Στην εκπομπή « ΕΝΙΚΟΣ» του κυρίου Νίκου Χατζηνικολάου, στον τηλεοπτικό σταθμό STAR της 11ης Απριλίου 2016, καλεσμένος ήταν ο κος Γιώργος Καρατζαφέρης.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ο κος Καρατζαφέρης αναφέρθηκε με υπεκφυγές , μισόλογα και δήθεν υπονοούμενα στις υποθέσεις που έχει με την ελληνική δικαιοσύνη και στις ποινές που του επιβλήθηκαν.
Ενδιαφέρον είχε όταν, σε μια αποστροφή του λόγου του, επικαλέστηκε τη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου του 1989 ότι «Ένορκος για τον πολιτικό είναι ο ίδιος ο Λαός». Στην πραγματικότητα η φοβερή φράση που εκστόμισε ο Ανδρέας Παπανδρέου, από την πλατεία της Κοζάνης στην προεκλογική περίοδο του 1989, ήταν: « Πάνω και από τους θεσμούς είναι ο Λαός».
Το νόημα ασφαλώς είναι το ίδιο. Όταν είναι στριμωγμένος ο πολιτικός για αξιόποινες πράξεις και αντιμετωπίζει τη δικαιοσύνη τότε επικαλείται τον Λαό. Κριτής του πολιτικού είναι ο Λαός . Δεν έχουν σημασία οι πράξεις του ως πολιτικού αν ο Λαός τον εκλέγει. Πάνω και από τους θεσμούς είναι ο Λαός. Ώστε δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί , δεν υπάρχουν δικαστήρια, δεν υπάρχει τίποτα αν ο Λαός εκλέγει τον πολιτικό. Δεν μπορεί η δικαιοσύνη λοιπόν να βρίσκεται αντιμέτωπη με την λαϊκή ετυμηγορία. Αυτή είναι η άποψη που βολεύει τους πολιτικούς ουσιαστικά βρήκε την πρακτική της εφαρμογή σε όλη την μεταπολίτευση.
Ελάχιστες περιπτώσεις οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη παρά τον ορυμαγδό των σκανδάλων και της σωρείας των εγκλημάτων απιστίας που διαπράχθηκαν στα μεταπολιτευτικά χρόνια. Και αυτές μόνο κατά μνημονιακά χρόνια για την εκτόνωση του λαϊκού αισθήματος . Μέχρι τότε ήταν άγνωστη η καταδίκη πολιτικού. Ακόμη και η δίκη του σκανδάλου Κοσκωτά κατέληξε, με την άσκηση πίεσης από όλο το μεταπολιτευτικό σύστημα εξουσίας, στην αθώωση και στην απαλλαγή των κατηγορουμένων. Μέχρι και ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε διαμηνύσει προς τους δικαστές ότι, σε περίπτωση καταδίκης του Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια ώρα θα τον είχε απαλλάξει με προεδρική χάρη.
Αυτή είναι η αντίληψη των συγχρόνων Ελλήνων πολιτικών, η οποία διατρέχει τα κόμματα όλων των παρατάξεων και των αποχρώσεων, όταν έχουν απέναντί τους τη δικαιοσύνη. Βασικό στοιχείο του σημερινού ξεπεσμού της Χώρας. Η ατιμωρησία των ενόχων του πολιτικού συστήματος έφθασε σε εξοργιστικό βαθμό με τις μεθοδεύσεις της διάλυσης της Βουλής και την προστασία που τους προσέφερε το άρθρο 86 του Συντάγματος. Όλες οι περιπτώσεις των μεγάλων οικονομικών σκανδάλων σκεπάστηκαν από τις απίθανες συνταγματικές χρονικές προθεσμίες παραγραφής τους. Σχεδόν όχι παραπάνω από 2 χρόνια .
Σήμερα διαμαρτύρονται όλοι όσοι ασκούν κυβερνητική εξουσία για την έλλειψη της κοινωνικής συναίνεσης. Όλα τα μνημονιακά προγράμματα δεν μπορούν να επιτύχουν και να φέρουν αποτελέσματα αν ο Λαός βρίσκεται απέναντι. Όταν οι επαγγελματικές τάξεις, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες βρίσκονται καθημερινά στους δρόμους δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν επώδυνες και έστω αναγκαίες πολιτικές. Είναι σωστό αυτό. Αλλά πως μπορεί να επιτευχθεί η κοινωνική συναίνεση όταν εξακολουθούν οι προκλητικές αμοιβές του κομματικού κράτους; Όταν δεν αποκαθίσταται το δίκαιο και η ηθική;
Πως μπορούν να ζητούν την κοινωνική συναίνεση όταν συνεχίζονται οι προκλητικές αμοιβές και τα εφάπαξ των υπαλλήλων της Βουλής; Πως είναι δυνατόν να ανεχθεί ο Λαός τις αφόρητες μνημονιακές πολιτικές όταν, για παράδειγμα, η ετήσια αμοιβή του προέδρου της εταιρείας «Ελληνικά Πετρέλαια» κου Στάθη Τσοτσορού είναι 170.000 €; Ποσό το οποίο , όπως είναι γνωστό, επεχείρησε επί κυβερνήσεως «πρώτης φοράς αριστεράς» να ανεβάσει σε 280.000 €. Ποιος είναι αυτός που αμείβεται με τόσο δημόσιο χρήμα; Και ασφαλώς δεν είναι ο μόνος . Είναι χιλιάδες τα κρατικοδίαιτα τρωκτικά του κομματισμού . Κρυμμένοι σε ένα πυκνό δίχτυ αναρίθμητων οργανισμών του δημοσίου , ταμείων και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που εξύφανε η μεταπολίτευση για να τακτοποιήσει τα παιδιά της . Όποιο χρώμα και να είχαν. Σήμερα σε μια καθημαγμένη και χρεοκοπημένη χώρα εξακολουθεί ένα κομματικό και πολιτικό σύστημα να χρεώνει με υπέρογκες αμοιβές τη φτωχοποιημένη μεσαία τάξη για τη δικιά του επιβίωση .
Ο κος Καρατζαφέρης, κλασική περίπτωση σύγχρονου επαγγελματία λαϊκιστού πολιτικού της μεταπολίτευσης , επιδιώκει μέσα από την νέα πολιτική του κίνηση την επανεκλογή του και το οριστικό ξεμπέρδεμα του με την ελληνική δικαιοσύνη . «Διότι ένορκος είναι ο Λαός ». Να εφαρμόσει την γνωστή και σίγουρη μέθοδο και να τελειώνει. Εκεί στοχεύει και είναι βέβαιο πως θα βρει νέα θύματα να τον πιστέψουν και ίσως να τον ψηφίσουν.
Η Πατρίδα μας χρειάζεται ένα νέο και όχι αναθεωρημένο Σύνταγμα όπου δεν θα ισχύσει καμιά παραγραφή και κανένα απαλλακτικό βούλευμα για κανένα σκάνδαλο. Αν δεν εκκαθαρισθούν οι λογαριασμοί του Λαού με το ένοχο παρελθόν δεν μπορεί να υπάρξει επόμενη ημέρα.
Όσοι έλαβαν χρηματικά ποσά σε βάρος του δημοσίου ταμείου ως νόμιμες αμοιβές που υπερέβαιναν τις αποδοχές του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ θα επιστραφούν. Με νόμο τις ελάμβαναν; Καλώς. Με νόμο θα τις επιστρέψουν . Η Δημοκρατία θα λειτουργήσει. Διότι όταν η χώρα έχει γείρει και χιλιάδες έλληνες αυτοκτονούν το δίκαιο θα αποκατασταθεί. Η Δημοκρατία δεν είναι τα « αντάρτικα» τραγούδια και οι ξενέρωτες αντιστασιακές μουσικές , ούτε οι συναυλίες και τα Πολυτεχνεία. Δημοκρατία είναι ο σεβασμός του δημοσίου χρήματος , η σκληρή τιμωρία των ενόχων, η εξασφάλιση του μέλλοντος της ελληνικής νεολαίας στον τόπο της και η εθνική κυριαρχία που κουρέλιασαν σωρευτικά « οι σοσιαλιστές», οι « δεξιοί» και οι « πρώτοι φορά αριστεροί».
Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που πιστεύουν πως « αυτά δεν γίνονται» . Ή πως « ότι έγινε έγινε. Τώρα τι κάνουμε;» . Αυτή η νοοτροπία, δήθεν ρεαλιστική, είναι νοοτροπία δειλού , δουλοπρεπούς και ψοφοδεούς προδότη.
Αν δεν πιστέψουμε συλλογικά στην αποκατάσταση της αληθινής δημοκρατίας και του δικαίου , με πρώτη πράξη την απόρριψη αυτού του βδελυρού πολιτικού συστήματος, θα υποστούμε νομοτελειακά και εμείς και οι μελλοντικές γενιές τις συνέπειες του νεοελληνικού ραγιαδισμού.
"Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΟΜΩ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΔΙΚΑΙΩΘΗ"
Νίκος Αλικάκος
Πρόεδρος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ο κος Καρατζαφέρης αναφέρθηκε με υπεκφυγές , μισόλογα και δήθεν υπονοούμενα στις υποθέσεις που έχει με την ελληνική δικαιοσύνη και στις ποινές που του επιβλήθηκαν.
Ενδιαφέρον είχε όταν, σε μια αποστροφή του λόγου του, επικαλέστηκε τη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου του 1989 ότι «Ένορκος για τον πολιτικό είναι ο ίδιος ο Λαός». Στην πραγματικότητα η φοβερή φράση που εκστόμισε ο Ανδρέας Παπανδρέου, από την πλατεία της Κοζάνης στην προεκλογική περίοδο του 1989, ήταν: « Πάνω και από τους θεσμούς είναι ο Λαός».
Το νόημα ασφαλώς είναι το ίδιο. Όταν είναι στριμωγμένος ο πολιτικός για αξιόποινες πράξεις και αντιμετωπίζει τη δικαιοσύνη τότε επικαλείται τον Λαό. Κριτής του πολιτικού είναι ο Λαός . Δεν έχουν σημασία οι πράξεις του ως πολιτικού αν ο Λαός τον εκλέγει. Πάνω και από τους θεσμούς είναι ο Λαός. Ώστε δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί , δεν υπάρχουν δικαστήρια, δεν υπάρχει τίποτα αν ο Λαός εκλέγει τον πολιτικό. Δεν μπορεί η δικαιοσύνη λοιπόν να βρίσκεται αντιμέτωπη με την λαϊκή ετυμηγορία. Αυτή είναι η άποψη που βολεύει τους πολιτικούς ουσιαστικά βρήκε την πρακτική της εφαρμογή σε όλη την μεταπολίτευση.
Ελάχιστες περιπτώσεις οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη παρά τον ορυμαγδό των σκανδάλων και της σωρείας των εγκλημάτων απιστίας που διαπράχθηκαν στα μεταπολιτευτικά χρόνια. Και αυτές μόνο κατά μνημονιακά χρόνια για την εκτόνωση του λαϊκού αισθήματος . Μέχρι τότε ήταν άγνωστη η καταδίκη πολιτικού. Ακόμη και η δίκη του σκανδάλου Κοσκωτά κατέληξε, με την άσκηση πίεσης από όλο το μεταπολιτευτικό σύστημα εξουσίας, στην αθώωση και στην απαλλαγή των κατηγορουμένων. Μέχρι και ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε διαμηνύσει προς τους δικαστές ότι, σε περίπτωση καταδίκης του Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια ώρα θα τον είχε απαλλάξει με προεδρική χάρη.
Αυτή είναι η αντίληψη των συγχρόνων Ελλήνων πολιτικών, η οποία διατρέχει τα κόμματα όλων των παρατάξεων και των αποχρώσεων, όταν έχουν απέναντί τους τη δικαιοσύνη. Βασικό στοιχείο του σημερινού ξεπεσμού της Χώρας. Η ατιμωρησία των ενόχων του πολιτικού συστήματος έφθασε σε εξοργιστικό βαθμό με τις μεθοδεύσεις της διάλυσης της Βουλής και την προστασία που τους προσέφερε το άρθρο 86 του Συντάγματος. Όλες οι περιπτώσεις των μεγάλων οικονομικών σκανδάλων σκεπάστηκαν από τις απίθανες συνταγματικές χρονικές προθεσμίες παραγραφής τους. Σχεδόν όχι παραπάνω από 2 χρόνια .
Σήμερα διαμαρτύρονται όλοι όσοι ασκούν κυβερνητική εξουσία για την έλλειψη της κοινωνικής συναίνεσης. Όλα τα μνημονιακά προγράμματα δεν μπορούν να επιτύχουν και να φέρουν αποτελέσματα αν ο Λαός βρίσκεται απέναντι. Όταν οι επαγγελματικές τάξεις, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες βρίσκονται καθημερινά στους δρόμους δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν επώδυνες και έστω αναγκαίες πολιτικές. Είναι σωστό αυτό. Αλλά πως μπορεί να επιτευχθεί η κοινωνική συναίνεση όταν εξακολουθούν οι προκλητικές αμοιβές του κομματικού κράτους; Όταν δεν αποκαθίσταται το δίκαιο και η ηθική;
Πως μπορούν να ζητούν την κοινωνική συναίνεση όταν συνεχίζονται οι προκλητικές αμοιβές και τα εφάπαξ των υπαλλήλων της Βουλής; Πως είναι δυνατόν να ανεχθεί ο Λαός τις αφόρητες μνημονιακές πολιτικές όταν, για παράδειγμα, η ετήσια αμοιβή του προέδρου της εταιρείας «Ελληνικά Πετρέλαια» κου Στάθη Τσοτσορού είναι 170.000 €; Ποσό το οποίο , όπως είναι γνωστό, επεχείρησε επί κυβερνήσεως «πρώτης φοράς αριστεράς» να ανεβάσει σε 280.000 €. Ποιος είναι αυτός που αμείβεται με τόσο δημόσιο χρήμα; Και ασφαλώς δεν είναι ο μόνος . Είναι χιλιάδες τα κρατικοδίαιτα τρωκτικά του κομματισμού . Κρυμμένοι σε ένα πυκνό δίχτυ αναρίθμητων οργανισμών του δημοσίου , ταμείων και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που εξύφανε η μεταπολίτευση για να τακτοποιήσει τα παιδιά της . Όποιο χρώμα και να είχαν. Σήμερα σε μια καθημαγμένη και χρεοκοπημένη χώρα εξακολουθεί ένα κομματικό και πολιτικό σύστημα να χρεώνει με υπέρογκες αμοιβές τη φτωχοποιημένη μεσαία τάξη για τη δικιά του επιβίωση .
Ο κος Καρατζαφέρης, κλασική περίπτωση σύγχρονου επαγγελματία λαϊκιστού πολιτικού της μεταπολίτευσης , επιδιώκει μέσα από την νέα πολιτική του κίνηση την επανεκλογή του και το οριστικό ξεμπέρδεμα του με την ελληνική δικαιοσύνη . «Διότι ένορκος είναι ο Λαός ». Να εφαρμόσει την γνωστή και σίγουρη μέθοδο και να τελειώνει. Εκεί στοχεύει και είναι βέβαιο πως θα βρει νέα θύματα να τον πιστέψουν και ίσως να τον ψηφίσουν.
Η Πατρίδα μας χρειάζεται ένα νέο και όχι αναθεωρημένο Σύνταγμα όπου δεν θα ισχύσει καμιά παραγραφή και κανένα απαλλακτικό βούλευμα για κανένα σκάνδαλο. Αν δεν εκκαθαρισθούν οι λογαριασμοί του Λαού με το ένοχο παρελθόν δεν μπορεί να υπάρξει επόμενη ημέρα.
Όσοι έλαβαν χρηματικά ποσά σε βάρος του δημοσίου ταμείου ως νόμιμες αμοιβές που υπερέβαιναν τις αποδοχές του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ θα επιστραφούν. Με νόμο τις ελάμβαναν; Καλώς. Με νόμο θα τις επιστρέψουν . Η Δημοκρατία θα λειτουργήσει. Διότι όταν η χώρα έχει γείρει και χιλιάδες έλληνες αυτοκτονούν το δίκαιο θα αποκατασταθεί. Η Δημοκρατία δεν είναι τα « αντάρτικα» τραγούδια και οι ξενέρωτες αντιστασιακές μουσικές , ούτε οι συναυλίες και τα Πολυτεχνεία. Δημοκρατία είναι ο σεβασμός του δημοσίου χρήματος , η σκληρή τιμωρία των ενόχων, η εξασφάλιση του μέλλοντος της ελληνικής νεολαίας στον τόπο της και η εθνική κυριαρχία που κουρέλιασαν σωρευτικά « οι σοσιαλιστές», οι « δεξιοί» και οι « πρώτοι φορά αριστεροί».
Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που πιστεύουν πως « αυτά δεν γίνονται» . Ή πως « ότι έγινε έγινε. Τώρα τι κάνουμε;» . Αυτή η νοοτροπία, δήθεν ρεαλιστική, είναι νοοτροπία δειλού , δουλοπρεπούς και ψοφοδεούς προδότη.
Αν δεν πιστέψουμε συλλογικά στην αποκατάσταση της αληθινής δημοκρατίας και του δικαίου , με πρώτη πράξη την απόρριψη αυτού του βδελυρού πολιτικού συστήματος, θα υποστούμε νομοτελειακά και εμείς και οι μελλοντικές γενιές τις συνέπειες του νεοελληνικού ραγιαδισμού.
"Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΟΜΩ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΔΙΚΑΙΩΘΗ"
Νίκος Αλικάκος
Πρόεδρος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας
RSS Feed
