Πριν πολλά χρόνια, ήμουν ακόμη νέος, διάβασα το βιβλίο «Η Κούβα του Κάστρο». Ο συγγραφέας, του οποίου το όνομα δεν θυμάμαι, γράφει στην πρώτη σελίδα: «Το να αλλάξεις αφεντικό δεν σημαίνει ότι είσαι ελεύθερος». Πράγματι η ιστορία του πολύπαθου νησιού έδειξε ότι δεν το απελευθέρωσε ο Κάστρο που διαδέχθηκε τον Μπατίστα. Διαχειριστή άλλαξε και εθνικότητα οι πελάτες των καζίνο και των πορνείων, που ευδοκιμούν λόγω της φτώχιας.
Ο «φτηνός τουρισμός» προσελκύει τριών ειδών Έλληνες τουρίστες:
- Νεόνυμφους, που κλείνονται στα υπερπολυτελή ξενοδοχεία και απολαμβάνουν τις όμορφες παραλίες, γιατί όλα τα άλλα είναι θλιβερά.
- Μεγάλης ηλικίας άτομα που απολαμβάνουν τον «σεξουαλικό τουρισμό σε προσιτές τιμές».
- Ιδεολόγους «αριστερούληδες» που θέλουν να ζήσουν από κοντά τον «κομμουνιστικό παράδεισο» και συναντούν την κόλαση της φτώχιας και της μιζέριας.
Σήμερα στην χώρα μας αριστεροί κουλτουριάρηδες και κάποιοι δήθεν προοδευτικοί δεξιοί θρηνούν για τον θάνατο ενός κόκκινου δικτάτορα, του ανθρώπου που εξαθλίωσε τον λαό του, για να το παίξει κομμουνιστής και αντιιμπεριαλιστής. Αν επρόκειτο για δεξιό δικτάτορα θα έχυναν τα ίδια δάκρυα ή πιστεύουν στον καλό κόκκινο φασισμό και τον κακό μαύρο;
(*) Ο Δημήτρης Βαλασίδης είναι Αξιωματικός εα-Οικονομολόγος-Συγγραφέας, απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και κάτοχος μεταπτυχιακού στην Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ). Γεν. γραμματέας του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, πρόεδρος του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΗΓΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ. Τηλ. 2310453192-6942477645- e-mail: valasidis.dimitris@gmail.com