“Η Ελλάδα ευρίσκεται σε εμπόλεμη ζώνη, στην πρώτη γραμμή του πολέμου – ενώ δυστυχώς κανένας Έλληνας δεν μπορεί ή δεν θέλει, λόγω δειλίας ίσως, να το συνειδητοποιήσει.
Αυτός που λόγω έλλειψης θάρρους δεν πολεμάει, όταν τα ξένα στρατεύματα εισβάλλουν στη χώρα του, επιλέγοντας τις «ατέρμονες» συζητήσεις, τα κενά παράπονα, τους συμβιβασμούς και την παρακολούθηση της εισβολής από την τηλεόραση, καθισμένος στον καναπέ του, χάνει την ελευθερία του, την πατρίδα του, το σπίτι του, τα παιδιά του και όλα του τα περιουσιακά στοιχεία – είτε το καταλαβαίνει, είτε όχι”.
Δεν είναι όμως γνωστό πως όταν επαναλαμβάνεις το ίδιο πείραμα, περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα, είτε είσαι ανόητος, είτε «κατά συρροή απατεώνας»;
Ένας από τους βασικούς στόχους των εισπρακτικών εταιρειών, είτε οι εντολείς τους είναι εγχώριοι, είτε αλλοδαποί, είναι ασφαλώς τα ακίνητα των Ελλήνων – πολλά από τα οποία έχουν προ πολλού (πριν το 2010) τιτλοποιηθεί από τις τράπεζες και πωληθεί σε ξένους επενδυτές. Οι τιμές των ακινήτων βέβαια καταρρέουν – αφενός μεν λόγω της ύφεσης, του αποπληθωρισμού καλύτερα, στον οποίο έχει οδηγηθεί σκόπιμα η πατρίδα μας, αφετέρου επειδή η αγορά έχει «στερέψει» από χρήματα και θέσεις εργασίας.
Την ίδια στιγμή οι τιμές των ακινήτων διεθνώς (αλλά και της γης) αυξάνονται συνεχώς – περί το 4% από τα προηγούμενα υψηλά του τρίτου τριμήνου του 2008, με «οδηγό» την Κίνα, καθώς επίσης τις αναπτυσσόμενες οικονομίες (με «ουραγό» την Ευρώπη). Το γεγονός αυτό οφείλεται προφανώς στην «ποσοτική χαλάρωση» (QE), με την οποία οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη έχουν πλημμυρίσει με ρευστότητα τις αγορές. Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνεται η εξέλιξη των τιμών παγκοσμίως:
Στο 69% των χωρών που εξετάζει η ερευνητική εταιρεία (Knight Frank Index), υπήρχαν αυξήσεις – όταν δύο χρόνια πριν, οι τιμές αυξάνονταν στο 55% των 53 κρατών που συμμετέχουν στον καθορισμό του δείκτη. Στο επόμενο διάγραμμα απεικονίζονται οι αυξήσεις σε ορισμένες χώρες.
Στη μεγαλύτερη αγορά ακινήτων διεθνώς, στην αμερικανική, οι τιμές αυξήθηκαν κατά 11,2% – όταν οι μοναδικές χώρες εκτός Ευρώπης που παρουσίασαν μείωση ήταν η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Νέα Ζηλανδία. Τη μεγαλύτερη αύξηση παγκοσμίως είχαν τα ακίνητα στο Dubai (28,5%) – ενώ τη μικρότερη η Ευρώπη (γράφημα που ακολουθεί).
Οι τιμές των ακινήτων στην Ευρώπη κατέγραψαν αύξηση μόλις κατά 0,8% (προβλέπεται αποπληθωρισμός), παρά τις σημαντικές αυξήσεις στη Γερμανία και στη Μ. Βρετανία – όταν στη Μέση Ανατολή η αύξηση ήταν 17,9%.
Από τις 17 χώρες παγκοσμίως που παρουσίασαν μειώσεις, οι 14 είναι ευρωπαϊκές – ενώ στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η εξέλιξη.
Την καλύτερη «επαναφορά» είχε η Ιρλανδία, με τις τιμές να αυξάνονται κατά 4%. Δυστυχώς, οι μειώσεις των τιμών στη χώρα μας συνεχίζουν με κλιμακούμενο ρυθμό, ενώ θα κορυφωθούν μετά την κατάργηση του νόμου περί προστασίας της πρώτης κατοικίας – αφού τότε θα κατασχεθούν και θα οδηγηθούν σε πλειστηριασμούς χιλιάδες ακίνητα των Ελλήνων.
Εάν λοιπόν οι πολίτες της χώρας συνεχίσουν να μην αντιδρούν, να μην αμύνονται δηλαδή, επιτρέποντας αμαχητί τη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών, η οποία συμβαίνει σήμερα στην πατρίδα μας, θα χάσουν δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία, η αξία των οποίων θα υπερβαίνει το 1 τρις € – τα οποία θα «αγοράσουν» οι ξένοι επενδυτές έναντι ελάχιστου τιμήματος (κάτω από 100 δις €), ενώ θα παραμείνουν χρεωμένοι, σχεδόν στα ίδια επίπεδα με τα σημερινά, τόσο οι ιδιώτες, όσο και το δημόσιο.
Υστερόγραφο: Προφανώς δεν αντιμετωπίζουμε μία φούσκα ακινήτων στην Ελλάδα – με την έννοια πως κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα ακίνητα, από εκείνες τις οικογένειες ή τις επιχειρήσεις που έχουν ανάγκη να νοικιάσουν ή να αγοράσουν.
Ουσιαστικά η ζήτηση είναι μεγαλύτερη της προσφοράς – ενώ η πτώση των τιμών οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κατάρρευση των μισθών, στην κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, στο κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στην υψηλή φορολόγηση (χαράτσια) κοκ.
Εκτός αυτού, οι περισσότεροι Έλληνες δεν σπατάλησαν τα χρήματα που κέρδισαν ή που δανείσθηκαν, όπως προσπαθούν να μας χειραγωγήσουν τα ΜΜΕ – αφού αγόρασαν ακίνητα, εκμεταλλευόμενοι τα χαμηλά επιτόκια, όπως επίσης τις καλύτερες δυνατότητες δανεισμού τους, μετά την είσοδο της χώρας μας στην Ευρωζώνη.
Προφανώς δεν φανταζόντουσαν ότι κάποια μη κομμουνιστική κυβέρνηση θα έπαιρνε μέτρα δήμευσης της ιδιωτικής περιουσίας, όταν επέλεγαν την αγορά ακινήτων για λόγους αποταμίευσης αντί τις καταθέσεις.
Η αδυναμία τους πλέον να εξυπηρετήσουν τα ενυπόθηκα δάνεια τους, οι τόκοι των οποίων εμφανίζουν μεγάλες διακυμάνσεις (διάγραμμα), είναι αυτή που οδήγησε στην κρίση της αγοράς ακινήτων – η οποία ουσιαστικά καίει τα χρήματα των Ελλήνων.
Πλειστηριασμοί και κατασχέσεις ακινήτων: Τα τελευταία στοιχεία από την Ισπανία δείχνουν ότι οι πλειστηριασμοί ξεπερνούν κάθε προηγούμενο ρεκόρ – αφού σχεδόν κάθε είκοσι λεπτά ένας ιδιοκτήτης χάνει το σπίτι του. Για το λόγο αυτό, προωθείται μία νέα οδηγία στην Ευρώπη, για πρώτη φορά, η οποία προβλέπει μεγαλύτερη ευελιξία σε περίπτωση χρεοκοπίας του δανειολήπτη – έτσι ώστε ο πλειστηριασμός να μην γίνεται η «εύκολη λύση». Για παράδειγμα, δίνεται η δυνατότητα στον δανειολήπτη να πουλήσει εκείνος το ακίνητο του, στην καλύτερη τιμή που μπορεί να βρει στην αγορά.
Όλα αυτά ισχύουν για μελλοντικά στεγαστικά δάνεια – ενώ η νέα οδηγία, όταν τεθεί σε ισχύ, θα εφαρμόζεται στα μελλοντικά συμβόλαια. Από την άλλη πλευρά όμως, το πνεύμα της οδηγίας δεν μπορεί παρά να επηρεάσει το νομικό καθεστώς, για την παροχή στεγαστικών δανείων σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, όπως λέγεται (πηγή: DW).
Οι εθνικές κυβερνήσεις πάντως καλούνται να θεσπίσουν πρόσθετες ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες. Αν μη τι άλλο, η ΕΕ φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και να προσπαθεί να δώσει λύσεις, τουλάχιστον για το μέλλον. Για να γίνει αυτό, θα αξιοποιηθεί και το «νομικό οπλοστάσιο» των Βρυξελλών, δηλαδή ο υπό ίδρυση Εποπτικός Μηχανισμός για τις Τράπεζες, όπως υπόσχεται γερμανός ευρωβουλευτής – όπου αποστολή του θα είναι να διασφαλίσει ότι οι τράπεζες τηρούν την νέα οδηγία
Πηγή