του Εμμανουήλ Ξυλούρη
18 χρόνια πέρασαν από τα Ίμια και όμως κάποιες εικόνες από εκείνη την νύχτα τις έχω ακόμα ζωντανές στο μυαλό μου.
Ήμασταν σε επιφυλακή όπως όλες οι ένοπλες δυνάμεις , ξαφνικά ακούσαμε τις πόρτες του υπόστεγου να ανοίγουν.
Βγαίνουμε έξω από τα συνεργεία και ένας συνάδελφος ο οποίος είχε βάρδια μας ενημέρωσε ότι το ΠΝ21 έπεσε.
18 χρόνια πέρασαν από τα Ίμια και όμως κάποιες εικόνες από εκείνη την νύχτα τις έχω ακόμα ζωντανές στο μυαλό μου.
Ήμασταν σε επιφυλακή όπως όλες οι ένοπλες δυνάμεις , ξαφνικά ακούσαμε τις πόρτες του υπόστεγου να ανοίγουν.
Βγαίνουμε έξω από τα συνεργεία και ένας συνάδελφος ο οποίος είχε βάρδια μας ενημέρωσε ότι το ΠΝ21 έπεσε.
Σε λίγο όλο το υπόστεγο είχε γεμίσει με τεχνικούς και πληρώματα των ελικοπτέρων
Ένας πιλότος γυρίζει και μου<< λέει τι κάνουμε εμείς εδώ».
Όλοι θελαν να προσφέρουν στην ερεύνα και στην διάσωση των συναδέλφων .
Δυστυχώς την συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι.
Όπως γνωρίζουμε και τις ρητορικές της πολιτικής ηγεσίας από τότε μέχρι σήμερα.
«Άσε την σημαία να την πάρει ο αέρας ναύαρχε »μέχρι και την σημερινή δική τους ερμηνεία για τα κακά του τόπου. «το μνημόνιο είναι ευλογία για την χώρα»
Άραγε τι από όλα είναι οι πολιτικοί μας, δειλοί, προδότες ή απλά ηλίθιοι?
Γιατί νομίζουν ότι όσο περισσότερο μένουν στην καρέκλα του βουλευτή και όχι μόνο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δόξα και η δύναμη τους .
Δυστυχώς όμως αυτό που συμβαίνει είναι να μεγαλώνει η αλαζονεία τους και από εν δύναμη σωτήρες να γίνονται η καταστροφή του έθνους.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι εμείς οι ίδιοι συμμετέχουμε σε αυτήν την καταστροφή, γιατί πολύ απλά αν δεν τους ψηφίζαμε τόσα χρόνια και δεν απαιτούσαμε την αποπομπή από την πολιτική ζωή ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.
Σε όλους τους πολέμους οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας μαζί με τον λαό πάλευαν για την εδαφική της ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια της .
Δυστυχώς όλα αυτά τα έχουμε χάσει και μαζί τους χιλιάδες συμπατριώτες μας .
Είμαστε σε πόλεμο ,μόνο που ο μεγαλύτερος εχθρός είναι οι αδυναμίες μας και τα ελαττώματα μας
Όμως όλα μπορούν να αλλάξουν αλλά μόνο με αγώνα.
Για αυτό εμείς οι απόστρατοι των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφάλειας μαζί με τον Ελληνικό λαό ως πολιτική κίνηση και πάντα με δημοκρατικά μέσα θα πρέπει να παλέψουμε για να ξανακερδίσουμε όλα αυτά τα όποια έχουμε χάσει τα τελευταία χρόνια, το κυριότερο εκτός από την εθνική μας κυριαρχία είναι η ελπίδα.
Η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον τουλάχιστον για τα παιδιά μας.
(*) Ο Εμμανουήλ Ξυλούρης είναι υποψήφιο μέλος του ΑΠΣ
Ένας πιλότος γυρίζει και μου<< λέει τι κάνουμε εμείς εδώ».
Όλοι θελαν να προσφέρουν στην ερεύνα και στην διάσωση των συναδέλφων .
Δυστυχώς την συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι.
Όπως γνωρίζουμε και τις ρητορικές της πολιτικής ηγεσίας από τότε μέχρι σήμερα.
«Άσε την σημαία να την πάρει ο αέρας ναύαρχε »μέχρι και την σημερινή δική τους ερμηνεία για τα κακά του τόπου. «το μνημόνιο είναι ευλογία για την χώρα»
Άραγε τι από όλα είναι οι πολιτικοί μας, δειλοί, προδότες ή απλά ηλίθιοι?
Γιατί νομίζουν ότι όσο περισσότερο μένουν στην καρέκλα του βουλευτή και όχι μόνο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δόξα και η δύναμη τους .
Δυστυχώς όμως αυτό που συμβαίνει είναι να μεγαλώνει η αλαζονεία τους και από εν δύναμη σωτήρες να γίνονται η καταστροφή του έθνους.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι εμείς οι ίδιοι συμμετέχουμε σε αυτήν την καταστροφή, γιατί πολύ απλά αν δεν τους ψηφίζαμε τόσα χρόνια και δεν απαιτούσαμε την αποπομπή από την πολιτική ζωή ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.
Σε όλους τους πολέμους οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας μαζί με τον λαό πάλευαν για την εδαφική της ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια της .
Δυστυχώς όλα αυτά τα έχουμε χάσει και μαζί τους χιλιάδες συμπατριώτες μας .
Είμαστε σε πόλεμο ,μόνο που ο μεγαλύτερος εχθρός είναι οι αδυναμίες μας και τα ελαττώματα μας
Όμως όλα μπορούν να αλλάξουν αλλά μόνο με αγώνα.
Για αυτό εμείς οι απόστρατοι των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφάλειας μαζί με τον Ελληνικό λαό ως πολιτική κίνηση και πάντα με δημοκρατικά μέσα θα πρέπει να παλέψουμε για να ξανακερδίσουμε όλα αυτά τα όποια έχουμε χάσει τα τελευταία χρόνια, το κυριότερο εκτός από την εθνική μας κυριαρχία είναι η ελπίδα.
Η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον τουλάχιστον για τα παιδιά μας.
(*) Ο Εμμανουήλ Ξυλούρης είναι υποψήφιο μέλος του ΑΠΣ
RSS Feed
