του Γιώργου Βάμβουκα
Καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, το δημόσιο χρέος της Ελλάδος, όπως αυτό προσδιορίζεται με βάση τα στοιχεία της κεντρικής διοίκησης, διαμορφώθηκε τον Ιούνιο του 2013 σε 321,4 δις ευρώ ή 176% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Η πορεία του δημοσίου χρέους είναι ξέφρενη και αντανακλά την δραματική κατάσταση των δημοσίων οικονομικών. Η ανεξέλεγκτη άνοδος του κρατικού χρέους, υποδηλώνει την ύπαρξη κρυφών δημοσιονομικών ελλειμμάτων, τα οποία οι γραφιάδες του Υπουργείου Οικονομικών, δεν καταγράφουν στο επίσημο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού.
Καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, το δημόσιο χρέος της Ελλάδος, όπως αυτό προσδιορίζεται με βάση τα στοιχεία της κεντρικής διοίκησης, διαμορφώθηκε τον Ιούνιο του 2013 σε 321,4 δις ευρώ ή 176% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Η πορεία του δημοσίου χρέους είναι ξέφρενη και αντανακλά την δραματική κατάσταση των δημοσίων οικονομικών. Η ανεξέλεγκτη άνοδος του κρατικού χρέους, υποδηλώνει την ύπαρξη κρυφών δημοσιονομικών ελλειμμάτων, τα οποία οι γραφιάδες του Υπουργείου Οικονομικών, δεν καταγράφουν στο επίσημο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού.
Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εμφανίσει πτωτική την τάση των κρατικών ελλειμμάτων, χρηματοδοτεί δαπάνες με πιστωτικά έσοδα, δηλαδή με την δημιουργία νέου δανεισμού, δανεισμός όμως που επιβαρύνει το δημόσιο χρέος της χώρας. Κατ’ αυτό τον τρόπο, παρουσιάζεται το παράδοξο ελληνικό φαινόμενο, από τη μια μεριά, τα κρατικά ελλείμματα να σημειώνουν πτωτική τάση, και από την άλλη, το δημόσιο χρέος να εμφανίζει διαχρονική άνοδο. Ωστόσο, η αμερόληπτη ανάλυση των εθνικολογιστικών μεγεθών, μας οδηγεί στο καίριο συμπέρασμα ότι η ξέφρενη άνοδος του δημοσίου χρέους, συνεπάγεται την ύπαρξη διογκούμενων ελλειμμάτων, καθότι το χρέος αποτελείται από παρελθόντα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Η ανεξέλεγκτη αυξητική τάση του δημοσίου χρέους, αποτυπώνει την παταγώδη αποτυχία της ασκούμενης μακροοικονομικής πολιτικής και πιστοποιεί την αδυναμία του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου να εγγυηθεί την βιωσιμότητα του χρέους. Το 2012 έγιναν δύο κουρέματα του δημοσίου χρέους, τα οποία συνέβαλαν κατά 144 δις ευρώ στην μείωση του χρέους. Κατά παράδοξο τρόπο, κάτι για το οποίο η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 280,3 δις ευρώ τον Μάρτιο του 2012, εκτοξεύτηκε σε 321,4 δις ευρώ τον Ιούνιο του 2013. Τον Αύγουστο του 2013, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης εκτιμάται σε 328 δις ευρώ ή 180% του ΑΕΠ.
Ο κ. Στουρνάρας, με την ανοχή του κ. Σαμαρά, εμπαίζει τους δεινοπαθούντες από την οικονομική κρίση έλληνες πολίτες. Βάσει ποιας επιστημονικής λογικής, η επιβολή νέων φορομπηχτικών μέτρων, το όφελος των 144 δις ευρώ από τα δύο κουρέματα του δημοσίου χρέους, το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, κ.λπ., αντί να συμβάλλουν στη μείωση του δημοσίου χρέους, επιφέρουν τελικά την ανοδική του τάση; Πώς είναι δυνατόν, η κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι ο κρατικός προϋπολογισμός την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2013 εμφάνισε πρωτογενές πλεόνασμα και ταυτόχρονα το δημόσιο χρέος την ίδια χρονική περίοδο να σημειώνει επιπρόσθετη άνοδο 20 δις ευρώ;
Τον Δεκέμβριο του 2013 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης εκτιμάται σε 340 δις ευρώ και θα αντιπροσωπεύει το 188% του ΑΕΠ. Αν ληφθούν υπόψη, οι συμφωνίες ανταλλαγής (swaps) που έχουν στην πλάτη τους ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, τα χορηγηθέντα δάνεια σε κρατικούς φορείς με την εγγύηση του κράτους και οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου, συνάγεται ότι το συνολικό δημόσιο χρέος υπερβαίνει σήμερα τα 500 δις ευρώ. Η προαγωγή της ανταγωνιστικότητας του οικονομικού μας συστήματος, αποτελεί την βασική και αναγκαία συνθήκη, για να περάσει η εθνική οικονομία σε φάση ταχύρυθμης ανάπτυξης, πετυχαίνοντας έτσι τον πολυπόθητο στόχο της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.
Η ανεξέλεγκτη αυξητική τάση του δημοσίου χρέους, αποτυπώνει την παταγώδη αποτυχία της ασκούμενης μακροοικονομικής πολιτικής και πιστοποιεί την αδυναμία του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου να εγγυηθεί την βιωσιμότητα του χρέους. Το 2012 έγιναν δύο κουρέματα του δημοσίου χρέους, τα οποία συνέβαλαν κατά 144 δις ευρώ στην μείωση του χρέους. Κατά παράδοξο τρόπο, κάτι για το οποίο η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 280,3 δις ευρώ τον Μάρτιο του 2012, εκτοξεύτηκε σε 321,4 δις ευρώ τον Ιούνιο του 2013. Τον Αύγουστο του 2013, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης εκτιμάται σε 328 δις ευρώ ή 180% του ΑΕΠ.
Ο κ. Στουρνάρας, με την ανοχή του κ. Σαμαρά, εμπαίζει τους δεινοπαθούντες από την οικονομική κρίση έλληνες πολίτες. Βάσει ποιας επιστημονικής λογικής, η επιβολή νέων φορομπηχτικών μέτρων, το όφελος των 144 δις ευρώ από τα δύο κουρέματα του δημοσίου χρέους, το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, κ.λπ., αντί να συμβάλλουν στη μείωση του δημοσίου χρέους, επιφέρουν τελικά την ανοδική του τάση; Πώς είναι δυνατόν, η κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι ο κρατικός προϋπολογισμός την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2013 εμφάνισε πρωτογενές πλεόνασμα και ταυτόχρονα το δημόσιο χρέος την ίδια χρονική περίοδο να σημειώνει επιπρόσθετη άνοδο 20 δις ευρώ;
Τον Δεκέμβριο του 2013 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης εκτιμάται σε 340 δις ευρώ και θα αντιπροσωπεύει το 188% του ΑΕΠ. Αν ληφθούν υπόψη, οι συμφωνίες ανταλλαγής (swaps) που έχουν στην πλάτη τους ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, τα χορηγηθέντα δάνεια σε κρατικούς φορείς με την εγγύηση του κράτους και οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου, συνάγεται ότι το συνολικό δημόσιο χρέος υπερβαίνει σήμερα τα 500 δις ευρώ. Η προαγωγή της ανταγωνιστικότητας του οικονομικού μας συστήματος, αποτελεί την βασική και αναγκαία συνθήκη, για να περάσει η εθνική οικονομία σε φάση ταχύρυθμης ανάπτυξης, πετυχαίνοντας έτσι τον πολυπόθητο στόχο της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.
RSS Feed
