Είναι αναμφισβήτητο πως λίγες ημέρες πριν τις εκλογές ένα κύμα σιωπηλής αδιαφορίας, αποστροφής και πικρής διακωμώδησης του πολιτικού συστήματος διαρρέει το εκλογικό σώμα. Είναι επίσης περιττό και βαρετό να διαπιστώνει κανείς τον απίστευτο ξεπεσμό των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων. Το ξενέρωμα της δήθεν πολιτικής αντιπαράθεσης, τον γνωστό και ταυτόχρονα γελοίο ξύλινο λόγο. Να παρακολουθεί κανείς υποψηφίους που μέχρι χθες είχαν ελεύθερο και ακηδεμόνευτο λόγο και μόλις μπήκαν στις κομματικές γραμμές να επαναλαμβάνουν χιλιοειπωμένες κομματικές ατάκες. « Η Ελλάδα μπροστά», «Όλοι μαζί μπορούμε», « Χρειαζόμαστε μια προοδευτική κυβέρνηση» , « Υπερήφανη Ελλάδα » κλπ , κλπ. Παρακμή παντού.
Οι πολίτες απογοητευμένοι από το ψέμα και την εξαπάτηση ολοκλήρου του πολιτικού φάσματος βρίσκονται σε απορία τι να ψηφίσουν. Στην καλύτερη περίπτωση αναζητούν μη κοινοβουλευτικά κόμματα για να ψηφίσουν και στη χειρότερη αδιαφορούν. Η αδιαφορία αυτή είναι η αντανάκλαση της πλήρους αναξιοπιστίας των κομμάτων εξουσίας προς τον Ελληνικό Λαό. Είναι αναμενόμενη η μη προσέλευση στην κάλπη από ένα σημαντικό αριθμό πολιτών . Η αποχή είναι πράξη με βαθύ πολιτικό μήνυμα συνειδητοποιημένων πολιτών. Ασφαλώς δεν λύνει κανένα ζήτημα άμεσα. Το πολιτικό σύστημα έχει φροντίσει να διασφαλιστεί από τον μέγα κίνδυνο που τον απειλεί . Την περιφρόνηση των πολιτών.
Με έναν εξοργιστικό και αντιδημοκρατικό εκλογικό νόμο ακυρώνονται εκατομμύρια πολίτες που δεν προσέρχονται στην κάλπη ή ψηφίζουν λευκό. Με βάση τη συνταγματική πρόβλεψη ότι η ψήφος είναι δικαίωμα και υποχρέωση θεωρεί ως ανύπαρκτους όσους πολίτες δεν ψηφίζουν. Αλλά σε όλες τις δυτικές δημοκρατίες η ψήφος είναι δικαίωμα και όχι υποχρέωση. Έτσι στην κατανομή των εδρών προσμετρώνται μόνο οι έγκυρες ψήφοι. Διότι στόχευση του νόμου είναι να διασφαλίζεται η μοιρασιά 300 εδρών στα κόμματα σε κάθε περίπτωση. Ακόμη και αν προσέλθει στην κάλπη έστω και ένα μόνο μικρό ποσοστό. Yυπάρχει όμως και η άλλη απειλή. Τι θα γινόταν αν γενικευόταν σε όλο το εκλογικό σώμα η ψήφος του λευκού; Και εδώ έχει φροντίσει ο « νόμος» . Το 2006 φρόντισαν να ξεκαθαρίσουν ότι τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα. Και μάλιστα με μια διατύπωση που δείχνει το άγχος του νομοθέτη διότι γνωρίζει τη ζαβολιά του. « Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων …..…. τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα». Δεν έχει κανένα επιχείρημα για να στηρίξει αυτή την μπαγαμποντιά και επικαλείται την « αληθή έννοια» . Ποια είναι η αληθής και ποια ή ψευδής έννοια; Τι είδους επιχείρημα είναι αυτό; Η ουσία είναι ότι το πολιτικό σύστημα έχει καλά διασφαλιστεί από απρόβλεπτους κινδύνους σε βάρος της ισότητας και της δημοκρατίας. Έχουν όλοι οι πολίτες ίσα δικαιώματα; Αντιστοιχεί σε κάθε πολίτη μια ψήφος ; Γιατί όσοι επιλέγουν να αρνηθούν να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία δεν λαμβάνεται υπόψη η αρνητική ψήφος τους; Πως τα κόμματα μοιράζονται 300 έδρες όταν σχεδόν το μισό εκλογικό σώμα απέχει από τις εκλογές; Και η βαρβαρότητα δεν σταματά εδώ. Πριμοδοτούν το πρώτο κόμμα με πενήντα επί πλέον έδρες.
Εδώ αξίζει ένας σχολιασμός στην ανατολίτικη έμπνευση του υπουργού εσωτερικών του 2007 και σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας. Με τον εκλογικό νόμο του 2007 προβλέφθηκε η απίθανη αυτή ενίσχυση του πρώτου κόμματος αρχικά με 40 έδρες και στην συνέχεια με 50. Αλλά από ποιον στερούνται αυτές οι έδρες; Πάγιο αίτημα των μικρών κομμάτων σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης ήταν η απλή αναλογική. Με τη λεγόμενη ενισχυμένη αναλογική γινόταν ληστεία των ψήφων των μικρών κομμάτων με διάφορες δικαιολογίες και τρόπους . Με την β΄ και γ’ κατανομή που πρόβλεπε ποσοστά ψήφων που ήταν αδύνατο να έχουν μικρότερα κόμματα. Έτσι βρέθηκε ένας τρόπος να μη φωνασκούν οι μικροί και να λαμβάνουν ότι τους αναλογεί. Το « μπόνους» των 50 εδρών θα πιστώνεται στον πρώτο σε βάρος του δευτέρου. Στην βάση όμως της έντιμης συμφωνίας κυρίων. Μία σου και μία μου. Το 2007 η ΝΔ, το 2009 το ΠΑΣΟΚ, το 2012 η ΝΔ και το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ή νεοΠΑΣΟΚ. Και από την άποψη αυτή δεν θα είναι παρακινδυνευμένη η πρόβλεψη ότι στις εκλογές αυτές θα πρωτεύσει η ΝΔ διότι έτσι είναι η συμφωνία. Να λάβει με τη σειρά της το δικό της « μπόνους» .
Απέναντι σε αυτά τα αισχρά και αντιδημοκρατικά εκλογικά τερτίπια ποιο είναι το νόημα της ψήφου ;Είναι βέβαιο πως αμέσως μετά τις εκλογές θα επακολουθήσει σειρά δυσβάστακτων αντιλαϊκών μέτρων ανεξάρτητα ποιος θα εκλεγεί. Η συγκυβέρνηση είναι από τώρα έτοιμη και απλά καλούν τον Ελληνικό Λαό να συμμετάσχει στην φαρσοκωμωδία. Δήθεν ότι επιλέγει τους εκπροσώπους του. Στην πραγματικότητα με τη ψήφο του επιλέγει ποιους θα στείλει στο Κοινοβούλιο για να τακτοποιηθούν οικονομικά .Την κυρία Ραχήλ, την κυρία Φώφη ή τον κύριο Άδωνι. Να εισπράττουν εις υγεία των κορόιδων τις προκλητικές αμοιβές τους, την ασυλία τους, τα προνόμιά τους κ.ο.κ .
Κάτω από τις συνθήκες αυτές που βιώνει εδώ και έξι χρόνια ο Ελληνικός Λαός και τη συμπαιγνία που εξυφαίνεται εις βάρος του ποιο είναι το νόημα της ψήφου του; ΠΑΣΟΚ, ΝΔ , ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και πάει λέγοντας ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ.. και ποιες άλλες εφεδρείες του συστήματος θα βρεθούν να βάλουν πλάτη τι νόημα έχει για την Πατρίδα η προσέλευση στην κάλπη;
Η αποχή από την ψήφο πρακτικά δεν έχει καμία συνέπεια. Αν όμως η αποχή ξεπεράσει το 50% θέτει υπό αμφισβήτηση τη δημοκρατική και ηθική νομιμοποίηση των κυβερνήσεων. Η αποχή θα δείξει ότι ο Ελληνικός Λαός δεν είναι ηλίθιος ούτε μια αγέλη προβάτων . Θα δώσει επί τέλους ένα μήνυμα απαίτησης σεβασμού του. Να τεθεί ανοικτά το ζήτημα νέου Συντάγματος , της κατάργησης του αντιδημοκρατικού μορφώματος του εκλογικού νόμου, της κατάργησης των οικονομικών προνομίων των βουλευτών και ακόμη της κατάργησης των μεταπολιτευτικών κομμάτων που κατέστρεψαν τη Χώρα.
Η αποχή δεν λύνει το πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδος ούτε και η συμμετοχή. Καθίσταται όμως ζήτημα προσωπικό πλέον του καθενός τι επιθυμεί να κάνει. Αν θέλει να νοιώσει πως με τη συμμετοχή του στηρίζει κόμματα και κυβερνήσεις και ίσως στη βάση κάποιων δήθεν ιδεολογιών ή αν θέλει να νοιώσει πως είναι υπερήφανος, συνειδητοποιημένος και δημοκρατικός πολίτης. Κάθε επιλογή του είτε προσέλθει στην κάλπη είτε όχι, στη σύγχρονη κοινωνία μας, είναι σεβαστή.
Νίκος Αλικάκος
Πρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας
Οι πολίτες απογοητευμένοι από το ψέμα και την εξαπάτηση ολοκλήρου του πολιτικού φάσματος βρίσκονται σε απορία τι να ψηφίσουν. Στην καλύτερη περίπτωση αναζητούν μη κοινοβουλευτικά κόμματα για να ψηφίσουν και στη χειρότερη αδιαφορούν. Η αδιαφορία αυτή είναι η αντανάκλαση της πλήρους αναξιοπιστίας των κομμάτων εξουσίας προς τον Ελληνικό Λαό. Είναι αναμενόμενη η μη προσέλευση στην κάλπη από ένα σημαντικό αριθμό πολιτών . Η αποχή είναι πράξη με βαθύ πολιτικό μήνυμα συνειδητοποιημένων πολιτών. Ασφαλώς δεν λύνει κανένα ζήτημα άμεσα. Το πολιτικό σύστημα έχει φροντίσει να διασφαλιστεί από τον μέγα κίνδυνο που τον απειλεί . Την περιφρόνηση των πολιτών.
Με έναν εξοργιστικό και αντιδημοκρατικό εκλογικό νόμο ακυρώνονται εκατομμύρια πολίτες που δεν προσέρχονται στην κάλπη ή ψηφίζουν λευκό. Με βάση τη συνταγματική πρόβλεψη ότι η ψήφος είναι δικαίωμα και υποχρέωση θεωρεί ως ανύπαρκτους όσους πολίτες δεν ψηφίζουν. Αλλά σε όλες τις δυτικές δημοκρατίες η ψήφος είναι δικαίωμα και όχι υποχρέωση. Έτσι στην κατανομή των εδρών προσμετρώνται μόνο οι έγκυρες ψήφοι. Διότι στόχευση του νόμου είναι να διασφαλίζεται η μοιρασιά 300 εδρών στα κόμματα σε κάθε περίπτωση. Ακόμη και αν προσέλθει στην κάλπη έστω και ένα μόνο μικρό ποσοστό. Yυπάρχει όμως και η άλλη απειλή. Τι θα γινόταν αν γενικευόταν σε όλο το εκλογικό σώμα η ψήφος του λευκού; Και εδώ έχει φροντίσει ο « νόμος» . Το 2006 φρόντισαν να ξεκαθαρίσουν ότι τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα. Και μάλιστα με μια διατύπωση που δείχνει το άγχος του νομοθέτη διότι γνωρίζει τη ζαβολιά του. « Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων …..…. τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα». Δεν έχει κανένα επιχείρημα για να στηρίξει αυτή την μπαγαμποντιά και επικαλείται την « αληθή έννοια» . Ποια είναι η αληθής και ποια ή ψευδής έννοια; Τι είδους επιχείρημα είναι αυτό; Η ουσία είναι ότι το πολιτικό σύστημα έχει καλά διασφαλιστεί από απρόβλεπτους κινδύνους σε βάρος της ισότητας και της δημοκρατίας. Έχουν όλοι οι πολίτες ίσα δικαιώματα; Αντιστοιχεί σε κάθε πολίτη μια ψήφος ; Γιατί όσοι επιλέγουν να αρνηθούν να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία δεν λαμβάνεται υπόψη η αρνητική ψήφος τους; Πως τα κόμματα μοιράζονται 300 έδρες όταν σχεδόν το μισό εκλογικό σώμα απέχει από τις εκλογές; Και η βαρβαρότητα δεν σταματά εδώ. Πριμοδοτούν το πρώτο κόμμα με πενήντα επί πλέον έδρες.
Εδώ αξίζει ένας σχολιασμός στην ανατολίτικη έμπνευση του υπουργού εσωτερικών του 2007 και σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας. Με τον εκλογικό νόμο του 2007 προβλέφθηκε η απίθανη αυτή ενίσχυση του πρώτου κόμματος αρχικά με 40 έδρες και στην συνέχεια με 50. Αλλά από ποιον στερούνται αυτές οι έδρες; Πάγιο αίτημα των μικρών κομμάτων σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης ήταν η απλή αναλογική. Με τη λεγόμενη ενισχυμένη αναλογική γινόταν ληστεία των ψήφων των μικρών κομμάτων με διάφορες δικαιολογίες και τρόπους . Με την β΄ και γ’ κατανομή που πρόβλεπε ποσοστά ψήφων που ήταν αδύνατο να έχουν μικρότερα κόμματα. Έτσι βρέθηκε ένας τρόπος να μη φωνασκούν οι μικροί και να λαμβάνουν ότι τους αναλογεί. Το « μπόνους» των 50 εδρών θα πιστώνεται στον πρώτο σε βάρος του δευτέρου. Στην βάση όμως της έντιμης συμφωνίας κυρίων. Μία σου και μία μου. Το 2007 η ΝΔ, το 2009 το ΠΑΣΟΚ, το 2012 η ΝΔ και το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ή νεοΠΑΣΟΚ. Και από την άποψη αυτή δεν θα είναι παρακινδυνευμένη η πρόβλεψη ότι στις εκλογές αυτές θα πρωτεύσει η ΝΔ διότι έτσι είναι η συμφωνία. Να λάβει με τη σειρά της το δικό της « μπόνους» .
Απέναντι σε αυτά τα αισχρά και αντιδημοκρατικά εκλογικά τερτίπια ποιο είναι το νόημα της ψήφου ;Είναι βέβαιο πως αμέσως μετά τις εκλογές θα επακολουθήσει σειρά δυσβάστακτων αντιλαϊκών μέτρων ανεξάρτητα ποιος θα εκλεγεί. Η συγκυβέρνηση είναι από τώρα έτοιμη και απλά καλούν τον Ελληνικό Λαό να συμμετάσχει στην φαρσοκωμωδία. Δήθεν ότι επιλέγει τους εκπροσώπους του. Στην πραγματικότητα με τη ψήφο του επιλέγει ποιους θα στείλει στο Κοινοβούλιο για να τακτοποιηθούν οικονομικά .Την κυρία Ραχήλ, την κυρία Φώφη ή τον κύριο Άδωνι. Να εισπράττουν εις υγεία των κορόιδων τις προκλητικές αμοιβές τους, την ασυλία τους, τα προνόμιά τους κ.ο.κ .
Κάτω από τις συνθήκες αυτές που βιώνει εδώ και έξι χρόνια ο Ελληνικός Λαός και τη συμπαιγνία που εξυφαίνεται εις βάρος του ποιο είναι το νόημα της ψήφου του; ΠΑΣΟΚ, ΝΔ , ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και πάει λέγοντας ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ.. και ποιες άλλες εφεδρείες του συστήματος θα βρεθούν να βάλουν πλάτη τι νόημα έχει για την Πατρίδα η προσέλευση στην κάλπη;
Η αποχή από την ψήφο πρακτικά δεν έχει καμία συνέπεια. Αν όμως η αποχή ξεπεράσει το 50% θέτει υπό αμφισβήτηση τη δημοκρατική και ηθική νομιμοποίηση των κυβερνήσεων. Η αποχή θα δείξει ότι ο Ελληνικός Λαός δεν είναι ηλίθιος ούτε μια αγέλη προβάτων . Θα δώσει επί τέλους ένα μήνυμα απαίτησης σεβασμού του. Να τεθεί ανοικτά το ζήτημα νέου Συντάγματος , της κατάργησης του αντιδημοκρατικού μορφώματος του εκλογικού νόμου, της κατάργησης των οικονομικών προνομίων των βουλευτών και ακόμη της κατάργησης των μεταπολιτευτικών κομμάτων που κατέστρεψαν τη Χώρα.
Η αποχή δεν λύνει το πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδος ούτε και η συμμετοχή. Καθίσταται όμως ζήτημα προσωπικό πλέον του καθενός τι επιθυμεί να κάνει. Αν θέλει να νοιώσει πως με τη συμμετοχή του στηρίζει κόμματα και κυβερνήσεις και ίσως στη βάση κάποιων δήθεν ιδεολογιών ή αν θέλει να νοιώσει πως είναι υπερήφανος, συνειδητοποιημένος και δημοκρατικός πολίτης. Κάθε επιλογή του είτε προσέλθει στην κάλπη είτε όχι, στη σύγχρονη κοινωνία μας, είναι σεβαστή.
Νίκος Αλικάκος
Πρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας
RSS Feed
