Με αφορμή την πράξη του νεαρού που πριν λίγο καιρό έσπρωξε τη γάτα στη θάλασσα οδηγήθηκα στο να γράψω το κείμενο αυτό.                 
      Συνεχώς βλέπουμε στην τηλεόραση και στα ΜΜΕ αναγγελίες εξαφανίσεων και αρκετές φορές νέων ανθρώπων. Άραγε πόσοι Έλληνες της Μαριούπολης χάθηκαν και πόσες περιουσίες τους καταστράφηκαν;  Πόσοι συνταξιούχοι, πόσοι εργαζόμενοι και άνεργοι Έλληνες δυσκολεύονται για την επιβίωσή τους μετά την ακρίβεια που έπληξε τη Χώρα;  Πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν γιατί δεν έχουν τα  στοιχειώδη; Γέμισε το κέντρο της Αθήνας από  εκατοντάδες άστεγους και ναρκομανείς. Όμως οι έμποροι ναρκωτικών ευημερούν. Ενδιαφέρθηκε – ανησύχησε - ανησυχεί, στον βαθμό που απαιτείται, άραγε κάποιος αρμόδιος Υπουργός;
     Όμως όταν ο νεαρός, ίσως από νεανική  τρέλα - αφέλεια – απερισκεψία - ανωριμότητα, έσπρωξε τη γάτα στη θάλασσα σείστηκε όλη η επικράτεια και ο Υπουργός κάλεσε τον Αρχηγό της  Αστυνομίας για να του συστήσει να λάβει μέτρα κατά του φαινομένου. Όμως δεν αντέδρασε το ίδιο, ο ίδιος Υπουργός όταν μετά από λίγες ημέρες φοιτητές και οι καθοδηγούντες αυτούς μπήκαν στο Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσ/κης  και τα έκαναν “λαμπόγυαλο”.  Προς Θεού δεν υπονοώ να συμπεριφερόμαστε άσχημα στα ζωάκια, έχουν ψυχή και αυτά και οφείλουμε να τα προστατεύουμε, αλλά όχι και έτσι κ. Υπουργέ.  Σας καταλαβαίνουμε έρχονται εκλογές,  χρειαζόμαστε όλων των κατευθύνσεων  τις ψήφους.  Όχι όμως όλα θυσία στο βωμό της ψήφου. Γι' αυτή την ψήφο οδηγήσαμε την Ελλάδα μας στα μνημόνια και δυστυχώς προς τα εκεί την οδηγούμε πάλι, καθώς φαίνεται, λόγω υψηλού χρέους. Μήπως θα ήταν πιο επωφελές  για το αύριο των Ελλήνων και της Ελλάδας μας να διαθέσουμε περισσότερο χρόνο και να δίνουμε προτεραιότητα στα κρίσιμα – σοβαρά και επείγοντα θέματα, που ταλανίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες;
     Μάλλον χάσαμε το μέτρο. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε  τα πολύ σοβαρά και  ουσιώδη από τα δευτερεύοντα και τριτεύοντα.
        Χαρακτηριστικό  τραγικό παράδειγμα η ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Δώσαμε όνομα - γλώσσα - εθνικότητα με 153 ψήφους στην γειτονική Χώρα που καμία σχέση δεν έχει με την Μακεδονία και την Ιστορία της παραβιάζοντας το Σύνταγμα των Ελλήνων.  Ως μείζον Εθνικό Θέμα έπρεπε να ψηφιστεί από τα 2/3 της Βουλής. Δεν σκεφθήκαμε όμως, μετά από 100 ή 200 χρόνια όταν θα διδάσκεται στα σχολεία μας παραποιημένη την Ιστορία της Πατρίδας μας,  τι μπορεί να προκύψει  σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας μας. Στη σκέψη και μόνο μιας πιθανής γεωπολιτικής εικόνας των τότε βαλκανικών χωρών η πλειονότητα των Ελλήνων, απανταχού της γης, ανατριχιάζει. Μη ξεχνάμε πως τα Βαλκάνια έχουν χαρακτηρισθεί  ως η πυριτιδαποθήκη  της Ευρώπης. 
        Ας σταματήσουμε επιτέλους να είμαστε απλοί διαχειριστές της εξουσίας επιλύοντας ότι οι συγκυρίες φέρνουν μπροστά μας, ας επιδείξουμε  περισσότερη σοβαρότητα και ας καθίσουμε όλοι, σε όποια ιδεολογία και αν πιστεύουμε, να προγραμματίσουμε,  σχεδιάσουμε  και ιεραρχήσουμε τα φλέγοντα και  επείγοντα θέματα και σιγά - σιγά να τα επιλύσουμε. Η Πατρίδα μας βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση με μείζονα εθνικά θέματα. Η επίκληση μόνο της Παναγιάς μας την κρίσιμη ώρα ίσως δε μας βοηθήσει. "Συν Αθηνά και χείρα κίνει"  έλεγαν οι σοφοί  πρόγονοί μας.  Ας πάρουμε με περισσή  ευθύνη - σύνεση – σοβαρότητα – τόλμη - αποφασιστικότητα,  χωρίς αντιπαλότητες, στα χέρια μας το μέλλον της Ελλάδας μας και ας αφήσουμε στην ησυχία τους τα συμπαθή ζωάκια. 
 
Γιώργος Τσακίρης
Αξιωματικός ε.α.                                                                                                                                                                                αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας.

Του Γεωργίου Τσακίρη,                                              
 
            Στις 25 Ιαν. 2019 η Βουλή των Ελλήνων επικύρωσε τη συμφωνία των Πρεσπών,  που υπογράφηκε στις 17 Ιουνίου 2018 στο χωριό Ψαράδες στις Πρέσπες από την Ελληνική και τη Σκοπιανή κυβέρνηση. Υπεγράφη με βιασύνη, αλλά με σπουδή, αιφνίδια, χωρίς την ενημέρωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, χωρίς να ληφθεί υπόψη η βούληση του Ελληνικού λαού που εκφράστηκε με τα τρία υπερμεγέθη σε όγκο συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσ/νίκη και χωρίς να θεωρηθεί μείζον εθνικό θέμα που απαιτεί πλειοψηφία 180 Βουλευτών της Βουλής των Ελλήνων.
            Παραχωρήσαμε Εθνότητα, γλώσσα και όνομα, δηλ. τα δώσαμε όλα. Όταν παραχωρείς τα πάντα σε αυτόν με τον οποίο διαπραγματεύεσαι αυτό λέγεται διαπραγμάτευση ;  Με βάση την κοινή λογική σημαίνει ή δεν ξέρεις παντελώς να διαπραγματεύεσαι, ή ηθελημένα - σκόπιμα παραχωρείς. Στην περίπτωση που ηθελημένα δημιουργείς τις ευνοϊκές προϋποθέσεις στον γείτονα που διεκδικεί, να διεκδικήσει πλέον με άνεση και νομιμοφάνεια δικά σου εδάφη διαπράττεις σοβαρότατο ποινικό αδίκημα κατά της Χώρας σου. Δυστυχώς το αδίκημα αυτό διεπράχθη από τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους του(153 Βουλευτές), δηλαδή από την αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Για  να μη αποδίδουμε ευθύνες μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης θα παραχωρούσε σύνθετη ονομασία που περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία.
            Ας εξετάσουμε όμως μία – μία τις παραμέτρους των όσων δώσαμε στους Σκοπιανούς:
            Όνομα - Βόρεια Μακεδονία: Η περιοχή του εδάφους των Σκοπίων στην αρχαία εποχή ονομαζόταν κυρίως Παιονία, και Δαρδανία. Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η ορισθείσα επιτροπή χάραξης των συνόρων ακολούθησε την οροθετική γραμμή με συνέπεια ένα 6,5 %  περίπου του μακεδονικού εδάφους να περιέλθει στη Δαρδανία(έτσι ονομάζονταν τα Σκόπια και  στην προ Τίτο εποχή). Στα Σκόπια λοιπόν ανήκει μετά τη χάραξη της παραπάνω οροθετικής γραμμής μόνο ένα μικρό μέρος(6,5%) της Μακεδονίας μας, που είναι η αρχαία Πελαγωνία και περιλαμβάνει τις περιοχές του Μοναστηρίου, Γευγελή και  Στρώμνιτσας). Τα υπόλοιπα εδάφη της χώρας αυτής ανήκουν κυρίως στην Παιονία και τη Δαρδανία. Όμως δεν μπορείς να δώσεις σε μια χώρα το όνομα Μακεδονία όταν μόνο το 6.5% του εδάφους του ήταν Μακεδονία.
            Η χώρα αυτή είχε επί χίλια και πλέον χρόνια δική της ονομασία(Δαρδανία), η οποία δεν είχε ποτέ καμιά απολύτως σχέση ούτε με την ονομασία Μακεδονία, ούτε με τα γεωγραφικά ή ιστορικά παράγωγά της. Η περιοχή που μέχρι σήμερα παρουσιαζόταν ως κρατίδιο με την ονομασία Π.Γ.Δ.Μ. ή κοινώς των Σκοπίων, καθ’ όλη τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή εποχή όχι μόνον δε λαμβανόταν υπόψη ως Μακεδονία, ούτε ως τμήμα αυτής, αλλά ως εντελώς ιδιαίτερη χώρα που έφερε την ονομασία «Δαρδανία ». Με αυτή την ονομασία ήταν ήδη γνωστή από τα προχριστιανικά Ρωμαϊκά χρόνια μέχρι το μεσαίωνα.
Άρα σε καμιά  περίπτωση  δε  μπορεί να διεκδικεί το όνομα Μακεδονία Το πιο σωστό όνομα που δικαιωματικά τους ανήκει  είναι  Παιονία ή Δαρδανία ή  Παιονία - Δαρδανία. Έτσι θα είχαν τη δική τους πραγματική ιστορία και δε θα δημιουργούσαν προστριβές με κανένα από τα γειτονικά τους κράτη και κυρίως με την Ελλάδα. 
            Γλώσσα - Μακεδονική: Σύμφωνα  με  κείμενα παγκοσμίου κύρους ιστορικών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα την απάντηση πρέπει να την αναζητήσουμε σε ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία που καθορίζουν την γλώσσα ενός λαού κατά την ιστορική πορεία της. Με βάση τα κείμενα αυτά η γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων ήταν μια ιδιαίτερη  διάλεκτος της Αιολικής Ελληνικής.  Όταν κατά τον 4ο π.Χ. αι. άρχισαν να παρακμάζουν οι διάλεκτοι και να επικρατεί μια καθιερωμένη ελληνική γλώσσα γνωστή αργότερα ως κοινή, η Μακεδονία την υιοθέτησε. 
Όμως τα βασικά χαρακτηριστικά της γλώσσας τόσο των αρχαίων Παιόνων , όσο και των Δαρδάνων δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία ελληνική γλώσσα που μιλούσαν οι Μακεδόνες. Επομένως δεν υπάρχει τίποτε κοινό στη γλώσσα των Μακεδόνων(Ελληνική) με τις γλώσσες των Παιόνων και των Δαρδάνων και είναι πολύ απλό γιατί αυτοί δεν ήταν Ελληνικό φύλο , όπως οι αρχαίοι αλλά και οι σύγχρονοι  Μακεδόνες. Ο Αριστοτέλης ο δάσκαλος του Μ. Αλεξάνδρου ελληνικά μιλούσε και στα ελληνικά δίδασκε την Ελληνική παιδεία στο νεαρό Αλέξανδρο. Η σημερινή γλώσσα του κρατιδίου κατά τους γλωσσολόγους καμία σχέση δεν έχει ούτε με την αρχαία Ελληνική, ούτε με τη σύγχρονη.
Επομένως  είναι αδιανόητο  η γλώσσα τους να ονομάζεται Μακεδονική.
            Εθνότητα – Μακεδονική: Πώς να δώσεις Μακεδονική εθνότητα  στους κατοίκους μια χώρας που τα εδάφη της ποτέ δεν περιέλαμβάνοντο στα εδάφη της αρχαίας ή της   Μακεδονίας των μετέπειτα χρόνων, ούτε μιλούσαν γλώσσα ελληνική, ούτε εθνολογική ταυτότητα είχαν και έχουν με τους πραγματικούς Μακεδόνες.
           Μετά από τα παραπάνω φρονούμε πως κακώς εδόθη στο κρατίδιο των Σκοπίων το όνομα Βόρεια Μακεδονία, γλώσσα  και εθνότητα Μακεδονική. Θα τρίζουν τα κόκαλα των χιλιάδων ηρώων του Μακεδονικού αγώνα, των Βαλκανικών πολέμων, του Α΄ και Β΄ παγκοσμίων πολέμων. Οι πρωτεργάτες της συμφωνίας  δε σεβάστηκαν την ιερή μνήμη τους,  αγνόησαν επιδεικτικά τη βούληση των εκατοντάδων χιλιάδων(πλησίαζαν το 1 εκ.)  Ελλήνων που διατράνωσαν σε 3 ογκώδη συλλαλητήρια το ΟΧΙ τους στη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά ανέφεραν ανακριβώς σε επαφές με ξένους ηγέτες ότι ήταν εκδήλωση 70.000 ακροδεξιών..
Δε στέγνωσε καλά – καλά το μελάνι της υπογραφής  και τα πρώτα αποτελέσματα της ανίερης αυτής συμφωνίας, άρχισαν ήδη να εκδηλώνονται με τo πρόσφατο  ψευδές άρθρο του ΒΒC περί ύπαρξης μακεδονικής μειονότητας στη Β. Ελλάδα. Άλλωστε σε ψεύδη στηρίχθηκε και δημιουργήθηκε η  Π.Γ.Δ.Μ και σήμερα η  Β. Μακεδονία. Μπορεί κανείς να εγγυηθεί  πως σε μελλοντικά ανάλογα ψεύδη δε θα στηριχθούν νέες αλυτρωτικές τάσεις εκ μέρους των Σκοπίων, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αποκοπεί από την Ελλάδα η Μακεδονία μας.
            Ας γυρίσουμε όμως στο σήμερα : Οι Ψαράδες όπου στις 17 Ιουνίου 2018 υπεγράφη η συμφωνία των Πρεσπών  είναι ορεινός παραδοσιακός οικισμός του νομού Φλώρινας  με 80 κατοίκους που βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νομού, στη νότια όχθη της λίμνης Μεγάλη Πρέσπα, 59 χλμ. ΒΔ της Φλώρινας. Διερωτήθηκε κανείς γιατί επελέγη αυτός ο μικρός οικισμός για την υπογραφή της συμφωνίας ; Ο λόγος της επιλογής έχει να κάνει με τον εμφύλιο. Στην εκκλησία του χωριού στις 25 και 26 Μαρτίου του 1949 συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο), που ήταν διάδοχος του ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο), με τη συμμετοχή 700 αντιπροσώπων και στο οποίο απηύθυνε λόγο ο τότε ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης. Για το συνέδριο το ΝΟΦ είχε βγάλει ανακοίνωση όπου ανέφερε: «Το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ θα είναι συνέδριο διακήρυξης των νέων προγραμματικών αρχών του ΝΟΦ. Αρχών που είναι ο προαιώνιος πόθος του λαού μας. Θα διακηρύξει την ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο μακεδονικό κράτος μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του». Στο τέλος, το συνέδριο διακήρυξε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «μακεδονικού» λαού.
       Το όνειρο – στόχος των κομμουνιστών και του ΚΚΕ ήταν η δημιουργία ανεξάρτητου Μακεδονικού κράτους, της Μακεδονίας  του Αιγαίου όπως την αποκαλούσαν. Δυστυχώς όμως για αυτούς και ευτυχώς για την Ελλάδα μας μετά από λίγους μήνες ήσαν οι ηττημένοι του εμφυλίου και το όνειρο δεν πραγματοποιήθηκε.                  Μήπως όμως σήμερα οι ηττημένοι του εμφυλίου, είναι οι νικητές και το όνειρο έγινε πραγματικότητα ;  Η Ελλάδα όμως έχασε. Πως μπορούμε να αισιοδοξούμε, όταν ένα κρατίδιο των 2 εκ. κατοίκων με τη δημιουργία του  περιέλαβε στο σύνταγμά του αλυτρωτικές πρακτικές σε βάρος των γειτόνων του, τις οποίες με φανατισμό στηρίζει - υποστηρίζει μεγάλο μέρος του λαού του ; Είναι γνωστό πως τα Βαλκάνια είναι η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης. Μήπως με την πρώτη ευκαιρία η βραδυφλεγής βόμβα που βάλαμε στα θεμέλια της Μακεδονίας μας εκραγεί με πολύ δυσάρεστες συνέπειες για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, της Πατρίδας μας, των Βαλκανίων και της ίδιας της Ευρώπης;
        Αποτελέσματα: Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κάποια άλλη συμφωνία ή συνθήκη, εκτός εάν τα δύο κράτη(Ελλάδα και Β. Μακεδονία πια) υπό την αιγίδα του ΟΗΕ συμφωνήσουν με νέα συμφωνία να την ακυρώσουν. Κάτι τέτοιο φρονούμε πως είναι απίθανο να συμβεί, επομένως η συμφωνία δεν μπορεί να ανακληθεί. Οι διατάξεις της είναι νομικά δεσμευτικές και για τα δύο μέρη από άποψη Διεθνούς Δικαίου και θα παραμείνει σε ισχύ επ' αόριστον.       Εδώ δημιουργούνται ερωτήματα, γιατί  θα πρέπει εξ αιτίας της ύπαρξης αυτής της συμφωνίας να ανησυχούμε για τα βόρεια σύνορά μας και οι μοναδικοί  Έλληνες κάτοικοι της μιας και μόνης Ελληνικής Μακεδονίας μας να ανησυχούν για το μέλλον τους ; Γιατί δώσαμε “γην και ύδωρ” χωρίς να πάρουμε επί της ουσίας τίποτε ;  Αφού δημιουργήσαμε τη Β. Μακεδονία με τη δική μας παραδοχή - συμφωνία, άρα η μία και πραγματική - μοναδική Μακεδονία στη συνείδηση των περισσοτέρων θα θεωρείται  δυστυχώς Ν. Μακεδονία. Και λογικά θα διερωτάται ο ξένος, όπως εμείς σκεφτόμαστε γιατί  Βόρειος και Νότιος Κορέα και όχι μία, γιατί δύο Μακεδονίες και όχι μία ; Εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες  όταν μας ρωτούν οι ξένοι από που είμαστε  όταν τους πούμε ότι είμαστε Μακεδόνεςς τι θα νομίσει πως είμαστε, Έλληνες ή Σλάβοι ;                          
           Τελικά η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί διεθνή συνθήκη και ως τέτοια δεν αλλάζει. Εάν επιχειρήσουμε  ως κράτος  να την αμφισβητήσουμε, τότε δίνουμε το δικαίωμα και στον εξ’ Ανατολών γείτονα να αμφισβητήσει τις συνθήκες που διέπουν και κατοχυρώνουν τα μεταξύ μας σύνορα. Τι μπορούμε να κάνουμε για να απαλύνουμε όσο είναι δυνατό τις δυσάρεστες συνέπειές της. Τελευταία κυκλοφορεί ως πρόταση να μετονομασθεί η Μακεδονία μας σε “Αρχαία Μακεδονία” και έτσι με έμμεσο τρόπο να διαχωρίζεται και να φαίνεται ότι εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες είμαστε οι μοναδικοί και αληθινοί, πραγματικοί απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.  Προτείνουμε να εξετασθεί  από τους αρμόδιους επιστήμονες και εάν πράγματι η ονομασία αυτή δικαιώνει, ως ένα σημείο, τους Έλληνες και είναι συμφέρουσα για την Ελλάδα και τη Μακεδονία μας να πραγματοποιηθεί.                                         
          Συμπερασματικά  η  25η Ιαν. 2019 αποτελεί ημέρα πένθους για την  Ελλάδα και τη Μακεδονία μας. Δύο αριστερές κυβερνήσεις της Ελλάδος και των Σκοπίων αποφάσισαν με το “ έτσι θέλω ” αγνοώντας και διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα να αλλάξουν την παγκόσμια ιστορία  και να ασελγήσουν σε βάρος της  ιστορίας, του πολιτισμού και των ηρώων της Πατρίδας μας. Με λίγα λόγια Έλληνες εκχώρησαν στους Σλάβους των Σκοπίων τη χρυσή κληρονομιά μας. Τους παραχώρησε αυτό το δικαίωμα ο Ελληνικός Λαός ;  Η επικύρωση της συμφωνίας  από την Ελληνική Βουλή ήταν - είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα ; Η ιστορία και φυσικά οι Έλληνες θα τους κρίνουν. Ελπίζουμε με τη δέουσα αυστηρότητα.

Ο  Γιώργος  Τσακίρης είναι αξιωματικός ε.α. απόφοιτος της σχολής πολέμου, με πτυχίο στο χρηματοασφαλιστικό marketing(Connecticut ΗΠΑ), MA στη διάρθρωση και διαχείριση χαρτοφυλακίων(Λονδίνο), Βραβευμένο μέλος, λόγω παραγωγικότητας, του διεθνούς οργανισμού management GAMA International με έδρα τις ΗΠΑ. Στέλεχος σε Διεθνή Όμιλο. Επίτιμο μέλος της Αερολέσχης Αθηνών για τις υπηρεσίες του για τη διάδοση του αεραθλητισμού. Διετέλεσε πρόεδρος, αντιπρόεδρος και μέλος του ΔΣ σε αρκετούς φορείς και συλλόγους.
Β΄ αντιπρόεδρος(Αναπληρωτής πρόεδρου) του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας.

   Όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Χώρας η νέα κυβέρνηση, όλοι μας είχαμε την αίσθηση, την αισιοδοξία, την ελπίδα που μας καλλιέργησαν, ότι θα προχωρήσει σε ουσιαστικές αλλαγές με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν τη Χώρα σε ένα καλύτερο αύριο πιο εκλογικευμένο και φυσικά στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

    Όμως στους τέσσερες μήνες της διακυβέρνησης, μόνο διακυβέρνηση δεν έχουμε. Λόγια πολλά για αλλαγή, υποκρισία ότι σύντομα συμφωνούμε με τους θεσμούς, αλλά δυστυχώς βλέπουμε τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων που αποσταθεροποιούν τη Χώρα. Όπως ραγδαία αύξηση της εισόδου λαθρομεταναστών, καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, που σημαίνει έξοδα του Κράτους για την επούλωση τους. Αδυναμία λειτουργίας της παιδείας. Όμως τίποτε ουσιαστικό στην πράξη για την ανάπτυξη.

   Η δικαιοσύνη και η αστυνομία με δεμένα τα χέρια, αδύναμες να επιτελέσουν το καθήκον τους. Τα  δημόσια έργα που είχαν ξεκινήσει, σταμάτησαν. Το εργοστάσιο στις «σκουριές» δε δουλεύει. Σχεδόν παντού κωλυσιεργία.  Έτσι θα μειωθεί η ανεργία ;

  Ποιος ξένος ή Έλληνας θα επενδύσει σε χώρα που η περιουσία και το μέλλον των επιχειρήσεων είναι στο έλεος των αντιεξουσιαστών, των αντιαναπτυξιακών νόμων και της αντιπαραγωγικής νοοτροπίας ;

   Χρήματα από το ΕΣΠΑ δε διαθέτει η ΕΕ, γιατί το τελευταίο διάστημα δεν έχει φθάσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κανένα αίτημα για την πληρωμή έργων του κοινοτικού προγράμματος. Έτσι εκκρεμεί η είσπραξη 3,4 δισ για έργα που πραγματοποιήθηκαν ή πραγματοποιούνται, με κίνδυνο αν συνεχισθεί αυτή η κατάσταση τα έργα αυτά να πληρωθούν από την τσέπη μας, που σημαίνει απλήρωτοι οι εργολήπτες, με επακόλουθο απλήρωτοι και οι χιλιάδες εργαζόμενοι.

   Το χρήμα του δημοσίου έχει στερέψει, έτσι το Κράτος σταμάτησε να πληρώνει τις υποχρεώσεις του, άρα δεν κυκλοφορεί χρήμα στην αγορά με τα γνωστά επακόλουθα. Όμως δώσαμε επίδομα που θα επεκταθεί σε όλους τους εργαζόμενους της ΔΕΗ. Υπόψη ότι οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ έχουν τους υψηλότερους μισθούς από τους περισσότερους φορείς του δημόσιου τομέα.

        Ορατό είναι το ενδεχόμενο να απαιτηθούν νέες αυξήσεις κεφαλαίου στις τράπεζες. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν ξεπεράσει το φράγμα των 80 δισ στο τέλος του πρώτου τριμήνου 2015, επίπεδο που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του κλάδου. Χρήματα εκταμιεύονται από τις τράπεζες και οδεύουν στο εξωτερικό ή αλλού.

     Έγινε μια επίπονη, αιμορραγική προσπάθεια για να επέλθει ένα ισοζύγιο εσόδων – εξόδων στην οικονομία, με τεράστιο κόστος για τους Έλληνες, με πολλά - πολλά λάθη βέβαια. Φθάσαμε όμως στο σημείο να πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων την προσπάθεια αυτή και προφανώς τώρα θα ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή με επιπλέον δανεικά. Δανεικά από ποιους όμως, από την ΕΚΤ, από την ΕΕ, από το ΔΝΤ  ή μήπως από τις αγορές με ασύμφορο επιτόκιο ;

    Φαίνεται πως δεν κατάλαβαν πως μια χώρα που δεν παράγει, δηλ δε διαθέτει παραγωγικό χρήμα, το πρώτο που έχει να κάνει είναι να περιορίσει τα έξοδα και να κατευθυνθεί άμεσα σε παραγωγικές διαδικασίες που σύντομα θα φέρουν χρήμα, όσο αυτό είναι εφικτό και όχι να αυξάνει τα έξοδα του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, λες και οι δύο διαθέτουν χρήμα που περισσεύει.

     Οι πρακτικές που ευαγγελίζονται οδηγούν κατ’ ευθείαν στην ύφεση και όχι στην ανάπτυξη.  Μέχρι τώρα ξέραμε τους δημοκράτες που κατέστρεφαν τη Δημοκρατία. Τώρα θα έχουμε τους πασχίζοντες για την ανάπτυξη που την οδηγούν στην ύφεση. Πως όμως να μη γίνει αυτό όταν στο αρμόδιο υπουργείο έχει τοποθετηθεί, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ένας αριστερός, με λατινοαμερικανικές αντιλήψεις και στόχο τη δραχμή, ίσως και το παράλληλο νόμισμα που επί της ουσίας είναι προπομπός της δραχμής.

   Το κυριότερο όμως είναι η έλλειψη βούλησης για πραγματικές διαπραγματεύσεις. Όταν βρίσκεσαι σε καθεστώς πτώχευσης στη διαπραγμάτευση πηγαίνεις με στόχους, με κοστολογημένα επιχειρήματα, με τρόπους επίλυσης των δυσκολιών. Πάντα όμως με μία αρχή, ισοσκελισμένος προϋπολογισμός(έσοδα = έξοδα), ίσως και κάτι περίσσευμα.  Δεν πας λέγοντας θα διορίσω 50.000 δημοσίους υπαλλήλους και δεν έχω χρήματα να πληρώσω μισθούς και συντάξεις. Δεν είναι υποχρεωμένοι οι άλλοι λαοί να πληρώνουν τις συντάξεις και τους μισθούς της Χώρας μας.

      Τι κάνουν στην πράξη ;  Έρχονται σε επαφή με τους θεσμούς και τους λεν γενικότητες.  Δηλώνουν υπερβολικά έσοδα, μη δυνάμενα να δημιουργηθούν στην πράξη, ενώ από την άλλη αυξάνουν τα έξοδα. Οι εταίροι μας τους πήραν «χαμπάρι» ότι δεν έχουν πρόθεση ουσιαστικής διαπραγμάτευσης, αλλά κάνουν υπομονή, μήπως καταλάβουν το λάθος τους και αλλάξουν έστω την τελευταία στιγμή. Δεν έχουν καταλάβει ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να δανείσει. Για να το κάνει, μέσα στα πλαίσια της αλληλεγγύης, θα πρέπει να αποδείξεις ότι έχεις ρεαλιστικό πρόγραμμα να βγεις από την ύφεση, για να του επιστρέψεις κάποτε τα δανεικά, σύμφωνα με το πρόγραμμα που υπέγραψες.  Είναι εκτός πραγματικότητας, πιστεύοντας  ότι τις συντάξεις και τους μισθούς του δημοσίου είναι υποχρεωμένοι να τους πληρώνουν οι εταίροι μας στην ΕΕ και όπως φαίνεται σε αυτούς σχεδιάζουν να επιρρίψουν την ευθύνη για την καταστροφή.

    Δεν κατάλαβαν ακόμη κάτι πολύ σημαντικό, ότι ο συνεταιρισμός έχει κανόνες, που τους θέσπισαν όλοι μαζί, κάνοντας αμοιβαίες υποχωρήσεις και όλοι οφείλουν να τους τηρούν χωρίς αποκλίσεις. Επίσης δεν κατάλαβαν ότι ο συνέταιρος είναι φίλος και όχι εχθρός και δεν επιθυμεί να σου βάλει τρικλοποδιά, αλλά στις δυσκολίες θα σταθεί δίπλα σου. Αλλά εσύ δεν μπορείς, αν θέλεις να επιβιώσεις, να λες ότι στόχος σου είναι να επαναλάβεις τα λάθη που σε οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα. Δηλαδή να δημιουργείς υπέρογκα έξοδα που τα καλύπτεις με δανεικά, χωρίς να αυξάνεις την παραγωγή.

      Γνωρίζω ότι τα παραπάνω δεν είναι εύηχα στα αυτιά όλων μας. Δυστυχώς όμως είναι μονόδρομος αν θέλουμε να έχουμε το μέλλον, που οι περισσότεροι Έλληνες ανιδιοτελώς ονειρευόμαστε για την Πατρίδα.

    Μέχρι πότε λοιπόν ο κάθε μη σχετικός θα βάζει τρικλοποδιά στην προσπάθεια της Χώρας για παραγωγή, ανταγωνιστικότητα, εκσυγχρονισμό, ανάπτυξη και τελικά ευημερία ;  Μέχρι πότε η αριστερή κυβέρνηση μίας Χώρας θα προσπαθεί να επιβάλει τριτοκοσμικούς κανόνες στην ανεπτυγμένη ΕΕ, νομίζοντας ότι επιτελεί ιστορικό καθήκον ;

       Μήπως, διερωτάται κανείς, ΔΕ θέλουμε να είμαστε με τους ανεπτυγμένους λαούς της Δύσης, καρπούμενοι όλα τα πλεονεκτήματα της ευημερίας των λαών αυτών ;  Νοσταλγήσαμε τη φτώχεια και τη μιζέρια του παρελθόντος και θέλουμε να πάμε πίσω, με πληθωρισμούς 14 έως 20% ; Το πίσω σημαίνει μόνοι μας στην Ευρώπη, όταν τα Σκόπια και το Κόσσοβο θα είναι μέσα στην ΕΕ.  Μήπως το μέλλον μας είναι ο συνεταιρισμός με την Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Παλαιστίνη, τη Συρία και άλλες χώρες της περιοχής αυτής ; Μήπως με την Τουρκία ; Μήπως θα διαχειριστούμε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου με την Τουρκία, μια και δε θα έχουμε την προστατευτική ασπίδα της ΕΕ ;  Γιατί το Ισραήλ δε το θέλουμε, είναι μασόνοι, έτσι λέμε. Μήπως με τη Ρωσική Κοινοπολιτεία ; Θα εγκαταλείψουμε τους πατρογονικούς δεσμούς με τη Δύση, που εφαρμόζει αυτά που εμείς διδάξαμε εδώ και 2.500 χρόνια ;

  Τι λέτε θα συνεχίσουμε την ανοχή και την ηθική στήριξη, κάνοντας περισσότερη υπομονή, χάνοντας όμως πολύτιμο χρόνο ;  Ή μήπως το καθήκον μας είναι να τους δείξουμε το δρόμο της πραγματικότητας που διακρίνει μια διαπραγμάτευση, που είναι κερδίζω – κερδίζεις, με πλεονεκτήματα για τον ασθενή εταίρο, δηλαδή τελικά το κοινό όφελος για ανάπτυξη και ευημερία ;  Κάθε δίμηνο που περνάει με αυτή την κατάσταση, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, είναι ένας σεισμός αρκετών ρίχτερ στα θεμέλια της πραγματικής οικονομίας και της ανάπτυξης.

Γιώργος Τσακίρης

Αξιωματικός εα, Β΄ αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας

Πτυχίο στο χρηματοασφαλιστικό marketing, master στη διάρθρωση και διαχείριση χαρτοφυλακίων, σύμβουλος επενδύσεων.

Την περίοδο που διανύουμε, η λεκάνη της Ανατ. Μεσογείου κατατάσσεται στις πιο επικίνδυνες περιοχές  του πλανήτη.  Ήδη εκεί πλέουν στόλοι των ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, Ισραήλ, Τουρκίας και Ελλάδας. Η Ρωσία και η Κύπρος διαπραγματεύονται τη χρησιμοποίηση από πολεμικά αεροπλάνα και  πλοία της Ρωσίας αεροδρομίων και λιμένων της Κύπρου.              

Μεγάλο μέρος της λεκάνης αυτής ανήκει στην Ελληνική ΑΟΖ , που δεν οριοθετήθηκε ακόμη από την Ελλάδα, γιατί δεν αναγνωρίζεται από την Τουρκία η ύπαρξη ΑΟΖ του Καστελόριζου. Όλοι γνωρίζουμε τα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που έλκουν το ενδιαφέρον όλων των μεγάλων της περιοχής και μη. Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Χαλιφάτου επίσης είναι κοντά. Η Τουρκία εξ αιτίας της φιλομουσουλμανικής πολιτικής του Ερντογάν αλλά και της προσπάθειάς του να αναδείξει την Τουρκία σε περιφερειακή δύναμη, από φίλος του Ισραήλ και της Αιγύπτου, κατάφερε να γίνει αντίπαλος, 

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου - Σαμαρά εκμεταλλευόμενες τη στάση της Τουρκίας, ενήργησαν σωστά στο πολύ λεπτό θέμα της συνεργασίας σε στρατιωτικό επίπεδο, καθώς και σε πολυεπίπεδο πλαίσιο, με το Ισραήλ, παραβλέποντας παλαιές πρακτικές εξωτερικής πολιτικής. Σε τοπικό επίπεδο το Ισραήλ  καθίσταται ο πιο επικίνδυνος αντίπαλός της Τουρκίας, που την εξαναγκάζει να είναι περισσότερο προσεκτική και συγκρατημένη στις κινήσεις και βλέψεις της. Παρά ταύτα το “barbaros” συνεχίζει να βρίσκεται εντός της Κυπριακής ΑΟΖ  αγνοώντας τη σχετική ειδοποίηση και της ΕΕ, απειλώντας τα συμφέροντα των γειτονικών χωρών και όχι μόνο.

Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία να αξιοποιήσουμε επ’ ωφελεία μας  την κατάσταση που δημιουργήθηκε στην περιοχή, αξιοποιώντας τις καλές σχέσεις μας με το Ισραήλ και τη στρατιωτική κυβέρνηση της Αιγύπτου. Θα το τολμήσουμε άραγε ή θα παίξουμε φιλομουσουλμανικό ρόλο, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Τουρκίας ;  Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδος που προεκλογικά διακήρυξε ότι θα αναγνωρίσει το Κράτος της Παλαιστίνης, εκτιμώ πως με ευέλικτο τρόπο, πρέπει να αφήσει για αργότερα τη δράση αυτή, αλλιώς θα ενοχλήσει, πιθανότατα θα ραγίσει την Ελληνοϊσραηλινή σχέση συνεργασίας και θα απομονώσει στρατιωτικά τη Χώρα μας σε τοπικό επίπεδο. Βεβαίως δεν πρέπει να παραβλέψουμε  τις καλές σχέσεις μας με τον αραβικό κόσμο. Απαιτείται να επιδείξουμε λεπτή, ισορροπημένη, προσεκτικά σχεδιασμένη, αλλά και τολμηρή εξωτερική πολιτική.

Εάν η διαπραγμάτευση Κύπρου – Ρωσίας ολοκληρωθεί θετικά,  η ενέργεια αυτή πέραν της προστασίας του Ελληνοκυπριακού τόξου, θα συμβάλει θετικά σε μια πιο δίκαιη λύση του Κυπριακού προβλήματος (Αμερικανοί, Άγγλοι και Τούρκοι θα σκέφτονται διαφορετικά). Στη Ρωσία απλά πρέπει να υπογραμμίσουμε, πως η Κύπρος της δίνει εναλλακτική πρόσβαση σε όλη την περιοχή και είναι μια ανάσα από την Μέση Ανατολή και τη Συρία.

 Εν όψει των συνθηκών που διαμορφώνονται στην περιοχή, δημιουργείται η μεγάλη ευκαιρία  να οριοθετήσουμε την Ελληνική ΑΟΖ στην Ανατ. λεκάνη της Μεσογείου, εκμεταλλευόμενοι τη γεωστρατηγική θέση της Πατρίδας μας. Ας προετοιμασθούν, συνεργαζόμενες, χωρίς περιττή απώλεια χρόνου, κυβέρνηση και αντιπολίτευση,  παραμερίζοντας μικροκομματικές σκοπιμότητες, γι’  αυτή την ευκαιρία, ενώ παράλληλα να φροντίσουν, για λόγους ασφαλείας και αποτροπής επικίνδυνων καταστάσεων, για τη βελτίωση της μαχητικής ισχύος των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

 Γιώργος Τσακίρης
Αξιωματικός εα
Πτυχίο στο Χρηματοασφαλιστικό Marketing(Connecticut ΗΠΑ),
Master στη Διάρθρωση & Διαχείριση Χαρτοφυλακίων(Λονδίνο UK)
Β΄ αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας

Γνωρίζω ότι αυτά που γράφω παρακάτω δεν ακούγονται ευχάριστα. Όμως θα τολμήσω να φαντασθώ το μέλλον και ας να γίνω δυσάρεστος.
Από την εποχή της ελεύθερης Ελλάδας από την Τουρκοκρατία πάντα – μόνιμα ο λαϊκισμός ήταν βλαπτικός για την Ελλάδα μας. Στην περίπτωση της μεταπολίτευσης, όπου οι διεκδικούντες την εξουσία σε καθημερινή βάση έταζαν παροχές, προσπαθούσαν να φανούν ευχάριστοι στο λαό, κατέστρεψαν την Πατρίδα και τους Έλληνες. Γνώριζαν την αλήθεια και φυσικά τι έπρεπε να κάνουν. Δεν ΤΟΛΜΗΣΑΝ, δεν είχαν την ψυχική δύναμη να πουν την ΑΛΗΘΕΙΑ στο λαό και ιδού η συμφορά. Ποιος δε θέλει να δίνει και ποιος δε θέλει να παίρνει, όμως ……

 Οι τελευταίοι λαϊκιστές, Γιώργος(λεφτά υπάρχουν) , Αντώνης(Ζάπεια) , Αλέξης πήραν την εξουσία υποσχόμενοι πολλά. Ο Αλέξης(όπως ο Ανδρέας) τα περισσότερα  Εύχομαι στον τελευταίο από καρδιάς να πετύχει για το καλό της Πατρίδας. Κάνει φιλότιμες προσπάθειες.
 Όμως ο ίδιος και ο κ. υπουργός του των οικονομικών θα πρέπει να είναι γνώστες πολλών πραγμάτων περί της σωστής – αναπτυξιακής – παραγωγικής και τελικά  κοινωνικής  διαχείρισης της οικονομίας, τα οποία φαίνεται πως αγνοούν ή υποκρίνονται πως αγνοούν και τα οποία εφαρμόζουν όλες οι αναπτυγμένες χώρες της Ανατολής και της Δύσης.

 Παρά ταύτα εύχομαι να πετύχουν για το καλό όλων μας και κυρίως των παιδιών μας. Ο Μεγάλος Θεός της Ελλάδος ας τους φωτίσει. Όμως με αυτή τη φιλοσοφία και πρακτική που εφαρμόζουν, φοβάμαι πως το φως στο βάθος του Τούνελ χάνεται. Ακόμη και αν αποκομίσουν κάποια ελάχιστα οφέλη, οι τελικές απώλειες θα είναι μεγάλες, μπορεί και τραγικές για τη Χώρα και τους Έλληνες. Εκτός αν αλλάξουν «ρότα».

Είναι ΑΔΥΝΑΤΟ και αφελές εφαρμόζοντας παλιές αποτυχημένες πρακτικές, που μας έφεραν στο αιμορραγικό σήμερα, να προσδοκάς τη Θετική Αλλαγή.
Θεέ μου κάνε κάτι να διαψευσθώ. Βοήθησε να μη γυρίσουμε και άλλα χρόνια πίσω, να μη γίνουμε τριτοκοσμική χώρα, εμείς που διδάξαμε στην ανθρωπότητα τις αρχές, τις αξίες, τις τέχνες, τις επιστήμες, τον πολιτισμό, τη Δημοκρατία.

 Γιώργος Τσακίρης
Πτυχίο στο χρηματοασφαλιστικό marketing,
master στη διάρθρωση και διαχείριση χαρτοφυλακίων