Τις τελευταίες εβδομάδες λαμβάνω πολλά μηνύματα με ενδιαφέρουσες απόψεις για την νέα κυβέρνηση καθώς και σοβαρές επιφυλάξεις για την πολιτική που ασκεί. Ως απάντηση θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ με συντομία στην οικονομική κατάσταση της χώρας των τελευταίων 40 ετών, στην θέση του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και τέλος στις προσωπικές μου απόψεις.
Οι πολιτικοί μας παρέλαβαν το 1974 από την στρατιωτική, μη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση (σύμφωνα με κάποιους "χούντα") μια εύρωστη οικονομία με σημαντικό ποσοστό ανάπτυξης, ελάχιστο εξωτερικό χρέος, μικρό πληθωρισμό και σχεδόν ανύπαρκτη ανεργία. Τι οικονομική πολιτική εφήρμοσαν; Ο «εθνάρχης» Κωνσταντίνος Καραμανλής, μόλις του εδόθη η εξουσία από τους Στρατιωτικούς, φρόντισε να δώσει εν μέσω σοβαρής εθνικής κρίσης με το ενδεχόμενο ενός πολέμου γενναίες αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και των Στελεχών των ΕΔ και ΣΑ. Έπρεπε να κερδίσει «πάση θυσία» της εκλογές και έκρινε ότι το σύνθημα «Καραμανλής ή τανκς» δεν αρκούσε. Η αρχή είχε γίνει. Οι επόμενες κυβερνήσεις, γαλάζιες και πράσινες, ξεκίνησαν μια ξέφρενη κούρσα δανεισμού που οδήγησε την χώρα στην σημερινή της υποδούλωση. Βέβαια τα δανεικά όπως και οι επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δόθηκαν για αναπτυξιακούς σκοπούς. Σπαταλήθηκαν σε μίζες, αλόγιστους διορισμούς και αυξήσεις στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα και σε μη παραγωγικές χορηγήσεις σε «ημετέρους». Και όλα αυτά για ψηφοθηρικούς λόγους. Αν σε αυτά προστεθούν η κρατική φαυλοκρατία, η συστηματική και ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή, το τέρας της γραφειοκρατίας και η ανικανότητα των κυβερνητικών παραγόντων αντιλαμβανόμεθα γιατί η Ελλάδα οδηγήθηκε στην κατάρρευση. Μελετώντας κάποιος αναλυτικά όλα αυτά καταλήγει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι υπήρχε οργανωμένο σχέδιο παράδοσης της χώρας σε ξένες καταχθόνιες δυνάμεις που επιβουλεύονται τον αναξιοποίητο πλούτο της.
Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, στον οποίο έχω την τιμή να ανήκω ως ιδρυτικό μέλος και μέλος του Ανωτάτου Πολιτικού Συμβουλίου, πρεσβεύει τις ιδέες του κοινωνικού πατριωτισμού και του πατριωτικού ρομαντισμού που επιβάλλονται σήμερα ως αναπόδραστη ιστορική ανάγκη εξόδου της Πατρίδος και του Λαού από τα καταθλιπτικά αδιέξοδα. Αφήνοντας πίσω τις διχαστικές ιδεολογίες του ξεπερασμένου πολιτικού φάσματος, με εμπιστοσύνη προς τις δημιουργικές δυνάμεις του Λαού μας, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, σε περιβάλλον ελεύθερης οικονομίας και με αξιόπιστο, σοβαρό, παρεμβατικό, κοινωνικό και δημοκρατικό κράτος πιστεύει ότι η Ελλάς θα εύρη ξανά την ιστορική της συνέχεια προς την πρόοδο και τον πολιτισμό. Σε ανακοίνωσή του τονίζει: «Σήμερα η Ελληνική Κυβέρνηση δίδει έναν αγώνα. Δεν γνωρίζουμε σε βάθος το ενδεχόμενο πλαίσιο προηγουμένων συμφωνιών μεταξύ του κυρίου Τσίπρα και των αφανών δυνάμεων που ελέγχουν τις τύχες της Ευρώπης όπως διαμορφώθηκε μετά τον Β΄ΠΠ και μετά τις συμφωνίες του 1990. Αλλά είμεθα όλοι μαζί του και ευχόμεθα την ευόδωση των προσπαθειών του προς όφελος της Πατρίδος . Δεν έχουμε κανένα δισταγμό να επικροτήσουμε, να επαινέσουμε και να στηρίξουμε την οικονομική και κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης. Αν όμως αύριο η εξέλιξη των πραγμάτων αποδείξει ότι η κυβέρνηση αυτή ήρθε για να εκτελέσει ένα σχέδιο σε βάρος του Ελληνικού Έθνους, με τη διάσωση κάποιας σχετικής ευημερίας του Λαού θυσιάζοντας μείζονα εθνικά θέματα σε μια ενδεχόμενη γεωπολιτική ανακατάταξη στα Βαλκάνια και στη ΝΑ Μεσόγειο, τότε θα έχει αποδειχθεί με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι διαδικασίες στη Χώρα μας δεν έχουν καμία αξία και κανένα όφελος . Η Ευρωζώνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ευρύτερες συμμαχίες και το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αδιακρίτως κομμάτων, είναι το προκάλυμμα των εχθρών της Ελλάδος . Και τότε τον λόγο θα έχει ο ίδιος ο Λαός, ο οποίος θα αναζητήσει τις πραγματικές εθνικές δυνάμεις της Πατρίδος».
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα στελέχη που συμμετέχουν στην σημερινή κυβέρνηση έχουν πολλά θετικά, αλλά και αρνητικά χαρακτηριστικά. Είναι ικανά και το κυριότερο άφθαρτα. Δεν αποτελούν μέρος της κλεπτοκρατίας, φαυλοκρατίας και οικογενειοκρατίας που κυβέρνησε την χώρα για πολλές δεκαετίες. Εκτιμώ ότι δεν έχουν εξάρτηση από τα ντόπια συμφέροντα (νταβατζήδες κατά τον κο Καραμανλή) και τους ξένους οικονομικούς παράγοντες (τοκογλύφους κατ’ άλλους). Βεβαίως πολλά από αυτά διακατέχονται από απαράδεκτες ιδεοληψίες τις οποίες πρέπει να αποβάλουν και να νικήσουν την απειρία τους. Η απειρία τους αυτή τους κρατά προς το παρόν μακριά από την διαπλοκή και εύχομαι αυτό να συνεχισθεί. Βεβαίως είμαι με «το όπλο παρά πόδα», όπως πολύ εύστοχα μου έγραψε ένας εξαίρετος φίλος. Η συμπαράσταση προς την εθνική προσπάθεια θα μετατραπεί σε αδυσώπητο αγώνα κατά της κυβέρνησης, αν αυτό θα επιβάλει το συμφέρον της Πατρίδος και του Λαού μας. Όμως ας μη σπεύδουμε να καταδικάσουμε μια προσπάθεια ολίγων εβδομάδων, όταν αποφεύγουμε να στηλιτεύσουμε μια καταστροφική πορεία 40 ετών. Αυτό λίαν επιεικώς αποτελεί μικροψυχία.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΙΔΗΣ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ εα-ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.
ΜΕΛΟΣ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Οι πολιτικοί μας παρέλαβαν το 1974 από την στρατιωτική, μη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση (σύμφωνα με κάποιους "χούντα") μια εύρωστη οικονομία με σημαντικό ποσοστό ανάπτυξης, ελάχιστο εξωτερικό χρέος, μικρό πληθωρισμό και σχεδόν ανύπαρκτη ανεργία. Τι οικονομική πολιτική εφήρμοσαν; Ο «εθνάρχης» Κωνσταντίνος Καραμανλής, μόλις του εδόθη η εξουσία από τους Στρατιωτικούς, φρόντισε να δώσει εν μέσω σοβαρής εθνικής κρίσης με το ενδεχόμενο ενός πολέμου γενναίες αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και των Στελεχών των ΕΔ και ΣΑ. Έπρεπε να κερδίσει «πάση θυσία» της εκλογές και έκρινε ότι το σύνθημα «Καραμανλής ή τανκς» δεν αρκούσε. Η αρχή είχε γίνει. Οι επόμενες κυβερνήσεις, γαλάζιες και πράσινες, ξεκίνησαν μια ξέφρενη κούρσα δανεισμού που οδήγησε την χώρα στην σημερινή της υποδούλωση. Βέβαια τα δανεικά όπως και οι επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δόθηκαν για αναπτυξιακούς σκοπούς. Σπαταλήθηκαν σε μίζες, αλόγιστους διορισμούς και αυξήσεις στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα και σε μη παραγωγικές χορηγήσεις σε «ημετέρους». Και όλα αυτά για ψηφοθηρικούς λόγους. Αν σε αυτά προστεθούν η κρατική φαυλοκρατία, η συστηματική και ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή, το τέρας της γραφειοκρατίας και η ανικανότητα των κυβερνητικών παραγόντων αντιλαμβανόμεθα γιατί η Ελλάδα οδηγήθηκε στην κατάρρευση. Μελετώντας κάποιος αναλυτικά όλα αυτά καταλήγει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι υπήρχε οργανωμένο σχέδιο παράδοσης της χώρας σε ξένες καταχθόνιες δυνάμεις που επιβουλεύονται τον αναξιοποίητο πλούτο της.
Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, στον οποίο έχω την τιμή να ανήκω ως ιδρυτικό μέλος και μέλος του Ανωτάτου Πολιτικού Συμβουλίου, πρεσβεύει τις ιδέες του κοινωνικού πατριωτισμού και του πατριωτικού ρομαντισμού που επιβάλλονται σήμερα ως αναπόδραστη ιστορική ανάγκη εξόδου της Πατρίδος και του Λαού από τα καταθλιπτικά αδιέξοδα. Αφήνοντας πίσω τις διχαστικές ιδεολογίες του ξεπερασμένου πολιτικού φάσματος, με εμπιστοσύνη προς τις δημιουργικές δυνάμεις του Λαού μας, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, σε περιβάλλον ελεύθερης οικονομίας και με αξιόπιστο, σοβαρό, παρεμβατικό, κοινωνικό και δημοκρατικό κράτος πιστεύει ότι η Ελλάς θα εύρη ξανά την ιστορική της συνέχεια προς την πρόοδο και τον πολιτισμό. Σε ανακοίνωσή του τονίζει: «Σήμερα η Ελληνική Κυβέρνηση δίδει έναν αγώνα. Δεν γνωρίζουμε σε βάθος το ενδεχόμενο πλαίσιο προηγουμένων συμφωνιών μεταξύ του κυρίου Τσίπρα και των αφανών δυνάμεων που ελέγχουν τις τύχες της Ευρώπης όπως διαμορφώθηκε μετά τον Β΄ΠΠ και μετά τις συμφωνίες του 1990. Αλλά είμεθα όλοι μαζί του και ευχόμεθα την ευόδωση των προσπαθειών του προς όφελος της Πατρίδος . Δεν έχουμε κανένα δισταγμό να επικροτήσουμε, να επαινέσουμε και να στηρίξουμε την οικονομική και κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης. Αν όμως αύριο η εξέλιξη των πραγμάτων αποδείξει ότι η κυβέρνηση αυτή ήρθε για να εκτελέσει ένα σχέδιο σε βάρος του Ελληνικού Έθνους, με τη διάσωση κάποιας σχετικής ευημερίας του Λαού θυσιάζοντας μείζονα εθνικά θέματα σε μια ενδεχόμενη γεωπολιτική ανακατάταξη στα Βαλκάνια και στη ΝΑ Μεσόγειο, τότε θα έχει αποδειχθεί με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι διαδικασίες στη Χώρα μας δεν έχουν καμία αξία και κανένα όφελος . Η Ευρωζώνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ευρύτερες συμμαχίες και το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αδιακρίτως κομμάτων, είναι το προκάλυμμα των εχθρών της Ελλάδος . Και τότε τον λόγο θα έχει ο ίδιος ο Λαός, ο οποίος θα αναζητήσει τις πραγματικές εθνικές δυνάμεις της Πατρίδος».
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα στελέχη που συμμετέχουν στην σημερινή κυβέρνηση έχουν πολλά θετικά, αλλά και αρνητικά χαρακτηριστικά. Είναι ικανά και το κυριότερο άφθαρτα. Δεν αποτελούν μέρος της κλεπτοκρατίας, φαυλοκρατίας και οικογενειοκρατίας που κυβέρνησε την χώρα για πολλές δεκαετίες. Εκτιμώ ότι δεν έχουν εξάρτηση από τα ντόπια συμφέροντα (νταβατζήδες κατά τον κο Καραμανλή) και τους ξένους οικονομικούς παράγοντες (τοκογλύφους κατ’ άλλους). Βεβαίως πολλά από αυτά διακατέχονται από απαράδεκτες ιδεοληψίες τις οποίες πρέπει να αποβάλουν και να νικήσουν την απειρία τους. Η απειρία τους αυτή τους κρατά προς το παρόν μακριά από την διαπλοκή και εύχομαι αυτό να συνεχισθεί. Βεβαίως είμαι με «το όπλο παρά πόδα», όπως πολύ εύστοχα μου έγραψε ένας εξαίρετος φίλος. Η συμπαράσταση προς την εθνική προσπάθεια θα μετατραπεί σε αδυσώπητο αγώνα κατά της κυβέρνησης, αν αυτό θα επιβάλει το συμφέρον της Πατρίδος και του Λαού μας. Όμως ας μη σπεύδουμε να καταδικάσουμε μια προσπάθεια ολίγων εβδομάδων, όταν αποφεύγουμε να στηλιτεύσουμε μια καταστροφική πορεία 40 ετών. Αυτό λίαν επιεικώς αποτελεί μικροψυχία.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΙΔΗΣ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ εα-ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.
ΜΕΛΟΣ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
RSS Feed
