Τα αποτελέσματα των εκλογών θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν αναμενόμενα, χωρίς μεγάλες εκπλήξεις ή ανατροπές . Με δεδομένη την απαξίωση του συνόλου του πολιτικού συστήματος και της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτικών προσώπων, το ποσοστό της αποχής είναι λογικό και αντιπροσωπεύει την άποψη του λαού. Ξεκίνησε από το 24% το 2004 για να φθάσει σήμερα στο μισό του συνολικού αριθμού των ψηφοφόρων που απορρίπτουν πλήρως το καθεστώς της μεταπολίτευσης . Αυτό δεν ανησυχεί καθόλου τους πολιτικούς της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Η πρώτη θα κυβερνά με την ψήφο του 20% του εκλογικού σώματος και η δεύτερη θα ασκεί στείρα αντιπολίτευση με πολύ μικρότερα ποσοστά. Το 45% των Ελλήνων δεν έχει λόγο στην δημοκρατία που νομίζουμε ότι έχουμε.
Αν θα έπρεπε να ανακηρύξουμε νικητή, αυτός ασφαλώς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Παρά την υπογραφή τρίτου μνημονίου, την διάσπασή του, το κλείσιμο των τραπεζών, τα άλλα τραγικά λάθη, την αθέτηση των υποσχέσεων, τις απαράδεκτες ιδεοληψίες, κατόρθωσε να επιτύχει καθαρή νίκη. Αυτό οφείλεται στο ότι ο λαός δεν έχει κοντή μνήμη, όπως θα ήθελαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αξιολόγησε την καταστροφική διακυβέρνηση των τελευταίων 40 ετών και προτίμησε το «μη χείρον βέλτιστον». Ψήφισε με οργή, αλλά και ελπίδα, η οποία ευχόμεθα να μη διαψευστεί γρήγορα.
Η ΝΔ είναι ο μεγάλος ηττημένος για τους λόγους που προαναφέραμε. Προσπάθησε με όλα τα μέσα που διέθετε να περάσει το μήνυμα ότι θα υλοποιήσει όλα αυτά που δεν έκανε τις δεκαετίες που κυβέρνησε την χώρα. Ούτε λόγος για τις ευθύνες της για την καταστροφή της χώρας και την εξαθλίωση των ελλήνων. Μαζί με τις δικές της μεγάλες ευθύνες προσπάθησε να καλύψει και τις τεράστιες ευθύνες του διαχρονικού πλέον συνεταίρου του, του ΠΑΣΟΚ. Με τα σημερινά στελέχη, την στρατηγική και τις πολιτικές της επιλογές δεν πρόκειται στο μέλλον να ανακάμψει. Μια ενδεδειγμένη λύση είναι η διάσπαση σε δύο κόμματα. Το ένα θα αποτελείται από τους γόνους της οικογενειοκρατίας, τα παιδιά του φαύλου κομματικού σωλήνα και όλους τους εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα και διαφθορά. Το άλλο θα αναδείξει τις υγιείς δυνάμεις και θα έχει ελπίδα να συσπειρώσει τους αγνός πατριώτες.
Η ΧΑ παρά τις ανελέητες επιθέσεις που δέχθηκε από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, τα ΜΜΕ και την δικαστική εξουσία παραμένει η τρίτη δύναμη. Δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην πολιτική ζωή της χώρας, παρά μόνον ικανοποιεί τα δίκαια συναισθήματα των πολιτών, την οργή και την αγανάκτηση. Όσο στον τόπο δεν υπάρχουν υγιείς πολιτικές δυνάμεις, θα «ζει και θα βασιλεύει». Βολεύει στο σύστημα για να μην στραφούν οι Έλληνες σε έναν τρίτο πατριωτικό πόλο που σύντομα θα δημιουργηθεί.
Είναι απορίας άξιο, γιατί πανηγυρίζει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο συνεργαζόμενο με την ΔΗΜΑΡ από την παντοδυναμία του παρελθόντος έλαβε ένα μικρό ποσοστό. Δυστυχώς ούτε αυτό κατόρθωσε να απαλλαγεί από τους εκπροσώπους του αμαρτωλού του παρελθόντος, οι οποίο μάλιστα επαίρονται για την «επιτυχία».
Το ΠΟΤΑΜΙ των διαπλεκομένων συμφερόντων, όχι μόνον δεν έπιασε τον στόχο του 10% που του έθεσαν οι εργοδότες του, αλλά έχασε μεγάλο μέρος της δύναμης του. Δεν μένει τίποτε άλλο σε κάποια αξιόλογα στελέχη του να αποχωρήσουν με αξιοπρέπεια καταγγέλλοντας τα όσα βίωσαν μέσα στο κόμμα.
Πρέπει να παραδεχθούμε ότι με τα επικοινωνιακά του «τερτίπια» ο Καμένος κατόρθωσε να επιβιώσει, χωρίς να έχει κάνει κάτι θετικό σε όλη την διάρκεια της συγκυβέρνησης. Αθέτησε όλες τις υποσχέσεις του περί μνημονίων, αποδοχών στρατιωτικών, κλπ. Ψηφίστηκε με την ελπίδα ότι θα «κρατάει τα γκέμια» του Τσίπρα, όπως το παρουσίαζε στα διαφημιστικά του μηνύματα. Στην πραγματικότητα είναι το χρήσιμο δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ.
Η μη αναμενόμενη επιτυχία ενός ασήμαντου και μάλλον γραφικού Λεβέντη οφείλεται στην υπερπροβολή του στα ΜΜΕ, αλλά κυρίως στην επιθυμία των ψηφοφόρων να γελοιοποιήσουν το πολιτικό σύστημα και να απολαύσουν στιγμές «απείρου κάλους» στην βουλή.
Υπάρχει και η «παράταξη» του 6,3 % των εκτός βουλής κομμάτων. Το 2,9 % του ΛΑΕ δεν χρειάζεται σχολιασμό. Όμως ένα 3,4 % τόλμησε να ξεφύγει από το «μαντρί» και να ψηφίσει άλλα κόμματα ανεξάρτητα αν ήταν «δεξιά» ή «αριστερά». Η αποχή θα ήταν πολύ μικρότερη και το ποσοστό των «άλλων κομμάτων» θα ήταν πολύ μεγαλύτερο, αν τα κόμματα αυτά είχαν μεγαλύτερες δυνατότητες οικονομικές και πρόσβασης στα ΜΜΕ. Αυτό μας οδηγεί σε μια ρεαλιστική και χρήσιμη για την χώρα λύση. Όλες οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις αποτελούμενες από έντιμους και ικανούς και όχι επαγγελματίες πολιτικούς να αποτελέσουν το δόρυ που θα πλήξει την καρδιά ενός ανίκανου και διεφθαρμένου καθεστώτος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΙΔΗΣ.
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ εα-ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΗΓΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ AGSM AE - ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ.
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.
ΤΗΛ. 2310453192-6942477645, e-mail: valasidis.dimitris@gmail.com
Αν θα έπρεπε να ανακηρύξουμε νικητή, αυτός ασφαλώς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Παρά την υπογραφή τρίτου μνημονίου, την διάσπασή του, το κλείσιμο των τραπεζών, τα άλλα τραγικά λάθη, την αθέτηση των υποσχέσεων, τις απαράδεκτες ιδεοληψίες, κατόρθωσε να επιτύχει καθαρή νίκη. Αυτό οφείλεται στο ότι ο λαός δεν έχει κοντή μνήμη, όπως θα ήθελαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αξιολόγησε την καταστροφική διακυβέρνηση των τελευταίων 40 ετών και προτίμησε το «μη χείρον βέλτιστον». Ψήφισε με οργή, αλλά και ελπίδα, η οποία ευχόμεθα να μη διαψευστεί γρήγορα.
Η ΝΔ είναι ο μεγάλος ηττημένος για τους λόγους που προαναφέραμε. Προσπάθησε με όλα τα μέσα που διέθετε να περάσει το μήνυμα ότι θα υλοποιήσει όλα αυτά που δεν έκανε τις δεκαετίες που κυβέρνησε την χώρα. Ούτε λόγος για τις ευθύνες της για την καταστροφή της χώρας και την εξαθλίωση των ελλήνων. Μαζί με τις δικές της μεγάλες ευθύνες προσπάθησε να καλύψει και τις τεράστιες ευθύνες του διαχρονικού πλέον συνεταίρου του, του ΠΑΣΟΚ. Με τα σημερινά στελέχη, την στρατηγική και τις πολιτικές της επιλογές δεν πρόκειται στο μέλλον να ανακάμψει. Μια ενδεδειγμένη λύση είναι η διάσπαση σε δύο κόμματα. Το ένα θα αποτελείται από τους γόνους της οικογενειοκρατίας, τα παιδιά του φαύλου κομματικού σωλήνα και όλους τους εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα και διαφθορά. Το άλλο θα αναδείξει τις υγιείς δυνάμεις και θα έχει ελπίδα να συσπειρώσει τους αγνός πατριώτες.
Η ΧΑ παρά τις ανελέητες επιθέσεις που δέχθηκε από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, τα ΜΜΕ και την δικαστική εξουσία παραμένει η τρίτη δύναμη. Δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην πολιτική ζωή της χώρας, παρά μόνον ικανοποιεί τα δίκαια συναισθήματα των πολιτών, την οργή και την αγανάκτηση. Όσο στον τόπο δεν υπάρχουν υγιείς πολιτικές δυνάμεις, θα «ζει και θα βασιλεύει». Βολεύει στο σύστημα για να μην στραφούν οι Έλληνες σε έναν τρίτο πατριωτικό πόλο που σύντομα θα δημιουργηθεί.
Είναι απορίας άξιο, γιατί πανηγυρίζει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο συνεργαζόμενο με την ΔΗΜΑΡ από την παντοδυναμία του παρελθόντος έλαβε ένα μικρό ποσοστό. Δυστυχώς ούτε αυτό κατόρθωσε να απαλλαγεί από τους εκπροσώπους του αμαρτωλού του παρελθόντος, οι οποίο μάλιστα επαίρονται για την «επιτυχία».
Το ΠΟΤΑΜΙ των διαπλεκομένων συμφερόντων, όχι μόνον δεν έπιασε τον στόχο του 10% που του έθεσαν οι εργοδότες του, αλλά έχασε μεγάλο μέρος της δύναμης του. Δεν μένει τίποτε άλλο σε κάποια αξιόλογα στελέχη του να αποχωρήσουν με αξιοπρέπεια καταγγέλλοντας τα όσα βίωσαν μέσα στο κόμμα.
Πρέπει να παραδεχθούμε ότι με τα επικοινωνιακά του «τερτίπια» ο Καμένος κατόρθωσε να επιβιώσει, χωρίς να έχει κάνει κάτι θετικό σε όλη την διάρκεια της συγκυβέρνησης. Αθέτησε όλες τις υποσχέσεις του περί μνημονίων, αποδοχών στρατιωτικών, κλπ. Ψηφίστηκε με την ελπίδα ότι θα «κρατάει τα γκέμια» του Τσίπρα, όπως το παρουσίαζε στα διαφημιστικά του μηνύματα. Στην πραγματικότητα είναι το χρήσιμο δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ.
Η μη αναμενόμενη επιτυχία ενός ασήμαντου και μάλλον γραφικού Λεβέντη οφείλεται στην υπερπροβολή του στα ΜΜΕ, αλλά κυρίως στην επιθυμία των ψηφοφόρων να γελοιοποιήσουν το πολιτικό σύστημα και να απολαύσουν στιγμές «απείρου κάλους» στην βουλή.
Υπάρχει και η «παράταξη» του 6,3 % των εκτός βουλής κομμάτων. Το 2,9 % του ΛΑΕ δεν χρειάζεται σχολιασμό. Όμως ένα 3,4 % τόλμησε να ξεφύγει από το «μαντρί» και να ψηφίσει άλλα κόμματα ανεξάρτητα αν ήταν «δεξιά» ή «αριστερά». Η αποχή θα ήταν πολύ μικρότερη και το ποσοστό των «άλλων κομμάτων» θα ήταν πολύ μεγαλύτερο, αν τα κόμματα αυτά είχαν μεγαλύτερες δυνατότητες οικονομικές και πρόσβασης στα ΜΜΕ. Αυτό μας οδηγεί σε μια ρεαλιστική και χρήσιμη για την χώρα λύση. Όλες οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις αποτελούμενες από έντιμους και ικανούς και όχι επαγγελματίες πολιτικούς να αποτελέσουν το δόρυ που θα πλήξει την καρδιά ενός ανίκανου και διεφθαρμένου καθεστώτος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΙΔΗΣ.
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ εα-ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΗΓΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ AGSM AE - ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ.
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.
ΤΗΛ. 2310453192-6942477645, e-mail: valasidis.dimitris@gmail.com
RSS Feed
