| του Δημητρίου Βαλασίδου Αξκού ε.α., Οικονομολόγου Όλοι οι οργανισμοί, από τους πιο μικρούς μέχρι τους μεγαλύτερους, αποτελούν ζωντανές οντότητες. Είναι ζωντανές, γιατί το σημαντικότερο κομμάτι τους απαρτίζεται από ανθρώπους, οι οποίοι αποτελούν την κινητήρια δύναμη. Στις επιχειρήσεις θεωρούμε τους ανθρώπινους πόρους τον κυριότερο παράγοντα επιτυχίας ή αποτυχίας τους. Αν αυτό συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα, πολύ περισσότερο ισχύει σε ένα κράτος με τα πρόσωπα που στελεχώνουν την κυβέρνηση με την ευρεία έννοια, αλλά και με αυτά που πρόκειται να τα αντικαταστήσουν (αντιπολίτευση). Τα άτομα αυτά πρέπει πρωτίστως να είναι αποδεδειγμένα έντιμα και να διαθέτουν στον μέγιστο βαθμό ικανότητες και εμπειρία. Δεν θα πρέπει να ισχυρίζονται ότι "το νόμιμο είναι και ηθικό" (Κ. Καραμανλής ο νεώτερος), ούτε ότι "οι υπουργοί μπορούν να κάνουν ένα δωράκι στον εαυτό τους, αλλά όχι και 500.000). |
|
0 Comments
 του Δημητρίου Βαλασίδου
Τα τελευταία 40 χρόνια μια νέα αγορά γνωρίζει τρομερή ανάπτυξη. Πρόκειται για την αγορά της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η πρώτη χώρα σε υποδοχή αλλοδαπών, από τους οποίους εισπράττει περίπου 20 δις ευρώ κατ' έτος. Ακολουθούν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες με υψηλά κέρδη. Η Ελλάδα, αν είχε ικανές κυβερνήσεις, θα μπορούσε να αποτελέσει διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο με την προσέλκυση χιλιάδων φοιτητών κυρίως από τα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή.  του Δημήτρη Βαλασίδη
· Ασκείται υπερήφανη εξωτερική πολιτική και υπάρχει ισχυρή εθνική άμυνα που εξασφαλίζουν το κύρος της χώρας. · Υπάρχει ευημερία, δημόσια ασφάλεια και τάξη. · Εφαρμόζονται το Σύνταγμα και οι Νόμοι. · Υπάρχουν θέσεις εργασίας για όλους όσους θέλουν να εργάζονται με αμοιβές που να καλύπτουν τις ανάγκες τους. · Οι συντάξεις δεν καταδικάζουν τους γέροντες σε πρόωρο θάνατο.  του Δημήτρη Βαλασίδη
Το υπουργείο παιδείας δεν θα μπορούσε να υστερήσει σε ανευθυνότητα και προχειρότητα έναντι των άλλων υπουργείων. Αυτό που εδώ και 40 χρόνια έπρεπε να είχαν κάνει οι "υπεύθυνοι" κυβερνώντες την χώρα προσπαθούν να το κατορθώσουν σε ελάχιστους μήνες. Δεν υπερασπιζόμεθα τον θεσμό του "αιώνιου φοιτητού", αλλά ποιοί και γιατί τον καθιέρωσαν και ποιοί δεν τόλμησαν επί δεκαετίες να τον αγγίξουν; Ποιοί επέτρεψαν την μεταφορά μέχρι και όλων των μαθημάτων των προηγουμένων ετών στο τελευταίο έτος σπουδών;  του Δημήτρη Βαλασίδη
Στο περίφημο δοκίμιό του για την ''πολιτική ως επάγγελμα'' ο M. Weber διέκρινε τρεις τύπους ενασχόλησης με την πολιτική. Την πολιτική ως ευκαιριακή ενασχόληση, την πολιτική ως πάρεργο με μερική και πάντως όχι αποκλειστική απασχόληση και την πολιτική ως ''επάγγελμα''. Στην τελευταία περίπτωση, εκείνος που απασχολείται με την πολιτική ζει με αυτήν και ζει από αυτήν. Επομένως θα πρέπει να χρησιμοποιεί κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο, ώστε να διατηρηθεί στον πολιτικό χώρο. Αυτό συμβαίνει κατά κανόνα στα λεγόμενα "μεγάλα κόμματα".  του Δημήτρη Βαλασίδη
Για κάθε έλληνα γονιό τα παιδιά του αποτελούν την συνέχεια του εαυτού του. Ό,τι δεν κατάφερε να κάνει ο ίδιος λόγω των δύσκολων συνθηκών, στις οποίες μεγάλωσε θέλει να το πραγατοποιήσουν τα παιδιά του. Πως όμως; Κάτω από τις συνθήκες που διαμόρφωσε ο ξένος "χασάπης" σε αρμονική συνεργασία με τα ντόπια "χασαπόπουλα";  του Δημήτρη Βαλασίδη(*)
Στις 31 Ιανουαρίου του 1996 σημειώθηκε η πρώτη απώλεια ελληνικού εδάφους μετά την κυπριακή τραγωδία του 1974. Με την δραματική κατάσταση που δημιούργησαν η εξωτερική και εσωτερική τρόικα στην χώρα πιθανόν δεν θα είναι και η τελευταία. Οι δραστηριότητες των Τούρκων στη Θράκη, των σκοπιανών για την Μακεδονία και των Αλβανών για την Ήπειρο σε συνδυασμό με την ανεπίτρεπτη ελληνική υποχωρητικότητα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. |
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ-ΑΡΘΡΑ-ΣΧΟΛΙΑ Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας ουδεμία ευθύνη φέρει για το περιεχόμενο των αναρτήσεων και σχολίων, αφού εκφράζουν αποκλειστικά τις ιδέες και απόψεις του συγγραφέα, οι οποίες μπορεί να μην ταυτίζονται με τις θέσεις του Κόμματος. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
All
|
RSS Feed
