονται όμως να καταλάβουν ή αδιαφορούν πως με αυτό τον τρόπο δυσφημίζουν την Χώρα μας στο εξωτερικό με δυσάρεστες συνέπειες για εμάς τους ίδιους και για την Ελλάδα μας. 
    Εκείνο το περίφημο Επιτελικό Κράτος τι έγινε, δεν φτάνουν 5 χρόνια για να πάρει μπροστά ή μήπως κόλλησε στη γραφειοκρατία;
      Ρωτάει κάθε λογικός άνθρωπος,  τα υπουργεία δεν έχουν  ενημερωμένους τεχνοκράτες,  να σχεδιάσουν με σοβαρότητα, ρεαλισμό, τεκμηριωμένα. Να κοστολογήσουν και να προγραμματίσουν όλα τα θέματα που αφορούν στο Υπουργείο. Να ορίσουν αρμόδιους υλοποίησης των έργων και να προβαίνουν συνεχώς σε έλεγχο πραγματοποίησης σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και τις προδιαγραφές, ώστε  όχι μόνο να προλαβαίνουμε τα  δυσάρεστα, αλλά και να αναπτυσσόμαστε σαν χώρα.
      Και έρχεται στο μυαλό των περισσοτέρων το μεγάλο ερώτημα, μπορεί κανείς  σ' αυτή τη χώρα να νιώθει ασφαλής,  μπορεί να είναι περήφανος για την Πατρίδα του; Άραγε τι θα σκέφτονται οι ξένοι για μας;
 
Γιώργος Τσακίρης
Αξιωματικός ε.α
αντιπρόεδρος του Συνδ. Εθνικής  Ενότητας
πρόεδρος του Συνδέσμου των Δραμινών της Αθήνας
Στέλεχος σε διεθνή όμιλο
Πτυχίο στο χρηματοασφαλιστικό marketing(Connecticut USΑ)
MA στη διάρθρωση & διαχείριση χαρτοφυλακίων(Λονδίνο UK)

  ​Στη σύγχρονη Ελλάδα, λέξεις όπως Πατρίδα, Οικογένεια , Θρησκεία, εξοβελίζονται από την καθημερινή ζωή ως κατάλοιπα του παρελθόντος . Όχι μόνο ως λέξεις αλλά και ως έννοιες και αξίες. Το μάθημα των θρησκευτικών στα Ελληνικά Σχολεία αφορά μόνο σε κάποιες γραφικές οικογένειες. Ο Γάμος και κατ’ ακολουθίαν  η οικογένεια είναι « αστικό κατάλοιπο», σύμφωνα με πρόσφατη διατύπωση εν ενεργεία βουλευτού του ΚΚΕ.  Αντικαθίστανται από λέξεις και έννοιες όπως προστασία των ανισοτήτων, πολυπολιτισμικότητα , διαφορετικότητα κ.ο.κ. Διαφορετικότητα στο χρώμα, στη φυλή, στο φύλο ,στη θρησκεία , στη γλώσσα, στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Όλα αυτά είναι ωραία . Αλλά όταν πρόκειται για την διαφορετικότητα στην ψήφο τότε τα πράγματα αλλάζουν. Αγριεύουν. Το διαφορετικό πολιτικό κόμμα και ο υποψήφιος ποινικοποιούνται και διώκονται. Και ο διαφορετικός ψηφοφόρος αποκλείεται από τις επιλογές του . Και έτσι τα θεμελιώδη  δικαιώματα της Δημοκρατίας,  του εκλέγεσθαι και εκλέγειν, τίθενται υπό περιορισμό. Ο πολίτης δεν έχει δικαίωμα να επιλέξει το αποκλειόμενο πολιτικό κόμμα της αρεσκείας του αλλά μόνο μεταξύ των προσφερομένων. Αυτή η Δημοκρατία είναι Δημοκρατία της υποκρισίας.  
    Η Γ’  Ελληνική Δημοκρατία, μετά από μισό αιώνα ζωής, αποδεικνύεται φοβική, αδύναμη ,υποκριτική, συμπλεγματική και εκδικητική. Η πολιτική αντιπαράθεση δεν γίνεται με πολιτικά επιχειρήματα αλλά με τη χρήση ταμπελών κενών περιεχομένου. «Ναζιστικό κόμμα», «μόρφωμα», «αυγό του φιδιού», «εγκληματική οργάνωση»  κ.ο.κ.
    Εγκληματική οργάνωση δεν είναι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας , όταν το 1991 κομματικά στελέχη της δολοφόνησαν με λοστούς και ρόπαλα  τον αριστερό καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα στην Πάτρα ; Τους οποίους υπερασπίστηκαν στη δίκη τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας;    
   Εγκληματική οργάνωση δεν είναι το ΠΑΣΟΚ, όταν ο επί 15ετία βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και υπουργός, από των βουλευτικών εδράνων το 2014, εκραύγασε ότι  « Αρχηγός της 17 Νοέμβρη επί 20ετία ήταν  ο Ανδρέας Παπανδρέου»; Τον κάλεσε κανείς εισαγγελέας να τον ρωτήσει τι είναι αυτά που λέει και με τι στοιχεία;
  Εγκληματική οργάνωση δεν είναι το ΚΚΕ το οποίο δολοφόνησε χιλιάδες Έλληνες πατριώτες με τον αγριότερο τρόπο τα τραγικά εκείνα χρόνια; Και θα λέγαμε πως αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Λάθος. Το ΚΚΕ στο καταστατικό του προσδοκά την ανατροπή του αστικού πολιτεύματος και την επανάσταση του προλεταριάτου. Την εγκαθίδρυση κομμουνιστικού πολιτεύματος με βάση την εμπειρία της Σοβιετικής Ενώσεως.  Ορόσημό του είναι, όπως αναφέρει , ο Δεκέμβρης του  ΄44 και ο αγώνας  του 1946-1949. Δηλαδή οι χειρότερες και αιματηρότερες περίοδοι που πέρασε η Πατρίδα μας είναι ορόσημο για το ΚΚΕ. Πριν από λίγες ημέρες το κόμμα Εθνική Δημιουργία κατέθεσε προσφυγή στον Άρειο Πάγο για τον αποκλεισμό του ΚΚΕ από τις εκλογές. Το ΚΚΕ φυσικά συμμετέχει. Αλλά ο Άρειος Πάγος απέφυγε να δημοσιοποιήσει το σκεπτικό του - αν έλαβε- για την απάντησή του στην προσφυγή. Διότι τι να πει; Όταν  το ΚΚΕ ξεκάθαρα με την πολιτική του ιδεολογία παραβιάζει το Σύνταγμα και με τη δράση του βρίσκεται  κατά της ελεύθερης λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος .
  Όλη η μήνις των « δημοκρατικών κομμάτων»  στρέφεται κατά του εγκλείστου στις φυλακές πρώην βουλευτού. Διότι είναι « Ναζί» . Αν είναι νεοναζί το γνωρίζει ο ίδιος . Αλλά κανένας νόμος στην Ελλάδα δεν απαγορεύει να είναι κανείς Ναζί. Μπορεί να έχει όσα τατουάζ θέλει με τις σβάστικες , να έχει φωτογραφίες του Χίτλερ στο σπίτι του και να τις προσκυνάει και να χαιρετάει με όποιο τρόπο θέλει. Όπως επίσης δεν απαγορεύεται να είναι κανείς κομμουνιστής , με σφυροδρέπανα και άλλα παρόμοια σύμβολα. Για την τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού μπορεί να είναι αποκρουστέες ιδεολογίες , αλλά δεν απαγορεύονται.
   Η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2019 ψήφισε και καταδίκασε  τον ναζισμό και τον κομμουνισμό ως απάνθρωπα καθεστώτα για τους Λαούς . Η καταδίκη έγινε με την ψήφο 550 περίπου ευρωβουλευτών, 45 αρνητικών  και με 33 αποχές . Μεταξύ των αρνητικών ψήφων οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και των αποχών οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας! Η Ελλάς η οποία είναι η μόνη χώρα , από τις ελεύθερες χώρες της  Δυτικής Ευρώπης, που γνώρισε την φρίκη και των δύο καθεστώτων να αρνείται να καταδικάσει τις φοβερές αυτές ιδεολογίες. Οποία υποκρισία !Και ιδίως για τη Νέα Δημοκρατία!   
  Αλλά ναζιστής και κομμουνιστής είναι αυτός που απαγορεύει στον άλλον  , όταν έχει τη δύναμη , να εκφράζεται ελεύθερα και δημοκρατικά . Αυτός που με διάφορα νομικά τερτίπια και θέτοντας την δικαιοσύνη ως θεραπαινίδα του κόμματος απαγορεύει σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες στην χώρα μας να εκφραστούν ελεύθερα και δημοκρατικά .
   Κάθε ακρότατο όριο υποκρισίας έχει ξεπεραστεί. Βρισκόμαστε πλέον στην άβυσσο της υποκρισίας ως κοινωνία και ως δημοκρατία.
 Εμείς είμαστε δημοκράτες και πατριώτες πολίτες. Με την ιδεολογία της μεγάλης εθνικοφρόνου παρατάξεως όπως δημιουργήθηκε μετά τους πολέμους της δεκαετίας του 40.  Αντικομμουνιστές, αντιφασίστες  και αντιναζιστές. Τιμούμε τις δυνάμεις εκείνες που πολέμησαν στα πεδία των μαχών, κατ’  εντολήν της Πατρίδος,  τον φασισμό , τον ναζισμό και τον κομμουνισμό δίνοντας την  ζωή τους υπερασπιζόμενοι την Πατρίδα , την Δημοκρατία και τις ελευθερίες του Λαού μας.    
   Αλλά δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια όταν με στυγνότητα και ωμότητα σήμερα καταλύονται τα θεμελιώδη πολιτικά δικαιώματα στην Πατρίδα μας.
 
Νίκος Αλικάκος
Πρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητος

     Με αφορμή την πράξη του νεαρού που πριν λίγο καιρό έσπρωξε τη γάτα στη θάλασσα οδηγήθηκα στο να γράψω το κείμενο αυτό.                 
      Συνεχώς βλέπουμε στην τηλεόραση και στα ΜΜΕ αναγγελίες εξαφανίσεων και αρκετές φορές νέων ανθρώπων. Άραγε πόσοι Έλληνες της Μαριούπολης χάθηκαν και πόσες περιουσίες τους καταστράφηκαν;  Πόσοι συνταξιούχοι, πόσοι εργαζόμενοι και άνεργοι Έλληνες δυσκολεύονται για την επιβίωσή τους μετά την ακρίβεια που έπληξε τη Χώρα;  Πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν γιατί δεν έχουν τα  στοιχειώδη; Γέμισε το κέντρο της Αθήνας από  εκατοντάδες άστεγους και ναρκομανείς. Όμως οι έμποροι ναρκωτικών ευημερούν. Ενδιαφέρθηκε – ανησύχησε - ανησυχεί, στον βαθμό που απαιτείται, άραγε κάποιος αρμόδιος Υπουργός;
     Όμως όταν ο νεαρός, ίσως από νεανική  τρέλα - αφέλεια – απερισκεψία - ανωριμότητα, έσπρωξε τη γάτα στη θάλασσα σείστηκε όλη η επικράτεια και ο Υπουργός κάλεσε τον Αρχηγό της  Αστυνομίας για να του συστήσει να λάβει μέτρα κατά του φαινομένου. Όμως δεν αντέδρασε το ίδιο, ο ίδιος Υπουργός όταν μετά από λίγες ημέρες φοιτητές και οι καθοδηγούντες αυτούς μπήκαν στο Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσ/κης  και τα έκαναν “λαμπόγυαλο”.  Προς Θεού δεν υπονοώ να συμπεριφερόμαστε άσχημα στα ζωάκια, έχουν ψυχή και αυτά και οφείλουμε να τα προστατεύουμε, αλλά όχι και έτσι κ. Υπουργέ.  Σας καταλαβαίνουμε έρχονται εκλογές,  χρειαζόμαστε όλων των κατευθύνσεων  τις ψήφους.  Όχι όμως όλα θυσία στο βωμό της ψήφου. Γι' αυτή την ψήφο οδηγήσαμε την Ελλάδα μας στα μνημόνια και δυστυχώς προς τα εκεί την οδηγούμε πάλι, καθώς φαίνεται, λόγω υψηλού χρέους. Μήπως θα ήταν πιο επωφελές  για το αύριο των Ελλήνων και της Ελλάδας μας να διαθέσουμε περισσότερο χρόνο και να δίνουμε προτεραιότητα στα κρίσιμα – σοβαρά και επείγοντα θέματα, που ταλανίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες;
     Μάλλον χάσαμε το μέτρο. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε  τα πολύ σοβαρά και  ουσιώδη από τα δευτερεύοντα και τριτεύοντα.
        Χαρακτηριστικό  τραγικό παράδειγμα η ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Δώσαμε όνομα - γλώσσα - εθνικότητα με 153 ψήφους στην γειτονική Χώρα που καμία σχέση δεν έχει με την Μακεδονία και την Ιστορία της παραβιάζοντας το Σύνταγμα των Ελλήνων.  Ως μείζον Εθνικό Θέμα έπρεπε να ψηφιστεί από τα 2/3 της Βουλής. Δεν σκεφθήκαμε όμως, μετά από 100 ή 200 χρόνια όταν θα διδάσκεται στα σχολεία μας παραποιημένη την Ιστορία της Πατρίδας μας,  τι μπορεί να προκύψει  σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας μας. Στη σκέψη και μόνο μιας πιθανής γεωπολιτικής εικόνας των τότε βαλκανικών χωρών η πλειονότητα των Ελλήνων, απανταχού της γης, ανατριχιάζει. Μη ξεχνάμε πως τα Βαλκάνια έχουν χαρακτηρισθεί  ως η πυριτιδαποθήκη  της Ευρώπης. 
        Ας σταματήσουμε επιτέλους να είμαστε απλοί διαχειριστές της εξουσίας επιλύοντας ότι οι συγκυρίες φέρνουν μπροστά μας, ας επιδείξουμε  περισσότερη σοβαρότητα και ας καθίσουμε όλοι, σε όποια ιδεολογία και αν πιστεύουμε, να προγραμματίσουμε,  σχεδιάσουμε  και ιεραρχήσουμε τα φλέγοντα και  επείγοντα θέματα και σιγά - σιγά να τα επιλύσουμε. Η Πατρίδα μας βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση με μείζονα εθνικά θέματα. Η επίκληση μόνο της Παναγιάς μας την κρίσιμη ώρα ίσως δε μας βοηθήσει. "Συν Αθηνά και χείρα κίνει"  έλεγαν οι σοφοί  πρόγονοί μας.  Ας πάρουμε με περισσή  ευθύνη - σύνεση – σοβαρότητα – τόλμη - αποφασιστικότητα,  χωρίς αντιπαλότητες, στα χέρια μας το μέλλον της Ελλάδας μας και ας αφήσουμε στην ησυχία τους τα συμπαθή ζωάκια. 
 
Γιώργος Τσακίρης
Αξιωματικός ε.α.                                                                                                                                                                                αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας.

Του Γεωργίου Τσακίρη,                                              
 
            Στις 25 Ιαν. 2019 η Βουλή των Ελλήνων επικύρωσε τη συμφωνία των Πρεσπών,  που υπογράφηκε στις 17 Ιουνίου 2018 στο χωριό Ψαράδες στις Πρέσπες από την Ελληνική και τη Σκοπιανή κυβέρνηση. Υπεγράφη με βιασύνη, αλλά με σπουδή, αιφνίδια, χωρίς την ενημέρωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, χωρίς να ληφθεί υπόψη η βούληση του Ελληνικού λαού που εκφράστηκε με τα τρία υπερμεγέθη σε όγκο συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσ/νίκη και χωρίς να θεωρηθεί μείζον εθνικό θέμα που απαιτεί πλειοψηφία 180 Βουλευτών της Βουλής των Ελλήνων.
            Παραχωρήσαμε Εθνότητα, γλώσσα και όνομα, δηλ. τα δώσαμε όλα. Όταν παραχωρείς τα πάντα σε αυτόν με τον οποίο διαπραγματεύεσαι αυτό λέγεται διαπραγμάτευση ;  Με βάση την κοινή λογική σημαίνει ή δεν ξέρεις παντελώς να διαπραγματεύεσαι, ή ηθελημένα - σκόπιμα παραχωρείς. Στην περίπτωση που ηθελημένα δημιουργείς τις ευνοϊκές προϋποθέσεις στον γείτονα που διεκδικεί, να διεκδικήσει πλέον με άνεση και νομιμοφάνεια δικά σου εδάφη διαπράττεις σοβαρότατο ποινικό αδίκημα κατά της Χώρας σου. Δυστυχώς το αδίκημα αυτό διεπράχθη από τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους του(153 Βουλευτές), δηλαδή από την αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Για  να μη αποδίδουμε ευθύνες μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης θα παραχωρούσε σύνθετη ονομασία που περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία.
            Ας εξετάσουμε όμως μία – μία τις παραμέτρους των όσων δώσαμε στους Σκοπιανούς:
            Όνομα - Βόρεια Μακεδονία: Η περιοχή του εδάφους των Σκοπίων στην αρχαία εποχή ονομαζόταν κυρίως Παιονία, και Δαρδανία. Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η ορισθείσα επιτροπή χάραξης των συνόρων ακολούθησε την οροθετική γραμμή με συνέπεια ένα 6,5 %  περίπου του μακεδονικού εδάφους να περιέλθει στη Δαρδανία(έτσι ονομάζονταν τα Σκόπια και  στην προ Τίτο εποχή). Στα Σκόπια λοιπόν ανήκει μετά τη χάραξη της παραπάνω οροθετικής γραμμής μόνο ένα μικρό μέρος(6,5%) της Μακεδονίας μας, που είναι η αρχαία Πελαγωνία και περιλαμβάνει τις περιοχές του Μοναστηρίου, Γευγελή και  Στρώμνιτσας). Τα υπόλοιπα εδάφη της χώρας αυτής ανήκουν κυρίως στην Παιονία και τη Δαρδανία. Όμως δεν μπορείς να δώσεις σε μια χώρα το όνομα Μακεδονία όταν μόνο το 6.5% του εδάφους του ήταν Μακεδονία.
            Η χώρα αυτή είχε επί χίλια και πλέον χρόνια δική της ονομασία(Δαρδανία), η οποία δεν είχε ποτέ καμιά απολύτως σχέση ούτε με την ονομασία Μακεδονία, ούτε με τα γεωγραφικά ή ιστορικά παράγωγά της. Η περιοχή που μέχρι σήμερα παρουσιαζόταν ως κρατίδιο με την ονομασία Π.Γ.Δ.Μ. ή κοινώς των Σκοπίων, καθ’ όλη τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή εποχή όχι μόνον δε λαμβανόταν υπόψη ως Μακεδονία, ούτε ως τμήμα αυτής, αλλά ως εντελώς ιδιαίτερη χώρα που έφερε την ονομασία «Δαρδανία ». Με αυτή την ονομασία ήταν ήδη γνωστή από τα προχριστιανικά Ρωμαϊκά χρόνια μέχρι το μεσαίωνα.
Άρα σε καμιά  περίπτωση  δε  μπορεί να διεκδικεί το όνομα Μακεδονία Το πιο σωστό όνομα που δικαιωματικά τους ανήκει  είναι  Παιονία ή Δαρδανία ή  Παιονία - Δαρδανία. Έτσι θα είχαν τη δική τους πραγματική ιστορία και δε θα δημιουργούσαν προστριβές με κανένα από τα γειτονικά τους κράτη και κυρίως με την Ελλάδα. 
            Γλώσσα - Μακεδονική: Σύμφωνα  με  κείμενα παγκοσμίου κύρους ιστορικών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα την απάντηση πρέπει να την αναζητήσουμε σε ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία που καθορίζουν την γλώσσα ενός λαού κατά την ιστορική πορεία της. Με βάση τα κείμενα αυτά η γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων ήταν μια ιδιαίτερη  διάλεκτος της Αιολικής Ελληνικής.  Όταν κατά τον 4ο π.Χ. αι. άρχισαν να παρακμάζουν οι διάλεκτοι και να επικρατεί μια καθιερωμένη ελληνική γλώσσα γνωστή αργότερα ως κοινή, η Μακεδονία την υιοθέτησε. 
Όμως τα βασικά χαρακτηριστικά της γλώσσας τόσο των αρχαίων Παιόνων , όσο και των Δαρδάνων δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία ελληνική γλώσσα που μιλούσαν οι Μακεδόνες. Επομένως δεν υπάρχει τίποτε κοινό στη γλώσσα των Μακεδόνων(Ελληνική) με τις γλώσσες των Παιόνων και των Δαρδάνων και είναι πολύ απλό γιατί αυτοί δεν ήταν Ελληνικό φύλο , όπως οι αρχαίοι αλλά και οι σύγχρονοι  Μακεδόνες. Ο Αριστοτέλης ο δάσκαλος του Μ. Αλεξάνδρου ελληνικά μιλούσε και στα ελληνικά δίδασκε την Ελληνική παιδεία στο νεαρό Αλέξανδρο. Η σημερινή γλώσσα του κρατιδίου κατά τους γλωσσολόγους καμία σχέση δεν έχει ούτε με την αρχαία Ελληνική, ούτε με τη σύγχρονη.
Επομένως  είναι αδιανόητο  η γλώσσα τους να ονομάζεται Μακεδονική.
            Εθνότητα – Μακεδονική: Πώς να δώσεις Μακεδονική εθνότητα  στους κατοίκους μια χώρας που τα εδάφη της ποτέ δεν περιέλαμβάνοντο στα εδάφη της αρχαίας ή της   Μακεδονίας των μετέπειτα χρόνων, ούτε μιλούσαν γλώσσα ελληνική, ούτε εθνολογική ταυτότητα είχαν και έχουν με τους πραγματικούς Μακεδόνες.
           Μετά από τα παραπάνω φρονούμε πως κακώς εδόθη στο κρατίδιο των Σκοπίων το όνομα Βόρεια Μακεδονία, γλώσσα  και εθνότητα Μακεδονική. Θα τρίζουν τα κόκαλα των χιλιάδων ηρώων του Μακεδονικού αγώνα, των Βαλκανικών πολέμων, του Α΄ και Β΄ παγκοσμίων πολέμων. Οι πρωτεργάτες της συμφωνίας  δε σεβάστηκαν την ιερή μνήμη τους,  αγνόησαν επιδεικτικά τη βούληση των εκατοντάδων χιλιάδων(πλησίαζαν το 1 εκ.)  Ελλήνων που διατράνωσαν σε 3 ογκώδη συλλαλητήρια το ΟΧΙ τους στη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά ανέφεραν ανακριβώς σε επαφές με ξένους ηγέτες ότι ήταν εκδήλωση 70.000 ακροδεξιών..
Δε στέγνωσε καλά – καλά το μελάνι της υπογραφής  και τα πρώτα αποτελέσματα της ανίερης αυτής συμφωνίας, άρχισαν ήδη να εκδηλώνονται με τo πρόσφατο  ψευδές άρθρο του ΒΒC περί ύπαρξης μακεδονικής μειονότητας στη Β. Ελλάδα. Άλλωστε σε ψεύδη στηρίχθηκε και δημιουργήθηκε η  Π.Γ.Δ.Μ και σήμερα η  Β. Μακεδονία. Μπορεί κανείς να εγγυηθεί  πως σε μελλοντικά ανάλογα ψεύδη δε θα στηριχθούν νέες αλυτρωτικές τάσεις εκ μέρους των Σκοπίων, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αποκοπεί από την Ελλάδα η Μακεδονία μας.
            Ας γυρίσουμε όμως στο σήμερα : Οι Ψαράδες όπου στις 17 Ιουνίου 2018 υπεγράφη η συμφωνία των Πρεσπών  είναι ορεινός παραδοσιακός οικισμός του νομού Φλώρινας  με 80 κατοίκους που βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νομού, στη νότια όχθη της λίμνης Μεγάλη Πρέσπα, 59 χλμ. ΒΔ της Φλώρινας. Διερωτήθηκε κανείς γιατί επελέγη αυτός ο μικρός οικισμός για την υπογραφή της συμφωνίας ; Ο λόγος της επιλογής έχει να κάνει με τον εμφύλιο. Στην εκκλησία του χωριού στις 25 και 26 Μαρτίου του 1949 συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο), που ήταν διάδοχος του ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο), με τη συμμετοχή 700 αντιπροσώπων και στο οποίο απηύθυνε λόγο ο τότε ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης. Για το συνέδριο το ΝΟΦ είχε βγάλει ανακοίνωση όπου ανέφερε: «Το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ θα είναι συνέδριο διακήρυξης των νέων προγραμματικών αρχών του ΝΟΦ. Αρχών που είναι ο προαιώνιος πόθος του λαού μας. Θα διακηρύξει την ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο μακεδονικό κράτος μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του». Στο τέλος, το συνέδριο διακήρυξε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «μακεδονικού» λαού.
       Το όνειρο – στόχος των κομμουνιστών και του ΚΚΕ ήταν η δημιουργία ανεξάρτητου Μακεδονικού κράτους, της Μακεδονίας  του Αιγαίου όπως την αποκαλούσαν. Δυστυχώς όμως για αυτούς και ευτυχώς για την Ελλάδα μας μετά από λίγους μήνες ήσαν οι ηττημένοι του εμφυλίου και το όνειρο δεν πραγματοποιήθηκε.                  Μήπως όμως σήμερα οι ηττημένοι του εμφυλίου, είναι οι νικητές και το όνειρο έγινε πραγματικότητα ;  Η Ελλάδα όμως έχασε. Πως μπορούμε να αισιοδοξούμε, όταν ένα κρατίδιο των 2 εκ. κατοίκων με τη δημιουργία του  περιέλαβε στο σύνταγμά του αλυτρωτικές πρακτικές σε βάρος των γειτόνων του, τις οποίες με φανατισμό στηρίζει - υποστηρίζει μεγάλο μέρος του λαού του ; Είναι γνωστό πως τα Βαλκάνια είναι η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης. Μήπως με την πρώτη ευκαιρία η βραδυφλεγής βόμβα που βάλαμε στα θεμέλια της Μακεδονίας μας εκραγεί με πολύ δυσάρεστες συνέπειες για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, της Πατρίδας μας, των Βαλκανίων και της ίδιας της Ευρώπης;
        Αποτελέσματα: Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κάποια άλλη συμφωνία ή συνθήκη, εκτός εάν τα δύο κράτη(Ελλάδα και Β. Μακεδονία πια) υπό την αιγίδα του ΟΗΕ συμφωνήσουν με νέα συμφωνία να την ακυρώσουν. Κάτι τέτοιο φρονούμε πως είναι απίθανο να συμβεί, επομένως η συμφωνία δεν μπορεί να ανακληθεί. Οι διατάξεις της είναι νομικά δεσμευτικές και για τα δύο μέρη από άποψη Διεθνούς Δικαίου και θα παραμείνει σε ισχύ επ' αόριστον.       Εδώ δημιουργούνται ερωτήματα, γιατί  θα πρέπει εξ αιτίας της ύπαρξης αυτής της συμφωνίας να ανησυχούμε για τα βόρεια σύνορά μας και οι μοναδικοί  Έλληνες κάτοικοι της μιας και μόνης Ελληνικής Μακεδονίας μας να ανησυχούν για το μέλλον τους ; Γιατί δώσαμε “γην και ύδωρ” χωρίς να πάρουμε επί της ουσίας τίποτε ;  Αφού δημιουργήσαμε τη Β. Μακεδονία με τη δική μας παραδοχή - συμφωνία, άρα η μία και πραγματική - μοναδική Μακεδονία στη συνείδηση των περισσοτέρων θα θεωρείται  δυστυχώς Ν. Μακεδονία. Και λογικά θα διερωτάται ο ξένος, όπως εμείς σκεφτόμαστε γιατί  Βόρειος και Νότιος Κορέα και όχι μία, γιατί δύο Μακεδονίες και όχι μία ; Εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες  όταν μας ρωτούν οι ξένοι από που είμαστε  όταν τους πούμε ότι είμαστε Μακεδόνεςς τι θα νομίσει πως είμαστε, Έλληνες ή Σλάβοι ;                          
           Τελικά η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί διεθνή συνθήκη και ως τέτοια δεν αλλάζει. Εάν επιχειρήσουμε  ως κράτος  να την αμφισβητήσουμε, τότε δίνουμε το δικαίωμα και στον εξ’ Ανατολών γείτονα να αμφισβητήσει τις συνθήκες που διέπουν και κατοχυρώνουν τα μεταξύ μας σύνορα. Τι μπορούμε να κάνουμε για να απαλύνουμε όσο είναι δυνατό τις δυσάρεστες συνέπειές της. Τελευταία κυκλοφορεί ως πρόταση να μετονομασθεί η Μακεδονία μας σε “Αρχαία Μακεδονία” και έτσι με έμμεσο τρόπο να διαχωρίζεται και να φαίνεται ότι εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες είμαστε οι μοναδικοί και αληθινοί, πραγματικοί απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.  Προτείνουμε να εξετασθεί  από τους αρμόδιους επιστήμονες και εάν πράγματι η ονομασία αυτή δικαιώνει, ως ένα σημείο, τους Έλληνες και είναι συμφέρουσα για την Ελλάδα και τη Μακεδονία μας να πραγματοποιηθεί.                                         
          Συμπερασματικά  η  25η Ιαν. 2019 αποτελεί ημέρα πένθους για την  Ελλάδα και τη Μακεδονία μας. Δύο αριστερές κυβερνήσεις της Ελλάδος και των Σκοπίων αποφάσισαν με το “ έτσι θέλω ” αγνοώντας και διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα να αλλάξουν την παγκόσμια ιστορία  και να ασελγήσουν σε βάρος της  ιστορίας, του πολιτισμού και των ηρώων της Πατρίδας μας. Με λίγα λόγια Έλληνες εκχώρησαν στους Σλάβους των Σκοπίων τη χρυσή κληρονομιά μας. Τους παραχώρησε αυτό το δικαίωμα ο Ελληνικός Λαός ;  Η επικύρωση της συμφωνίας  από την Ελληνική Βουλή ήταν - είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα ; Η ιστορία και φυσικά οι Έλληνες θα τους κρίνουν. Ελπίζουμε με τη δέουσα αυστηρότητα.

Ο  Γιώργος  Τσακίρης είναι αξιωματικός ε.α. απόφοιτος της σχολής πολέμου, με πτυχίο στο χρηματοασφαλιστικό marketing(Connecticut ΗΠΑ), MA στη διάρθρωση και διαχείριση χαρτοφυλακίων(Λονδίνο), Βραβευμένο μέλος, λόγω παραγωγικότητας, του διεθνούς οργανισμού management GAMA International με έδρα τις ΗΠΑ. Στέλεχος σε Διεθνή Όμιλο. Επίτιμο μέλος της Αερολέσχης Αθηνών για τις υπηρεσίες του για τη διάδοση του αεραθλητισμού. Διετέλεσε πρόεδρος, αντιπρόεδρος και μέλος του ΔΣ σε αρκετούς φορείς και συλλόγους.
Β΄ αντιπρόεδρος(Αναπληρωτής πρόεδρου) του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας.